บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงทิโมธี ฉบับที่หนึ่ง      1 ทธ 3:1-13
     ลูกที่รักยิ่ง ต่อไปนี้เป็นถ้อยคำที่ท่านเชื่อถือได้ ผู้ใดใฝ่ฝันจะปกครองดูแล เขาก็ปรารถนากิจการที่ดีงาม ดังนั้น ผู้ปกครองดูแลจะต้องประพฤติดีไม่มีที่ตำหนิ แต่งงานเพียงครั้งเดียว รู้จักประมาณตน มีสติสัมปชัญญะ สุภาพเรียบร้อย มีอัธยาศัยไมตรีและรู้จักสอน ต้องไม่ใช่นักดื่มหรืออันธพาล แต่จะต้องมีใจเยือกเย็น ไม่ชอบทะเลาะวิวาท ไม่โลภทรัพย์สินเงินทอง ต้องเป็นผู้ที่รู้จักปกครองคนในบ้านของตนได้ดี มีความประพฤติดี อบรมบุตรหลานให้อยู่ในโอวาท ผู้ใดไม่รู้จักปกครองคนในบ้านของตน ผู้นั้นจะรับผิดชอบดูแลพระศาสนจักรของพระเจ้าได้อย่างไร เขาไม่ควรเป็นผู้ที่เพิ่งกลับใจ มิฉะนั้นเขาอาจเกิดคิดหยิ่งจองหอง และต้องรับโทษอย่างที่ปีศาจได้รับ เขาจะต้องเป็นผู้ที่บุคคลภายนอกยอมรับนับถือ เพื่อเขาจะได้ไม่ถูกตำหนิและไม่ตกในบ่วงแร้วของปีศาจ
สังฆานุกรก็เช่นเดียวกัน จะต้องเป็นที่น่าเคารพนับถือ ไม่ปลิ้นปล้อน ไม่ดื่มจัด และไม่หาผลประโยชน์ที่น่ารังเกียจ เขาจะต้องยึดมั่นในธรรมล้ำลึกของความเชื่อด้วยมโนธรรมที่บริสุทธิ์ เขาจะต้องได้รับการตรวจสอบก่อน ถ้าไม่มีสิ่งใดขัดข้องจึงให้ทำหน้าที่สังฆานุกร สตรีก็เช่นเดียวกัน จะต้องเป็นคนที่น่าเคารพนับถือ ไม่นินทาว่าร้าย ต้องรู้จักประมาณตนและเป็นที่วางใจได้ในทุกเรื่อง สังฆานุกรจะต้องแต่งงานเพียงครั้งเดียว และเป็นผู้ที่รู้จักปกครองบุตรหลานและคนในบ้านของตนได้ ผู้ทำหน้าที่สังฆานุกรได้อย่างดีก็จะได้รับเกียรติสูงสำหรับตน และพูดถึงความเชื่อในพระคริสตเยซูได้อย่างมั่นใจ

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                    ลก 7:11-17
     หลังจากนั้นไม่นาน พระเยซูเจ้าเสด็จไปที่เมืองหนึ่งชื่อนาอิน บรรดาศิษย์และประชาชนจำนวนมากติดตามพระองค์ไป เมื่อพระองค์เสด็จมาใกล้ประตูเมืองก็ทรงเห็นคนหามศพออกมา ผู้ตายเป็นบุตรคนเดียวของมารดาซึ่งเป็นม่าย ชาวเมืองกลุ่มใหญ่มาพร้อมกับนางด้วย เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นนางก็ทรงสงสารและตรัสกับนางว่า “อย่าร้องไห้ไปเลย” แล้วพระองค์เสด็จเข้าไปใกล้ ทรงแตะแคร่หามศพ คนหามก็หยุด พระองค์จึงตรัสว่า “หนุ่มเอ๋ย เราบอกเจ้าว่า จงลุกขึ้นเถิด” คนตายก็ลุกขึ้นนั่งและเริ่มพูด พระเยซูเจ้าจึงทรงมอบเขาให้แก่มารดา ทุกคนต่างมีความกลัวและถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า กล่าวว่า “ประกาศกยิ่งใหญ่ได้เกิดขึ้นในหมู่เรา พระเจ้าได้เสด็จมาเยี่ยมประชากรของพระองค์” และข่าวเรื่องนี้ก็แพร่ไปทั่วแคว้นยูเดียและทั่วอาณาบริเวณนั้น

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าทรงปลุกบุตรชายคนเดียวของหญิงม่ายที่เมืองนาอินขึ้นมาจากความตายโดยผู้เป็นแม่ไม่ได้ทูลขอ เพียงเพราะพระองค์มีพระทัยเปี่ยมเมตตาสงสาร ทรงเข้าใจดีว่าแม่ม่ายชาวยิวที่ขาดสามีหรือบุตรชายเลี้ยงดูนั้นลำบากเพียงใด กิจการแห่งความรักของพระองค์เป็นเหตุให้บรรดาศิษย์และประชาชนจำนวนมากที่ติดตามพระองค์ เกิดความยำเกรง เราก็เช่นกันหากได้ปฏิบัติกิจการแห่งความรักแก่เพื่อนพี่น้องก็จะเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า