บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู  ฮบ. 13:15-17,20-21

     พี่น้อง เดชะพระคริสตเจ้าเราจงถวายคำสรรเสริญเป็นบูชาแด่พระเจ้าเสมอไป เป็นถ้อยคำจากปากถวายพระเกียรติแด่พระนามพระองค์ อย่าละเลยที่จะทำกิจการที่ดีและจงรู้จักแบ่งปัน เกื้อกูลกัน เพราะนี่คือเครื่องบูชาที่พระเจ้าพอพระทัย จงเชื่อฟังและอยู่ใต้อำนาจผู้นำของท่าน เพราะเขาเหล่านั้นคอยเอาใจใส่ดูแลวิญญาณของท่านเสมือนผู้ที่ต้องเสนอรายงาน เพื่อให้เขาทำงานนี้ด้วยความยินดี มิใช่ด้วยความเศร้า ซึ่งจะไม่เป็นประโยชน์อะไรสำหรับท่านเลย พระเจ้าแห่งสันติทรงนำพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ผู้เลี้ยงแกะผู้ยิ่งใหญ่ ให้กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย เพราะทรงหลั่งพระโลหิตแห่งพันธสัญญานิรันดร ขอพระองค์โปรดให้ท่านพร้อมสรรพที่จะทำตามพระประสงค์ในกิจการที่ดีทุกชนิด และขอพระองค์ทรงทำสิ่งที่พอพระทัยในเรา เดชะพระเยซูคริสตเจ้า ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระองค์ตลอดนิรันดร อาเมน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก   มก. 6:30-34

     เวลานั้น บรรดาอัครสาวกกลับมาเฝ้าพระเยซูเจ้า และทูลรายงานให้ทรงทราบถึงทุกสิ่งที่เขาได้ทำและได้สอน พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงมาพักผ่อนกับเราตามลำพังในที่สงัดระยะหนึ่งเถิด” เพราะมีคนไปมาจนเขาไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะกินอาหาร พระเยซูเจ้าจึงทรงลงเรือไปยังที่สงัดตามลำพังพร้อมกับบรรดาอัครสาวก ประชาชนหลายคนเห็นพระเยซูเจ้ากับบรรดาอัครสาวกแล่นเรือออกไป ก็คาดคะเนได้ว่า พระองค์จะทรงไปที่ใด จึงรีบเดินเท้าออกจากเมืองต่างๆ ไปที่นั่นและไปถึงก่อน เมื่อเสด็จขึ้นจากเรือ ทรงแลเห็นประชาชนจำนวนมากก็ทรงสงสาร เพราะเขาเหล่านั้นเป็นดังฝูงแกะไม่มีคนเลี้ยง พระองค์จึงทรงเริ่มสั่งสอนเขาหลายเรื่อง

ข้อคิด

     คำสอนของพระเยซูเจ้าเรื่องความรักความเมตตาต่อผู้อื่นไม่ได้ชักนำให้เข้าใจว่า เราต้องเป็นนักกิจกรรม เพราะพระองค์เสด็จมาในโลกนี้ก็เพื่อร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับเรา และเรียกเราให้มาพักผ่อนกับพระองค์ หมายความว่า ให้เรารวบรวมเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นมาเป็นของพระองค์ ทั้งในเวลาที่เราต้องอยู่เงียบๆ กับพระองค์ในการภาวนาประจำวัน และในการดำเนินชีวิต ไม่ว่าในการทำมาหาเลี้ยงชีพ การมีชีวิตกับครอบครัวและญาติพี่น้อง กับเพื่อนร่วมงาน และกับชุมชน ทั้งหมดทั้งปวงต้องมีพระเยซูเจ้าเป็นศูนย์กลาง ในที่นี้ก็คือการมารับแอกของพระองค์มาแบกไว้ ดังนี้จิตใจของเราก็ได้รับการพักผ่อน (มธ 11:28-30)