บทอ่านจากหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่สอง 2 พกษ 2:1,6-14

     เมื่อถึงเวลาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาลให้พายุหมุนหอบเอลียาห์ขึ้นไปบนฟ้า เอลียาห์และเอลีชาออกเดินทางจากเมืองกิลกาล เอลียาห์สั่งเขาว่า “จงอยู่ที่นี่ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งข้าพเจ้าไปที่แม่น้ำจอร์แดน” เอลีชาตอบว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์ และท่านมีชีวิตอยู่ฉันใด ข้าพเจ้าจะไม่ยอมละทิ้งท่านฉันนั้น” เขาทั้งสองคนจึงออกเดินทางต่อไป กลุ่มประกาศกห้าสิบคนติดตามเขาทั้งสองคน และหยุดยืนอยู่ห่างๆ เขาทั้งสองคนยืนอยู่ริมแม่น้ำจอร์แดน เอลียาห์ถอดเสื้อคลุมออกม้วนแล้วใช้เสื้อฟาดน้ำ น้ำก็แยกออกเป็นสองฟาก

     เขาทั้งสองคนเดินข้ามแม่น้ำบนดินแห้ง เมื่อข้ามไปแล้ว เอลียาห์ถามเอลีชาว่า “บอกมาเถิด ท่านต้องการให้ข้าพเจ้าทำอะไรให้ท่าน ก่อนที่ข้าพเจ้าจะถูกรับตัวไป” เอลีชาตอบว่า “ขอให้ข้าพเจ้าได้รับจิตของท่านสองส่วนเถิด” เอลียาห์ตอบว่า “ท่านขอสิ่งที่ทำได้ยาก แต่ถ้าท่านเห็นข้าพเจ้าเมื่อจะถูกรับไปจากท่าน ท่านก็จะได้รับตามที่ขอ ถ้าท่านไม่เห็น ท่านก็จะไม่ได้รับ” ขณะที่เขาทั้งสองคนกำลังเดินสนทนากันอยู่นั้น รถม้าเพลิงคันหนึ่งเทียมม้าเพลิงปรากฏขึ้น แยกคนทั้งสองออกจากกัน เอลียาห์ถูกยกขึ้นไปบนฟ้าในพายุหมุน

     เอลีชาเห็นปรากฏการณ์ ก็ร้องเรียกว่า “บิดาของข้าพเจ้า บิดาของข้าพเจ้า รถศึกและสารถีของอิสราเอล” แล้วเขาก็ไม่เห็นเอลียาห์อีก เอลีชาจับเสื้อของตนฉีกออกเป็นสองส่วน แล้วหยิบเสื้อคลุมที่ตกลงมาจากเอลียาห์ขึ้นมา เดินกลับไปยืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดน เขาใช้เสื้อคลุมที่ตกลงมาจากเอลียาห์ฟาดน้ำ กล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเอลียาห์อยู่ที่ไหน” เมื่อเขาฟาดน้ำ น้ำก็แยกออกเป็นสองฟาก เอลีชาก็ข้ามแม่น้ำไป

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว     มธ 6:1-6,16-18

     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า“จงระวัง อย่าปฏิบัติศาสนกิจของท่านต่อหน้ามนุษย์เพื่ออวดคนอื่น มิฉะนั้น ท่านจะไม่ได้รับบำเหน็จจากพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์ ดังนั้น เมื่อท่านให้ทาน จงอย่าเป่าแตรข้างหน้าท่านเหมือนที่บรรดาคนหน้าซื่อใจคดมักทำในศาลาธรรมและตามถนน เพื่อจะได้รับคำสรรเสริญจากมนุษย์ เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้ว ส่วนท่าน เมื่อให้ทาน อย่าให้มือซ้ายของท่านรู้ว่ามือขวากำลังทำสิ่งใด เพื่อทานของท่านจะได้เป็นทานที่ไม่เปิดเผย แล้วพระบิดาของท่านผู้ทรงหยั่งรู้ทุกสิ่ง จะประทานบำเหน็จให้ท่าน”

     “เมื่อท่านอธิษฐานภาวนา จงอย่าเป็นเหมือนบรรดาคนหน้าซื่อใจคด เขาชอบยืนอธิษฐานภาวนาในศาลาธรรมและตามมุมลาน เพื่อให้ใครๆ เห็น เราบอกความจริงแก่ท่านว่า เขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้ว ส่วนท่าน เมื่ออธิษฐานภาวนา จงเข้าไปในห้องส่วนตัว ปิดประตู อธิษฐานต่อพระบิดาของท่านผู้สถิตทั่วทุกแห่ง แล้วพระบิดาของท่านผู้ทรงหยั่งรู้ทุกสิ่งจะประทานบำเหน็จให้ท่าน”

     “เมื่อท่านทั้งหลายจำศีลอดอาหาร จงอย่าทำหน้าเศร้าหมองเหมือนบรรดาคนหน้าซื่อใจคด เขาทำหน้าหมองคล้ำ เพื่อแสดงให้ผู้คนรู้ว่าเขากำลังจำศีลอดอาหาร เราบอกความจริงแก่ท่านว่า เขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้ว ส่วนท่าน เมื่อจำศีลอดอาหาร จงล้างหน้า ใช้น้ำมันหอมใส่ศีรษะ เพื่อไม่แสดงให้ผู้คนรู้ว่าท่านกำลังจำศีลอดอาหาร แต่ให้พระบิดาของท่านผู้สถิตทั่วทุกแห่งทรงทราบ และพระบิดาของท่านผู้ทรงหยั่งรู้ทุกสิ่ง ก็จะประทานบำเหน็จให้ท่าน”

ข้อคิด

     แบบอย่างของการก้าวเดินไปด้วยกันของท่านเอลียาห์และท่านเอลีชานั้นชัดเจนมาก ผู้อาวุโสกล้าเสนอที่จะให้และผู้อ่อนอาวุโสกล้าที่จะขอในสิ่งที่เห็นว่าจำเป็นและเหมาะสม อย่างไรก็ตาม เราพบว่าผู้มีสิทธิ์ขาดในการประทานให้หรือไม่นั้น คือองค์พระผู้เป็นเจ้าเอง... เราพบว่าพระองค์ทรงมอบพระบุตรเยซูคริสตเจ้าให้แก่เรา พระองค์ผู้ทรงเป็นทั้งพระอาจารย์และมิตรสหาย ทรงเป็นแบบในการสัมพันธ์กับพระเจ้าพระบิดาและกับเพื่อนมนุษย์ ทั้งนี้ ทรงเน้นความสนิทสัมพันธ์ภายในเป็นพิเศษ ดังนั้น ขอให้เราถ่อมตัวถ่อมใจดังพระอาจารย์เจ้า ในการปฏิบัติทั้งต่อพระเจ้าและต่อมนุษย์ ซึ่งเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้าเช่นเดียวกับเราและเป็นพี่น้องของเรา