บทอ่านจากหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่หนึ่ง     1 พกษ 19:19-21

     ในครั้งนั้น เอลียาห์ออกจากที่นั่นไปพบเอลีชาบุตรของชาฟัท เขากำลังไถนา ข้างหน้าเขามีโคสิบสองคู่ เขาไถนาอยู่กับคู่สุดท้าย เอลียาห์เดินผ่านเข้าไปใกล้ๆ ถอดเสื้อคลุมของตนห่มให้เอลีชา เอลีชาจึงละโคเหล่านั้นวิ่งตามเอลียาห์ไป พูดว่า “ขอให้ข้าพเจ้าไปจูบลาบิดามารดาก่อน แล้วข้าพเจ้าจะติดตามท่าน” เอลียาห์ตอบว่า “ไปเถิดแล้วจงกลับมา ท่านเข้าใจแล้วว่าข้าพเจ้าทำอะไรให้ท่าน” เอลีชาก็กลับไปบ้าน ฆ่าโคคู่หนึ่ง ใช้แอกและคันไถเป็นฟืนปรุงเนื้อโคเป็นอาหาร แจกเนื้อให้ประชาชนกิน แล้วจึงออกเดินทางติดตามไปรับใช้เอลียาห์
    

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว     มธ 5:33-37

     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ท่านยังได้ยินคำกล่าวแก่คนโบราณว่า อย่าผิดคำสาบาน แต่จงทำตามที่ได้สาบานไว้ต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า แต่เราบอกท่านทั้งหลายว่า อย่าสาบานเลย อย่าอ้างถึงสวรรค์ เพราะเป็นที่ประทับของพระเจ้า อย่าอ้างถึงแผ่นดิน เพราะเป็นที่รองพระบาทของพระองค์ อย่าอ้างถึงกรุงเยรูซาเล็ม เพราะเป็นนครหลวงของพระมหากษัตริย์ อย่าอ้างถึงศีรษะของท่าน เพราะท่านไม่อาจเปลี่ยนผมสักเส้นให้เป็นดำเป็นขาวได้ ท่านจงพูดเพียงว่า ‘ใช่’ หรือ ‘ไม่ใช่’ คำพูดที่มากไปกว่านั้นมาจากมารร้าย”

ข้อคิด

     เสื้อคลุมที่เอลียาห์ห่มให้เอลีชาเป็นสัญลักษณ์ของหน้าที่การเป็นประกาศก เมื่อรับแล้วผู้รับต้องพร้อมที่จะเป็นกระบอกเสียงของพระเจ้า ในวันรับศีลล้างบาปเราได้รับอาภรณ์สีขาวซึ่งเป็นเครื่องหมายของการอุทิศทั้งครบแด่พระเยซูเจ้า ในแง่หนึ่งอาภรณ์นี้เป็นเสื้อคลุมแห่งการเป็นประกาศกด้วย ประกาศกเป็นพยานให้กับพระเจ้า ผ่านทางศีลล้างบาปเราได้รับการเรียกให้เป็นพยานถึงความจริงด้วยคำพูดและการกระทำ พระเยซูเจ้าทรงบอกเราให้พูดความจริงอย่างเปิดเผย ตรงไปตรงมา อะไรที่ใช่ ต้องบอกว่า “ใช่” อะไรที่ไม่ใช่ ต้องบอกว่า “ไม่ใช่” เราต้องไม่ลังเลใจที่จะเป็นพยานถึงความเชื่อของเราและดำเนินชีวิตตามจิตตารมณ์พระวรสาร เมื่อเรามอบตัวเองทั้งครบแด่พระเยซูเจ้าแล้ว เราต้องไม่หันหลังกลับ เราต้องไม่ประนีประนอมกับคุณค่าและหลักการที่ตรงข้ามกับคำสั่งสอนของพระองค์