บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวเอเฟซัส อฟ 2:19-22

     พี่น้อง ท่านจึงไม่เป็นคนต่างด้าวหรือผู้มาขออาศัยอีกต่อไป แต่เป็นเพื่อนร่วมชาติกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ เป็นสมาชิกในครอบครัวของพระเจ้า ถูกสร้างขึ้นเป็นอาคารโดยมีบรรดาอัครสาวกและประกาศกเป็นรากฐาน มีพระคริสตเยซูทรงเป็นศิลาหัวมุม พระคริสตเจ้าทรงทำให้อาคารทุกส่วนต่อกันสนิท เจริญขึ้นเป็นพระวิหารศักดิ์สิทธิ์เพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ในพระคริสตเจ้า ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกันกำลังถูกก่อสร้างร่วมกันขึ้นเป็นที่ประทับของพระเจ้า เดชะพระจิตเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา ลก 6:12-19

     ครั้งนั้น พระองค์เสด็จขึ้นไปบนภูเขาเพื่ออธิษฐานภาวนาและทรงอธิษฐานภาวนาต่อพระเจ้าตลอดทั้งคืน ครั้นรุ่งเช้า พระองค์ทรงเรียกบรรดาศิษย์เข้ามาแล้วทรงคัดเลือกไว้สิบสองคน ประทานนามว่า “อัครสาวก” คือซีโมน ซึ่งเรียกว่าเปโตร อันดรูว์น้องชายของเขา ยากอบ ยอห์น ฟีลิป บาร์โธโลมิว มัทธิว โทมัส ยากอบบุตรอัลเฟอัส ซีโมนผู้มีสมญาว่า “ผู้รักชาติ” ยูดาสบุตรของยากอบ และยูดาสอิสคาริโอท ต่อมายูดาสผู้นี้จะเป็นผู้ทรยศ

     พระเยซูเจ้าเสด็จลงมาจากภูเขาพร้อมกับบรรดาศิษย์และทรงหยุดอยู่ ณ ที่ราบแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีศิษย์กลุ่มใหญ่และประชาชนจำนวนมากจากทั่วแคว้นยูเดีย จากกรุงเยรูซาเล็ม จากเมืองไทระ และจากเมืองไซดอนซึ่งอยู่ริมทะเล มาฟังพระองค์ และรับการรักษาให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บของตน บรรดาผู้ที่ถูกปีศาจรบกวนได้รับการรักษาด้วย ประชาชนทุกคนพยายามสัมผัสพระองค์ เพราะมีพระอานุภาพออกจากพระองค์รักษาทุกคนให้หาย

ข้อคิด

     นักบุญลูกาบอกเราในพระวรสาวันนี้ว่า การภาวนานั้นมีความสำคัญสำหรับชีวิตคริสตชนทุกคน เพื่อให้เห็นความสำคัญของการภาวนา นักบุญลูกาได้บันทึกในหนังสือพระวรสารของท่านว่า พระเยซูเจ้า “เสด็จขึ้นไปบนภูเขาเพื่ออธิฐานภาวนา” เพราะความสำคัญของการภาวนาพระศาสนจักรจึงเชิญชวนคริสตชนให้ภาวนาอยู่เสมอ

     การภาวนาก็คือการพูดคุยกับพระเป็นเจ้า กับพระเยซูเจ้า กับพระนางมารีย์พระมารดาของพระองค์ เราภาวนาเมื่อเราต้องการความช่วยเหลือ เราภาวนาเพื่อขอบพระคุณเมื่อเราได้รับสิ่งที่วอนขอ เราสามารถภาวนาให้กับตัวเองหรือสำหรับคนอื่น และเราภาวนาเพื่อสรรเสริญความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า