บทอ่านจากหนังสือโยบ โยบ 19:21-27

     โยบกล่าวว่า
     “จงสงสารข้าพเจ้าเถิด เพื่อนเอ๋ย จงสงสารเถิด เพราะพระหัตถ์พระเจ้าได้ตีข้าพเจ้า
ทำไมท่านทั้งหลายจึงเบียดเบียนข้าพเจ้าเหมือนกับที่พระเจ้าทรงกระทำ ท่านทำร้ายเนื้อหนังของข้าพเจ้ายังไม่พออีกหรือ ข้าพเจ้าอยากให้ถ้อยคำของข้าพเจ้าถูกบันทึกไว้ อยากให้จารึกไว้ในหนังสือ อยากให้ใช้สิ่วเหล็กและตะกั่ว สลักไว้บนหินให้คงอยู่ตลอดไป 

     ส่วนข้าพเจ้า ข้าพเจ้ารู้ว่าพระผู้ปกป้องข้าพเจ้าทรงพระชนม์อยู่ จะทรงลุกขึ้นยืนเป็นคนสุดท้ายบนฝุ่นดิน เมื่อหนังของข้าพเจ้าถูกทำลาย และไม่มีร่างกายอีกแล้ว ข้าพเจ้าจะเห็นพระเจ้า ข้าพเจ้าจะเห็นพระองค์อยู่เคียงข้าง นัยน์ตาของข้าพเจ้าจะแลเห็นพระองค์ไม่ใช่อย่างคนแปลกหน้า ข้าพเจ้ารู้สึกมีความมั่นใจเช่นนี้

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา ลก 10:1-12

      ต่อจากนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคน และทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า ‘สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด’ ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่น

     สันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า

     ‘พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว’ แต่ถ้าท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาไม่ต้อนรับ ก็จงออกไปกลางลานสาธารณะ และกล่าวว่า ‘แม้แต่ฝุ่นจากเมืองของท่านที่ติดเท้าของเรา เราจะสลัดทิ้งไว้กล่าวโทษท่าน จงรู้เถิดว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว’ เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา ชาวเมืองโสโดมจะรับโทษเบากว่าชาวเมืองนั้น”

ข้อคิด

     โยบโดดเดี่ยวอยู่ในความทุกข์ คนในครอบครัว เพื่อน ทุกคนได้ทอดทิ้งเขา แม้ดูเหมือนพระเจ้าจะทอดทิ้งเขาด้วย ท่ามกลางความทุกข์โยบยังยืนยันความเชื่อในพระเจ้าผู้ปกป้องและผู้กอบกู้ โยบรู้ว่าตนต้องตาย แต่โยบยังมีความเชื่อและความหวังในโอกาสที่จะรับความยุติธรรมหลังความตายไปแล้ว เป็นการเตรียมรับการเปิดเผยความจริงเรื่องการกลับคืนชีพของร่างกาย ในพระวรสารพระเยซูเจ้าทรงส่งศิษย์เจ็ดสิบสองคน

     ทรงสอนแนะนำศิษย์ว่าควรมีทัศนะคติอย่างไร

1.อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย เพื่อไม่ให้ยึดติดหรือกังวลอยู่กับวัตถุสิ่งของ มีสัมภาระเบามีความคล่องตัวในการเดินทางและทำงาน

2.อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง ให้มุ่งความสนใจมีใจจดจ่อในการกระทำพันธกิจที่มีความเร่งด่วน 3.จงกล่าวก่อนว่า “สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด”กล่าวด้วยความรักที่ทำให้เกิดผล

4.จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ ทำงานโดยไม่แสวงหา ผลประโยชน์ กินอยู่อย่างเรียบง่าย 5.การได้รับการประกาศข่าวดีเป็นพระพรและความรับผิดชอบในการตอบสนองต้องข่าวดีด้วย การปฏิเสธการเชื้อเชิญของพระเจ้าจะเป็นลงโทษด้วย