บทอ่านจากหนังสือปฐมกาล                                      ปฐก 9:8-15
     พระเจ้าตรัสกับโนอาห์และบรรดาบุตรของเขาว่า “ดูซิ บัดนี้เราจะทำพันธสัญญาของเรากับท่านและกับลูกหลานของท่านในภายหน้า และกับบรรดาสิ่งมีชีวิตที่อยู่กับท่านด้วย คือ นก สัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่าทุกชนิดที่อยู่กับท่าน สัตว์ทุกชนิดที่ออกมาจากเรือ และที่จะมีชีวิตบนแผ่นดิน เราจะทำพันธสัญญาของเราไว้กับท่านว่า เราจะไม่ให้น้ำวินาศมาทำลายสรรพสิ่งที่มีชีวิตอีก และน้ำวินาศจะไม่ท่วมทำลายแผ่นดินอีกเลย”
     พระเจ้าตรัสว่า “นี่คือเครื่องหมายแห่งพันธสัญญาซึ่งเวลานี้เรากำลังทำระหว่างเรากับท่าน และกับบรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่อยู่กับท่านสืบไปทุกชั่วอายุ เราจะตั้งรุ้งของเราไว้บนเมฆ รุ้งนี้จะเป็นเครื่องหมายแห่งพันธสัญญาระหว่างเรากับแผ่นดิน เมื่อเราจะให้เมฆอยู่เหนือแผ่นดิน และรุ้งจะปรากฏขึ้นบนเมฆ เราจะระลึกถึงพันธสัญญาระหว่างเรากับท่านและกับสรรพสิ่งที่มีชีวิต และน้ำวินาศจะไม่ท่วมทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งหมดอีก”

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปโตรอัครสาวก ฉบับที่หนึ่ง      1 ปต 3:18-22
     พี่น้องที่รักยิ่ง พระคริสตเจ้าสิ้นพระชนม์เพียงครั้งเดียวเพราะบาป พระองค์ผู้ทรงชอบธรรมสิ้นพระชนม์เพื่อคนอธรรม พระองค์จะทรงนำเราไปเฝ้าพระเจ้า พระองค์ทรงถูกประหารชีวิตในสภาพมนุษย์ แต่พระจิตเจ้าประทานชีวิตให้พระองค์อีก พระจิตเจ้ายังทรงนำพระองค์ไปประกาศความรอดพ้นแก่จิตที่ถูกจองจำ ในกาลก่อน จิตเหล่านี้ไม่ยอมเชื่อฟังเมื่อพระเจ้าทรงอดทนรอคอย ขณะที่โนอาห์กำลังต่อเรือ ซึ่งช่วยชีวิตคนจำนวนน้อย นั่นคือเพียงแปดชีวิตให้รอดพ้นจากน้ำวินาศ น้ำนั้นเป็นรูปแบบของศีลล้างบาปที่ช่วยท่านให้รอดพ้นในเวลานี้ มิใช่เป็นการชำระล้างมลทินทางร่างกาย แต่เป็นการวอนขอ ต่อพระเจ้าด้วยมโนธรรมบริสุทธิ์ เดชะการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูคริสตเจ้า ผู้เสด็จสู่สวรรค์และประทับ ณ เบื้องขวาของพระเจ้าโดยมีทูตสวรรค์ทั้งศักดิเทพและอิทธิเทพทั้งหลายอยู่ใต้พระอำนาจของพระองค์

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก      มก 1:12-15
     ทันใดนั้น พระจิตเจ้าทรงดลให้พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร พระองค์ประทับอยู่ที่นั่นสี่สิบวัน ทรงถูกซาตานผจญ พระองค์ทรงอยู่กับสัตว์ป่า บรรดาทูตสวรรค์ปรนนิบัติรับใช้พระองค์
หลังจากที่ยอห์นถูกจองจำ พระเยซูเจ้าเสด็จไปยังแคว้นกาลิลี ทรงประกาศเทศนาข่าวดีของพระเจ้า ตรัสว่า “เวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้ว พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้แล้ว จงกลับใจ และเชื่อข่าวดีเถิด”

ข้อคิด
     พระวาจาในวันนี้ เป็นเรื่องความจำเป็นของการชำระ และบทบาทของพระจิตเจ้าในงานชำระวิญญาณ ดังที่พระองค์ได้นำพระเยซูเจ้าเข้าสู่การผจญในถิ่นทุรกันดาร ทั้งสองประเด็นนี้เกี่ยวข้องกับการเดินทางมุ่งสู่การสนิทเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า อันเป็นจุดหมายของการเดินทางชีวิตฝ่ายจิตคริสตชน
     ในความก้าวหน้าของชีวิตฝ่ายจิต วิญญาณต้องได้รับการชำระให้มีลักษณะคล้ายพระเจ้า เพื่อจะสามารถร่วมสนิทเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ ความจำเป็นนี้ กล่าวคือวิญญาณจะต้องถูกทำให้เหมือนพระเจ้า ถูกสรุปในสัจพจน์ที่นักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขนอ้างถึงคือ “สิ่งที่ถูกรับ ถูกรับตามท่าทีของผู้รับ” (ST I, q. 79, a. 6)
     การสนิทสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าเป็นกิจการของทั้งสามพระบุคคลในพระตรีเอกภาพ กล่าวคือ พระบิดาทรงเป็นจุดหมาย ตามที่วิญญาณได้กลายเป็นบุตรของพระเจ้าในพระบุตร คือพระเยซูเจ้าที่เป็นดังโมเดลหรือรูปแบบ (รม 8:29) และเป็นพระจิตเจ้าที่รวมวิญญาณเข้ากับพระเยซูเจ้า (กท 4:6 และ รม 8:14) พระเจ้าทรงเป็นความรัก ความรักเป็นธรรมชาติของพระเจ้า ขณะที่พระจิตเจ้าทรงเป็นความรักในพระบุคคล คุณสมบัติของความรักคือการทำให้เท่าเทียมและรวมเป็นหนึ่งเดียว ฉะนั้นในการงานนี้ พระจิตเจ้าเป็นประหนึ่ง “เปลวไฟแห่งความรัก” เพราะการชำระโดยการทดลองต่างๆ บ่งว่าเป็นงานของพระจิตเจ้าและเป็นของประทานจากความรัก ไม่ใช่ตัดสินลงโทษ (ยอห์นแห่งไม้กางเขน คืนมืด เล่ม 2, บทที่ 5 ข้อ 7)
     ดังนั้นให้เราถือตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้า ยอมรับการนำของพระจิตเจ้า แล้วเราไม่หวาดกลัวหรือทุกข์ทนต่อความยากลำบากใดๆ ตรงกันข้าม จะเห็นว่าเป็นเรื่องน่ายินดี