บทอ่านจากหนังสือผู้วินิจฉัย                                       วนฉ 2:11-19

        ในครั้งนั้น ชาวอิสราเอลทำสิ่งเลวร้ายเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า หันไปรับใช้พระบาอัลต่างๆ เขาละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของบรรพบุรุษซึ่งทรงนำเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ แล้วติดตามเทพเจ้าอื่น ในบรรดาเทพเจ้าของชนชาติที่อยู่โดยรอบ เขากราบไหว้เทพเจ้าเหล่านี้ จึงทำให้องค์พระผู้เป็นเจ้ากริ้ว เขาละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าหันไปรับใช้พระบาอัลและพระอัชทาโรทต่างๆ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธชาวอิสราเอลอย่างยิ่ง ทรงมอบเขาไว้ในมือของผู้รุกรานซึ่งเข้ามาปล้น ทรงขายเขาแก่ศัตรูที่อยู่โดยรอบ เขาต้านทานศัตรูไม่ได้อีกต่อไป ทุกครั้งที่ชาวอิสราเอลออกไปทำสงคราม องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาลให้เขาพ่ายแพ้ ดังที่เคยตรัสและทรงสาบานไว้ เขาต้องลำบากมาก

         แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาลให้มีผู้วินิจฉัยหลายท่านมาช่วยเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของผู้รุกราน แต่เขาไม่ยอมเชื่อฟังผู้วินิจฉัยเหล่านี้ ทั้งยังขายตัวเหมือนหญิงแพศยา ไปนมัสการเทพเจ้าอื่น และกราบไหว้เทพเจ้าเหล่านั้น เขาหันเหอย่างรวดเร็วไปจากหนทางที่บรรดาบรรพบุรุษเคยเดิน เขาไม่ทำตามแบบอย่างของบรรพบุรุษที่เชื่อฟังบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานผู้วินิจฉัยให้เขา พระองค์สถิตกับผู้วินิจฉัยผู้นั้น และทรงช่วยชาวอิสราเอลให้พ้นจากเงื้อมมือของศัตรูตราบเท่าที่ผู้วินิจฉัยผู้นั้นมีชีวิตอยู่ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระเมตตาสงสารเสียงคร่ำครวญของเขาที่มีความทุกข์เพราะถูกกดขี่ แต่เมื่อผู้วินิจฉัยถึงแก่กรรมแล้ว เขาก็กลับไปประพฤติชั่วร้ายยิ่งกว่าชนรุ่นก่อนๆ เสียอีก เขาติดตามเทพเจ้าอื่นไปรับใช้และกราบไหว้เทพเจ้าเหล่านั้น ไม่ยอมเลิกกระทำเลวร้าย และดื้อดึงไม่ยอมเปลี่ยนความประพฤติของตน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                  มธ 19:16-22

      เวลานั้น ชายคนหนึ่งมาเฝ้าพระเยซูเจ้าทูลถามว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าต้องทำความดีอะไรเพื่อจะมีชีวิตนิรันดร” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “เหตุใดจึงถามเราถึงความดี ผู้ทรงความดีมีแต่ผู้เดียวเท่านั้น ถ้าท่านอยากเข้าสู่ชีวิตนิรันดร ก็จงปฏิบัติตามบทบัญญัติเถิด” เขาทูลถามว่า “บทบัญญัติข้อใด” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณี อย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ จงนับถือบิดามารดา จงรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง” ชายหนุ่มผู้นั้นทูลถามว่า “ข้าพเจ้าปฏิบัติตามบทบัญญัติเหล่านี้ทุกข้อแล้วยังขาดอะไรอีกหรือ” พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “ถ้าท่านอยากเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ จงไปขายทุกสิ่งที่มี มอบเงินให้คนยากจน และท่านจะมีขุมทรัพย์ในสวรรค์ แล้วจงติดตามเรามาเถิด” เมื่อได้ยินพระวาจานี้ ชายหนุ่มผู้นั้นจากไปด้วยความทุกข์ เพราะเขามีทรัพย์สมบัติจำนวนมาก

ข้อคิด
      อาจมีหลายคนที่เป็นเหมือนเด็กหนุ่มในพระวรสาร ที่คิดว่า ตนเองเป็นคนดีเพียงพอแล้ว โดยการได้ทำตามบทบัญญัติและทำกิจการดีมากมาย และไม่ต้องทำอะไรมากกว่านั้นก็ได้ "ยังขาดอะไรอีกหรือ" เป็นคำถามที่น่าสนใจ บางทีด้วยความร่ำรวยที่ตนเองมี การทำความดีต่างๆ ก็อาจจะไมใช่เรื่องยากเกินไปก็ได้ ยังไงอาจเรียกได้ว่านั่นคือ "การเสียสละ" นักบุญเทเรซาแห่งกัลกัตตาให้คำอธิบายที่ชัดเจนว่า "คุณต้องให้สิ่งที่คุณต้องจ่ายราคาของมันบางอย่าง มันไม่ใช่แค่การให้สิ่งที่คุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยที่ไม่มีมัน แต่เป็นการให้สิ่งที่คุณไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้หรือไม่อยากมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่มีมันต่างหาก นั่นคือบางอย่างที่คุณธอบมันจริงๆ นั่นแหละ การให้ของคุณจึงจะเป็น "การเสียสละ" ซึ่งมีคุณค่าต่อพระพักตร์พระเจ้า การเสียสละใดจะเป็นประโยชน์ก็ต่อเมื่อกระทำด้วยความรัก การให้จนกระทั่งเราเจ็บปวดนั่นแหละคือการเสียสละ หรือความรักด้วยการกระทำ"