บทอ่านจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่สอง                  2 คร 1:1-7

          จากเปาโล ผู้เป็นอัครสาวกของพระคริสตเยซูตามพระประสงค์ของพระเจ้า และจากทิโมธี พี่น้องของเรา

        ถึงพระศาสนจักรของพระเจ้าที่อยู่ในเมืองโครินธ์ และถึงบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ทุกคนซึ่งอยู่ทั่วแคว้นอาคายา ขอพระหรรษทานและสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของเรา และจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า สถิตกับท่านทั้งหลายเถิด

          ขอถวายพระพรแด่พระเจ้า พระบิดาของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา พระบิดาผู้ทรงพระกรุณา และพระเจ้าผู้ประทานกำลังใจทุกประการ พระองค์ประทานกำลังใจในความทุกข์ยากต่างๆ ของเรา เพราะเราได้รับกำลังใจจากพระเจ้าแล้ว เราจึงให้กำลังใจผู้มีความทุกข์ทั้งมวลได้ เราได้รับการทรมานร่วมกับพระคริสตเจ้ามากฉันใด เราก็ได้รับกำลังใจเดชะพระคริสตเจ้ามากฉันนั้น เมื่อเรารับความทุกข์ยาก ท่านก็ได้รับกำลังใจและความรอดพ้น เมื่อเรารับกำลังใจ ท่านก็ได้รับกำลังใจซึ่งบันดาลให้ท่านมีพละกำลังที่จะอดทนต่อความทุกข์ยากเหมือนกับที่เรากำลังอดทนอยู่ เรามีความหวังอย่างแน่วแน่ในท่านทั้งหลาย เพราะเรารู้ว่าท่านมีส่วนร่วมรับความทุกข์ของเราฉันใด ท่านก็จะมีส่วนร่วมรับกำลังใจพร้อมกับเราด้วยฉันนั้น

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                                                มธ 5:1-12

         เวลานั้น พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นประชาชนจำนวนมาก จึงเสด็จขึ้นบนภูเขา เมื่อประทับแล้ว บรรดาศิษย์เข้ามาห้อมล้อมพระองค์ พระองค์ทรงเริ่มตรัสสอนว่า

          “ผู้มีใจยากจน ย่อมเป็นสุข เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขา

           ผู้เป็นทุกข์โศกเศร้า ย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้รับการปลอบโยน

           ผู้มีใจอ่อนโยน ย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้รับแผ่นดินเป็นมรดก

           ผู้หิวกระหายความชอบธรรม ย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะอิ่ม

           ผู้มีใจเมตตา ย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้รับพระเมตตา

           ผู้มีใจบริสุทธิ์ ย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้เห็นพระเจ้า

           ผู้สร้างสันติ ย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้ชื่อว่าเป็นบุตรของพระเจ้า

           ผู้ถูกเบียดเบียนข่มเหงเพราะความชอบธรรม ย่อมเป็นสุข เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขา

          ท่านทั้งหลายย่อมเป็นสุข เมื่อถูกดูหมิ่นข่มเหงและใส่ร้ายต่างๆ นานาเพราะเรา จงชื่นชมยินดีเถิด เพราะบำเหน็จรางวัลของท่านในสวรรค์นั้นยิ่งใหญ่นัก บรรดาประกาศกก่อนหน้าท่านก็เคยถูกเบียดเบียนเช่นเดียวกัน”

ข้อคิด
     คำสอนบนภูเขา เริ่มต้นที่ "ความสุขแท้ เพราะ "บุญลาภ" ภาษากรีกคือ "มาการีออส"(Makarios) สถานะของความสุข ที่มนุษย์คนหนึ่งพึ่งจะปรารถาได้ และแม้มนุษย์ปรารถนาความสุขแท้นั้น แต่พระเยซูเจ้าไม่ได้ตรัสถึงความสุขแท้ในโลกนี้ แต่เป็นความสุขแท้ในนิรันดรภาพ ที่เกินกว่าปัญญาและความสามารถของมนุษย์อย่างเราจะเข้าใจ ดังนั้น ความสุขของคนเราจึงไม่เหมือนกัน แต่จะเหมือนกัน ถ้าความสุขนั้นมีขึ้นโดยมีปลายทางอยู่ที่พระเจ้า หรือมีพระเจ้าประทับอยู่