บทอ่านจากหนังสือเพลงซาโลมอน                                          พซม 2:8-14

      ฟังซิ เสียงที่รักของดิฉัน เขากำลังมา กำลังกระโดดอยู่บนภูเขา กำลังกระโดดข้ามเนินเขา ที่รักของดิฉันเป็นเหมือนละมั่งหรือเหมือนลูกกวาง ดูซิ เขากำลังยืนอยู่หลังกำแพงของเรา มองเข้ามาทางหน้าต่าง ลอบมองผ่านลูกกรงเข้ามา

      ที่รักของดิฉันเริ่มพูดกับดิฉันว่า“ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยของฉันเอ๋ย จงมาเถิด ดูซิ ฤดูหนาวผ่านไปแล้ว ฝนก็วายและจบสิ้นไปแล้ว ดอกไม้ต่างๆ ปรากฏขึ้นมาบนแผ่นดิน เวลาสำหรับร้องเพลงมาถึงแล้ว เสียงคูของนกเขาก็ได้ยินในแผ่นดินของเรา ต้นมะเดื่อเทศกำลังผลิผล เถาองุ่นผลิดอกบานส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถิด คนสวยของฉันเอ๋ย จงมาเถิด นกพิราบของฉันเอ๋ย เธอซ่อนตัวอยู่ในซอกผา ในซอกลึกของหน้าผา ขอให้ฉันได้ยินเสียงของเธอสักหน่อยเถิด เพราะเสียงของเธอนั้นไพเราะ และใบหน้าของเธอก็งดงาม”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                           ลก 1:39-45

       หลังจากนั้นไม่นาน พระนางมารีย์ทรงรีบออกเดินทางไปยังเมืองหนึ่งในแถบภูเขาแคว้นยูเดีย พระนางเสด็จเข้าไปในบ้านของเศคาริยาห์และทรงทักทายนางเอลีซาเบธ เมื่อนางเอลีซาเบธได้ยินคำทักทายของพระนางมารีย์ บุตรในครรภ์ก็ดิ้น นางเอลีซาเบธได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม ร้องเสียงดังว่า “เธอได้รับพระพรยิ่งกว่าหญิงใดๆ และลูกของเธอก็ได้รับพระพรด้วย ทำไมพระมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า เมื่อฉันได้ยินคำทักทายของเธอ ลูกในครรภ์ของฉันก็ดิ้นด้วยความยินดี เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระวาจาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่เธอไว้จะเป็นจริง”

ข้อคิด

     พระเจ้าทรงรักมนุษย์ดัวยความรักยิ่งใหญ่  นอกจากทุกสิ่งทุกอย่างที่ทรงสร้างไว้ให้มนุษย์ได้ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขแล้ว  ยังทรงพยายามสื่อให้เห้นถึงความรักของพระองค์เป็นความรักที่มากด้วยความหวานชื่นและอบอุ่นตามประสาความรักของมนุษย์  ดังเช่นในบทอ่านแรก  แต่มนุษย์ยังเข้าไม่ถึงความรักของพระองค์ 

    ทั้งนี้เพราะมนุษย์ชื่นชมกับทุกสิ่งทุกอย่างในธรรมชาติรอบข้าง แต่ก็จบแค่นั้น  ไม่มองผ่านมองเลยธรรมชาติไปถึงความรักของพระเจ้า  พระเยซูเจ้าทรงเสด็จมาตอกย้ำความรักของพระเจ้า  เริ่มตั่งแต่ทรงรับเอากายในพระครรภ์ของแม่พระ  พระแม่เสด็จไปที่ใดก็นำความสุขความยินดีไปให้  ทุกคนที่มีพระอยู่ในชีวิต  ไปไหนก็นำความสุขความยินดีไปให้เช่นกัน  นี่คือตัวชี้วัดว่าคนหนึ่งมีพระเจ้า  มีข่าวดีของพระองค์