บทอ่านจากหนังสือปฐมกาล                                        ปฐก 28:10-22ก

         ในเวลานั้น ยาโคบออกจากเบเออร์เชบา เดินทางมุ่งหน้าไปฮาราน เขามาถึงที่แห่งหนึ่ง ก็หยุดพักแรมที่นั่น เพราะดวงอาทิตย์ตกแล้ว เขาเอาหินก้อนหนึ่งมาหนุนศีรษะ แล้วนอนที่นั่น เขาฝันเห็นบันไดอันหนึ่งทอดจากพื้นดินขึ้นไปสู่ท้องฟ้า และทูตสวรรค์ของพระเจ้าเดินขึ้นลงบนบันไดนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยืนอยู่ข้างเขา ตรัสว่า “เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของอับราฮัมบิดาของท่าน พระเจ้าของอิสอัค แผ่นดินที่ท่านนอนอยู่นี้เราจะให้ท่านและลูกหลานของท่าน ลูกหลานของท่านจะมีจำนวนมากเหมือนฝุ่นผงบนแผ่นดิน ท่านจะแผ่ขยายออกไปทางทิศตะวันตก ทิศตะวันออก ทิศเหนือ และทิศใต้ บรรดาเผ่าพันธุ์ทั้งสิ้นทั่วแผ่นดินจะได้รับพรเพราะท่านและเพราะลูกหลานของท่าน เราอยู่กับท่าน เราจะพิทักษ์รักษาท่านทุกแห่งที่ท่านไปและจะนำท่านกลับมายังแผ่นดินนี้ เราจะไม่ทอดทิ้งท่าน จนกว่าเราจะได้ทำตามที่เราสัญญาไว้กับท่าน” ยาโคบตื่นขึ้น แล้วพูดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับอยู่ที่นี่แน่ทีเดียว แต่ข้าพเจ้าไม่รู้” เขากลัวมาก พูดว่า “สถานที่แห่งนี้น่าเกรงขาม จะต้องเป็นที่ประทับของพระเจ้าและเป็นประตูสวรรค์แน่ทีเดียว” ยาโคบลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ เอาก้อนหินที่ใช้หนุนศีรษะมาตั้งเป็นเสาศักดิ์สิทธิ์ แล้วเทน้ำมันบนยอดเสานั้นเพื่อถวายแด่พระเจ้า เขาเรียกสถานที่นั้นว่าเบธเอล ก่อนหน้านี้เมืองนั้นชื่อลูซ

         แล้วยาโคบกล่าวปฏิญาณว่า “ถ้าพระเจ้าทรงอยู่กับข้าพเจ้า และทรงพิทักษ์รักษาข้าพเจ้าในการเดินทางครั้งนี้ ประทานอาหารให้กิน และเสื้อผ้าให้สวมใส่ จนข้าพเจ้ากลับถึงบ้านของบิดาอย่างปลอดภัย องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า หินก้อนนี้ซึ่งข้าพเจ้าตั้งเป็นเสาศักดิ์สิทธิ์ จะเป็นที่ประทับของพระเจ้า”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                  มธ 9:18-26

         เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังตรัสอยู่นั้น หัวหน้าคนหนึ่งเข้ามากราบพระบาท ทูลว่า “บุตรหญิงของข้าพเจ้าเพิ่งสิ้นใจ เชิญพระองค์เสด็จไปปกพระหัตถ์เหนือเขาเถิด เขาจะได้มีชีวิต” พระเยซูเจ้าทรงลุกขึ้นเสด็จตามเขาไปพร้อมกับบรรดาศิษย์

          ขณะนั้น หญิงคนหนึ่งตกเลือดเรื้อรังมาสิบสองปีแล้ว เข้ามาข้างหลังสัมผัสฉลองพระองค์ นางคิดว่า “ถ้าฉันเพียงสัมผัสฉลองพระองค์เท่านั้น ฉันก็จะหายจากโรค” พระเยซูเจ้าทรงหันมาเห็นเข้า จึงตรัสว่า “ลูกเอ๋ย ทำใจดีๆ ไว้ ความเชื่อของท่านช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว” หญิงนั้นก็หายจากโรคนับแต่เวลานั้น เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงบ้านของหัวหน้าคนนั้น ทรงเห็นคนเป่าขลุ่ย และผู้คนกำลังชุลมุนวุ่นวาย จึงตรัสว่า “ออกไปเถิด เด็กหญิงคนนี้ยังไม่ตาย เพียงแต่นอนหลับไปเท่านั้น” พวกนั้นต่างหัวเราะเยาะพระองค์ เมื่อคนกลุ่มนั้นถูกไล่ออกไปข้างนอกแล้ว พระองค์จึงเสด็จเข้าไป ทรงจับมือเด็กหญิง เด็กนั้นก็ลุกขึ้น ข่าวเรื่องนี้จึงแพร่ออกไปทั่วแคว้นนั้น

ข้อคิด
      ความเชื่อนำไปสู่การอัศจรรย์อันน่าทึ่ง ซึ่งพระเยซูเจ้าเองก็ได้พูดถึงเรื่องนี้ในหลายๆ เหตุการณ์ด้วยกัน วันนี้หญิงที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้จ็บมาอย่างยาวนานเชื่อและมั่นใจว่า การสัมผัสพระเยซูเจ้าจะทำให้เธอนั้นหายจากโรค และความเชื่ออันแรงกล้านี้เองทำให้เธอหายจากโรคจริงๆ บางทีเราแต่ละคนอาจกำลังเผชิญโรคเรื้อรังทางจิตวิญญาณไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บาปที่เราทำอยู่เป็นประจำ นิสัยที่ไม่ดีต่างเราจึงจำเป็นที่จะต้องแสวงหาพระเยซูเจ้าอยู่เสมอ เพื่อที่เราจะได้สัมผัสพระองค์ด้วยความเชื่อและให้พระองค์นั้นได้เยียวยารักษาเรา