บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกชาวเอเฟซัส                     อฟ 2:19-22

          พี่น้อง ท่านจึงไม่เป็นคนต่างด้าวหรือผู้มาขออาศัยอีกต่อไป แต่เป็นเพื่อนร่วมชาติกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ เป็นสมาชิกในครอบครัวของพระเจ้า ถูกสร้างขึ้นเป็นอาคารโดยมีบรรดาอัครสาวกและประกาศกเป็นรากฐาน มีพระคริสตเยซูทรงเป็นศิลาหัวมุม พระคริสตเจ้าทรงทำให้อาคารทุกส่วนต่อกันสนิท เจริญขึ้นเป็นพระวิหารศักดิ์สิทธิ์เพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ในพระคริสตเจ้า ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกันกำลังถูกก่อสร้างร่วมกันขึ้นเป็นที่ประทับของพระเจ้า เดชะพระจิตเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                            ยน 20:24-29

         เวลานั้น โทมัสซึ่งเรียกกันว่า “ฝาแฝด” เป็นคนหนึ่งในบรรดาอัครสาวกสิบสองคน ไม่ได้อยู่กับอัครสาวกคนอื่นๆ เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมา ศิษย์คนอื่นบอกเขาว่า “พวกเราเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว” แต่เขาตอบว่า “ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ และไม่ได้เอานิ้วแยงเข้าไปที่รอยตะปู และไม่ได้เอามือคลำที่ด้านข้างพระวรกาย ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็นอันขาด” แปดวันต่อมา บรรดาศิษย์อยู่ด้วยกันในบ้านนั้นอีก โทมัสก็อยู่กับเขาด้วย พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามายืนอยู่ตรงกลางทั้งๆ ที่ประตูปิดอยู่ ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “สันติสุขจงสถิตกับท่านทั้งหลายเถิด” แล้วตรัสกับโทมัสว่า “จงเอานิ้วมาที่นี่ และดูมือของเราเถิด จงเอามือมาที่นี่ คลำที่สีข้างของเรา อย่าสงสัยอีกต่อไป แต่จงเชื่อเถิด” โทมัสทูลพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า

           “ท่านเชื่อเพราะได้เห็นเรา

             ผู้ที่เชื่อ แม้ไม่ได้เห็น ก็เป็นสุข”

ข้อคิด
     โทมัสปฏิเสธที่จะเชื่อในการฟื้นคืนชีพของพระเยซูเจ้าจนกว่าเขาจะได้เห็นและสัมผัสพระองค์ด้วยตัวเขาเอง ซึ่งเมื่อเขาได้พบกับพระเยซูเจ้าและได้เห็นรอยตะปู รวมถึงบาดแผลที่สีข้างของพระองค์แล้ว ความสงสัยของเขาก็หายไป และเขาได้แสดงความเชื่ออย่างลึกซึ้งว่าพระองค์คือพระบุตรพระเจ้าที่กลับเป็นขึ้นมาจริงๆ ดังเช่นกรณีของโทมัสเหล่าสาวกเองยังมีความสงสัยในบางครั้งเกี่ยวกับพระองค์ เราเองก็คงมีความสงสัยบ้างในความเชื่อที่เรามีต่อพระองค์ในห้วงเวลาต่างๆ ของชีวิต ดังนั้น ให้เราวอนขอพระเจ้าช่วยเราในการทดลองต่างๆ ให้เรามีความกล้าหาญที่จะประกาศความเชื่อความศรัทธาในพระองค์