บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์                              ยรม 17:5-8
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “คนที่วางใจในมนุษย์ย่อมถูกสาปแช่ง เขาพึ่งพลังของมนุษย์ ใจของเขาหันออกจากองค์พระผู้เป็นเจ้า เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ในถิ่นทุรกันดาร ไม่เห็นความดีใดๆ ที่มาถึง เขาจะอาศัยอยู่ในที่แห้งแล้งของถิ่นทุรกันดาร ในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีผู้คนอาศัย”
     ”คนที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าย่อมได้รับพระพร องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นความหวังของเขา เขาจะเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำ ซึ่งหยั่งรากออกไปที่ลำน้ำ เมื่อความร้อนมาถึง เขาก็ไม่กลัว ใบของเขาคงเขียวอยู่เสมอ เขาจะไม่กังวลใจในปีที่แห้งแล้ง จะไม่หยุดออกผล”

เพลงสดุดี                                                                     สดด 1:1-6
     ก) ผู้ชอบธรรมย่อมเป็นสุข
เขาไม่เดินตามคำแนะนำของคนชั่ว
ไม่ยืนในทางของคนบาป
ไม่นั่งร่วมกับคนชอบเยาะเย้ยผู้อื่น
แต่ชื่นชมในธรรมบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ท่องบ่นธรรมบัญญัติของพระองค์ทั้งวันทั้งคืน

     ข) เขาเป็นเหมือนต้นไม้ปลูกไว้ริมลำธาร
ออกผลตามฤดูกาล ใบเขียวสด ไม่เหี่ยวแห้ง
เขาคิดจะทำการใดก็สำเร็จทุกประการ
ส่วนคนชั่วไม่เป็นเช่นนั้นเลย
เขาเป็นเหมือนแกลบซึ่งลมพัดกระจัดกระจายไป

     ค) คนชั่วจะถูกตัดสินลงโทษในการพิพากษา
คนบาปจะถูกขจัดไปจากที่ชุมนุมของผู้ชอบธรรม
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคุ้มครองทางของผู้ชอบธรรม
แต่ทางของคนชั่วจะพินาศ

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง       1 คร 15:12,16-20
     พี่น้อง ถ้าเราประกาศว่า พระคริสตเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายแล้ว เพราะเหตุใดบางท่านจึงพูดว่าบรรดาผู้ตายจะไม่กลับคืนชีพ
     ถ้าผู้ตายไม่กลับคืนชีพ พระคริสตเจ้าก็มิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพด้วย ถ้าพระคริสตเจ้ามิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ ความเชื่อของท่านก็ไร้ความหมายและท่านก็ยังคงอยู่ในบาป เมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้ที่ล่วงหลับไปในพระคริสตเจ้าก็พินาศไปด้วย ถ้าเรามีความหวังในพระคริสตเจ้าเพียงเพื่อชีวิตนี้เท่านั้น เราก็เป็นมนุษย์ที่น่าสงสารที่สุด
     ความจริง พระคริสตเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย เป็นผลแรกของบรรดาผู้ล่วงหลับไปแล้ว

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                   ลก 6:17,20-26
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จลงมาจากภูเขาพร้อมกับบรรดาศิษย์และทรงหยุดอยู่ ณ ที่ราบแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีศิษย์กลุ่มใหญ่และประชาชนจำนวนมากจากทั่วแคว้นยูเดีย จากกรุงเยรูซาเล็ม จากเมืองไทระ และจากเมืองไซดอนซึ่งอยู่ริมทะเล
พระองค์ทอดพระเนตรบรรดาศิษย์ ตรัสว่า
ท่านทั้งหลายที่ยากจนย่อมเป็นสุข
เพราะพระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นของท่าน
ท่านที่หิวในเวลานี้ย่อมเป็นสุข
เพราะท่านจะอิ่ม
ท่านที่ร้องไห้ในเวลานี้ย่อมเป็นสุข
เพราะท่านจะหัวเราะ
ท่านทั้งหลายเป็นสุข เมื่อคนทั้งหลายเกลียดชังท่าน ผลักไสท่าน ดูหมิ่นท่าน รังเกียจนามของท่านประหนึ่งนามชั่วร้ายเพราะท่านเป็นศิษย์ของบุตรแห่งมนุษย์ จงชื่นชมในวันนั้นเถิด จงกระโดดโลดเต้นยินดีเถิด เพราะบำเหน็จรางวัลของท่านนั้นยิ่งใหญ่นักในสวรรค์ บรรดาบรรพบุรุษของเขาเหล่านั้นเคยทำเช่นนี้กับบรรดาประกาศกมาแล้ว
วิบัติจงเกิดกับท่านที่ร่ำรวย
เพราะท่านได้รับความเบิกบานใจแล้ว
วิบัติจงเกิดกับท่านที่อิ่มเวลานี้
เพราะท่านจะหิว
วิบัติจงเกิดกับท่านที่หัวเราะเวลานี้
เพราะท่านจะเป็นทุกข์และร้องไห้
วิบัติจงเกิดกับท่านเมื่อทุกคนกล่าวยกย่องท่าน เพราะบรรดาบรรพบุรุษของเขาเหล่านั้นเคยทำเช่นนี้กับบรรดาประกาศกเทียมมาแล้ว”

ข้อคิด

     นักบุญเปาโลกล่าวว่า “ถ้าเรามีความหวังในพระคริสตเจ้าเพียงเพื่อชีวิตนี้เท่านั้น เราก็เป็นมนุษย์ที่น่าสงสารที่สุด”
หากเราตั้งใจและทุ่มเมพลังทั้งหมดเพื่อให้ได้สิ่งที่โลกนี้ถือว่าดี เราจะได้ และนั่นคือทั้งหมดที่เราได้รับ แต่ถ้าเราตั้งมั่นและเพียรพยายามที่จะซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า เราอาจต้องเผชิญกับปัญหาและความทุกข์ยากต่างๆนานา อีกทั้งยังถูกชาวโลกดูหมิ่นดูแคลนว่าโชคร้าย แต่เราจะมีความสุขอย่างแท้จริง และรางวัลของเรายังไม่หมดในโลกนี้ เพราะความสุขนิรันดรในพระอาณาจักรของพระเจ้ากำลังรอเราอยู่