การเบียดเบียนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

หรือภาคอีสานของประเทศไทย

ข้าพเจ้าจะไม่พูดในที่นี้ถึงเรื่องที่พระสงฆ์ฝรั่งเศสถูกจับ ถูกทำทารุณ และถูกขับไล่ออกนอกประเทศ เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940 เพราะประเด็นนี้ไม่เกี่ยวข้องกับการเบียดเบียนศาสนาโดยตรง

ข้าพเจ้าขอสรุปอย่างสั้นๆ ว่า พวกคริสตังคนอื่นๆ ได้ละทิ้งศาสนาเพราะถูกข่มขู่ มรณสักขีเหล่านี้ เกิดขึ้นเพื่อยืนยันความเชื่อของพวกเขา พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากความตาย

พระสงฆ์ไทยหาที่หลบภัย

ตามกลวิธีของการเบียดเบียน นับตั้งแต่พระสงฆ์ฝรั่งเศสเดินทางออกจากประเทศไทยหมดแล้ว วิธีการแรกที่ทำคือ แยกพระสงฆ์ไทยทุกองค์ให้อยู่ห่างๆ จากพวกคริสตัง

คุณพ่อเอดัวรด์ พระสงฆ์ไทยที่อยู่หนองแสง ถูกจับจำคุกภายใต้ข้อกล่าวหาว่าเป็นแนวที่ 5 (นี่ คือการกล่าวหาอย่างเป็นทางการเพื่อเป็นข้ออ้างจำคุกบรรดาพระสงฆ์ไทย) และคุณพ่อถูกส่งตัวไปล่ามโ ซ่ที่เรือนจำกลางบางขวาง ใกล้กับกรุงเทพฯ

ที่สกลนคร คุณพ่อศรีนวน และคุณพ่อคำผง ถูกจับขังคุกในข้อหาเป็นแนวที่ 5 2 เดือนต่ อมา คุณพ่อทั้งสองได้รับการประกันตัว แต่อยู่ในสายตาของทางราชการ คุณพ่อทั้งสองย้ายไปอยู่ที่จัง หวัดอุบล ซึ่งอยู่ทางใต้ของมิสซัง (ภาคอีสาน)

คุณพ่อสตอคเกล (Stockler) พระสงฆ์ชาวเยอรมัน ถูกตัดสินจำคุก 2 เดือน ในข้อหามีอาวุ ธปืน (ความจริงคุณพ่อมีใบอนุญาตมีอาวุธปืนได้)

ทางใต้ของมิสซัง, จังหวัดอุบล, นายอำเภอต้องการทำให้คุณพ่ออัลแบรต์ละทิ้งศาสนา เพื่อจ ะได้ทำให้พวกคริสตังละทิ้งศาสนาได้ง่ายขึ้น แต่เขาคาดการณ์ผิดถนัด นายอำเภอเรียกประชุมพวกคริสตั งให้มาดูการละทิ้งศาสนาของคุณพ่อ การประชุมคราวนี้ทำให้เขาหน้าแตกชาวพุทธกลุ่มใหญ่ที่อยากรู้อย ากเห็นก็มาดูการชุมนุมดังกล่าวด้วย

- “บาทหลวงครับ ผมขอให้ท่านละทิ้งศาสนาคาทอลิก เพื่อความบริสุทธิ์ของท่าน ให้กลั บใจมาเป็นพุทธ ผมจะช่วยให้ท่านมีชีวิตที่ดีขึ้น”

+ “ขอบคุณมาก ผมมีสิบนิ้วสำหรับทำงาน พอแล้วสำหรับผม”

- “ผมจะสร้างบ้านให้ท่านหนึ่งหลังด้วย ซึ่งท่านจะได้ครอบครองเป็นเจ้าของ”

+ “ขอบคุณมาก ผมอาจนอนใต้ต้นไม้อย่างสุโขที่สุด นี่จะเป็นบ้านของผม”

- “ฟังก่อน บาทหลวง ท่านจะมีผู้หญิงหนึ่งคนด้วย ผมจะมอบผู้หญิงให้ท่าน ซึ่งเป็นคนที่ ท่านจะเลือก ไม่ว่าจะเป็นคนใดก็ตาม”

+ “ในกรณีนี้ ผมเชื่อว่าผมจะเลือกภรรยาของท่านเอง!”

เสียงหัวเราะดังไปทั่ว และการประชุมได้สลายตัว รอเวลาเริ่มใหม่ในวันต่อไปพระสังฆราชบาเ ยต์จะเล่าเรื่องการเบียดเบียนในมิสซังของท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่เกิดที่หมู่บ้านสองคอน