บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม                       รม 16:3-9,16,22-27

       พี่น้อง ข้าพเจ้าขอฝากความคิดถึงปริสสิลลาและอาควิลลา ผู้ร่วมงานกับข้าพเจ้าในพระคริสตเยซู เขาเสี่ยงต่อการถูกตัดคอเพื่อช่วยชีวิตข้าพเจ้ามาแล้ว มิใช่ข้าพเจ้าเท่านั้นที่ขอบคุณเขาทั้งสองคน แต่พระศาสนจักรทั้งหลายของชนต่างชาติก็ขอบคุณเขาทั้งสองคนด้วย ขอฝากความคิดถึงพระศาสนจักรที่ชุมนุมกันในบ้านของเขาด้วย

      ขอฝากความคิดถึงเอเปเนทัสที่รักของข้าพเจ้า เขาเป็นคนแรกในแคว้นอาเซียที่มีความเชื่อในพระคริสตเจ้า ขอฝากความคิดถึงมารีย์ ซึ่งเหน็ดเหนื่อยมากเพื่อท่านทั้งหลาย ขอฝากความคิดถึงอันโดรนิคัสและยูนิอัส ผู้เป็นญาติและเคยถูกจองจำร่วมกับข้าพเจ้า ทั้งสองคนนี้เป็นคนเด่นในหมู่อัครสาวก และได้มานับถือพระคริสตเจ้าก่อนข้าพเจ้า ขอฝากความคิดถึงอัมพลีอาทัส ผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้าในองค์พระผู้เป็นเจ้า ขอฝากความคิดถึงอูรบานัสผู้ร่วมงานกับพวกเราในพระคริสตเจ้า และขอฝากความคิดถึงสทาคิสที่รักของข้าพเจ้าด้วย

       ท่านทั้งหลาย จงทักทายกันด้วยการจุมพิตศักดิ์สิทธิ์ พระศาสนจักรทุกแห่งของพระคริสตเจ้าขอฝากความคิดถึงท่านทั้งหลาย

      ข้าพเจ้า เทอร์ทิอัส ผู้เขียนจดหมายฉบับนี้ ขอฝากความคิดถึงท่านทั้งหลายในองค์พระผู้เป็นเจ้า กายอัสเจ้าบ้านผู้ต้อนรับข้าพเจ้าและพระศาสนจักรทั้งหมด ขอฝากความคิดถึงท่าน เอรัสทัสสมุห์บัญชีของเมือง และควารทัส น้องของเรา ขอฝากความคิดถึงท่านทั้งหลายด้วย

      ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระผู้โปรดให้ท่านทั้งหลายมั่นคงตามข่าวดีของข้าพเจ้า และตามการประกาศสอนเรื่องพระเยซูคริสตเจ้า เป็นการเปิดเผยธรรมล้ำลึกที่เก็บเป็นความลับตลอดเวลานานมาแล้ว แต่บัดนี้เปิดเผยให้ปรากฏแล้ว ตามข้อเขียนของบรรดาประกาศก ตามพระบัญชาของพระเจ้าผู้ทรงดำรงอยู่ตลอดนิรันดร ให้นานาชาติได้รู้ เพื่อจะได้นำพวกเขามายอมรับความเชื่อ ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระเจ้าผู้ทรงพระปรีชาญาณแต่เพียงพระองค์เดียว โดยทางพระเยซูคริสตเจ้า ขอพระองค์ทรงได้รับพระสิริรุ่งโรจน์ตลอดนิรันดร อาเมน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                                       ลก 16:9-15

        เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า

     “เราบอกท่านทั้งหลายว่า จงใช้เงินทองของโลกอธรรมนี้ เพื่อสร้างมิตรให้ตนเอง เพื่อว่าเมื่อเงินทองนั้นหมดสิ้นแล้ว ท่านจะได้รับการต้อนรับสู่ที่พำนักนิรันดร ผู้ที่ซื่อสัตย์ในเรื่องเล็กน้อย ก็จะซื่อสัตย์ในเรื่องใหญ่ด้วย ผู้ที่ไม่ซื่อสัตย์ในเรื่องเล็กน้อย ก็จะไม่ซื่อสัตย์ในเรื่องใหญ่ด้วย เพราะฉะนั้น ถ้าท่านไม่ซื่อสัตย์ในเรื่องเงินทองของโลกอธรรมแล้ว ผู้ใดจะวางใจมอบสมบัติแท้จริงให้ท่านดูแลเล่า ถ้าท่านไม่ซื่อสัตย์ในการดูแลทรัพย์สมบัติของผู้อื่น ผู้ใดจะให้ทรัพย์สมบัติของท่านแก่ท่าน

      ไม่มีผู้ใดเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนายได้ เขาจะเกลียดชังนายคนหนึ่งและจะรักนายอีกคนหนึ่ง เขาจะจงรักภักดีต่อนายคนหนึ่งและจะดูหมิ่นนายอีกคนหนึ่ง ท่านทั้งหลายจะปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าและเงินทองพร้อมกันไม่ได้”

      ชาวฟาริสีที่รักเงินทองได้ยินถ้อยคำทั้งหมดนี้ จึงหัวเราะเยาะพระองค์ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายคิดว่าท่านเป็นผู้ชอบธรรมต่อหน้ามนุษย์ แต่พระเจ้าทรงล่วงรู้ใจของท่าน สิ่งที่มนุษย์ยกย่อง เป็นสิ่งน่ารังเกียจเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า”

ข้อคิด

     “มีเงินเรียกว่าน้อง  มีทองเรียกว่าพี่” ดูเหมือนว่าคำกล่าวนี้จะสะท้อนให้เห็นถึงผู้คนในสังคมที่นับถือคนร่ำรวย  แต่เหยียดหยามคนจน  พระเยซูเจ้าสอนให้เราเข้าใจชีวิต  เงินทองไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด  และไม่อาจเทียบได้กับความซื่อสัตย์ในชีวิต  ปัญหาคอรัปชั่นที่เกิดขึ้นในสังคมไทย  คงไม่อาจหมดไป  หากไม่เริ่มต้นอก้ไขที่ตัวเราแต่ละคน  เราอาจโกหกหรือไม่ซื่อสัตย์กับมนุษย์ได้  แต่ไม่มีใครโกหกพระเจ้าได้  จงเรียนรู้ความซื่อสัตย์และสอนลูกหลานให้ซื่อสัตย์เช่นกัน