บทอ่านจากหนังสือประกาศกเศฟันยาห์                         ศฟย 3:1-2,9-13
     พระเจ้าตรัสดังนี้ “วิบัติจงเกิดแก่เมืองที่เป็นกบฏและมีมลทิน เมืองที่กดขี่ข่มเหง เมืองนี้ไม่ยอมฟังเสียง ไม่ยอมรับคำสั่งสอน ไม่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่มาใกล้พระเจ้าของตน ใช่แล้ว เวลานั้น เราจะชำระปากของชนหลายชาติ ให้พ้นมลทิน เขาทุกคนจะได้เรียกพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า และรับใช้พระองค์เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน จากฟากโน้นของแม่น้ำเอธิโอเปีย ผู้นมัสการเราจะนำของถวายมาให้เรา
     ในวันนั้น เจ้าจะไม่ต้องอับอาย เพราะกิจการที่เจ้าเคยกบฏต่อเรา เพราะเวลานั้น เราจะทำให้ผู้โอ้อวดและหยิ่งผยอง สูญหายไปจากเจ้า เจ้าจะไม่หยิ่งผยองอีกต่อไป บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา เพราะเราจะเหลือเพียงประชากรที่ถ่อมตนและต่ำต้อยไว้ในเจ้า คนที่เหลืออยู่ในอิสราเอลจะวางใจในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้รอดชีวิตเหลืออยู่ของอิสราเอลจะไม่ทำผิด จะไม่กล่าวคำมุสา จะไม่พบลิ้นที่ฉ้อโกงในปากของเขา เพราะเขาทั้งหลายจะหากินและพักผ่อน โดยไม่มีผู้ใดทำให้เขาต้องหวาดกลัว”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                             มธ 21:28-32
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับพวกมหาปุโรหิตและผู้อาวุโสของประชาชนว่า “ท่านทั้งหลายคิดเห็นอย่างไร ชายคนหนึ่งมีบุตรสองคน เขาไปพบบุตรคนแรกพูดว่า “ลูกเอ๋ย วันนี้ จงไปทำงานในสวนองุ่นเถิด” บุตรตอบว่า “ลูกไม่อยากไป” แต่ต่อมาก็เปลี่ยนใจและไปทำงาน พ่อจึงไปพบบุตรคนที่สอง พูดอย่างเดียวกัน บุตรคนที่สองตอบว่า “ครับพ่อ” แต่แล้วก็ไม่ได้ไป สองคนนี้ใครทำตามใจพ่อ” พวกเขาตอบว่า “คนแรก” พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า คนเก็บภาษีและหญิงโสเภณีจะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้าก่อนท่าน
     เพราะยอห์นได้มาพบท่าน ชี้หนทางแห่งความชอบธรรม ท่านก็ไม่เชื่อ
ยอห์น ส่วนคนเก็บภาษีและหญิงโสเภณีเชื่อ แต่ท่านทั้งหลายเห็นดังนี้แล้ว ก็ยังคงไม่เปลี่ยนใจมาเชื่อยอห์น

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าทรงยอมรับการกระทำของบุตรคนแรก ซึ่งตอนแรกปฏิเสธ แต่ต่อมานบนอบเชื่อฟัง เราไม่ควรเสียกำลังใจ ถ้าหลายครั้งในช่วงวิกฤติของชีวิต เราพบว่ามีกระแสต่อต้านมากมายเกิดขึ้นภายในตัวเรา ปฏิกิริยาโต้ตอบแรกของเราอาจไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป อย่างไรก็ตาม การกระทำจะแสดงตัวตนที่แท้จริงของเรา นี่คือเหตุผลประการหนึ่งที่พระเยซูเจ้าไม่ทรงหยุดสอนให้เราอธิษฐานภาวนาว่า “พระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์” (มธ 6:10) พระองค์ทรงให้แบบอย่างที่สมบูรณ์ที่สุดแก่เราโดยยอมรับพระประสงค์ของพระเจ้าอย่างไร้เงื่อนไข ให้เราอธิษฐานภาวนาต่อไปเพื่อจะไม่ปฏิเสธคำขอร้องของพระองค์ และอย่าลืมว่าสิ่งที่สำคัญมากกว่าไม่ใช่สิ่งที่เราพูด แต่สิ่งที่เราทำ