บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวเธสะโลนิกา ฉบับที่หนึ่ง       1 ธส 3:7-13
     พี่น้องทั้งหลาย ความเชื่อของท่านจึงทำให้เราคลายความกังวลใจในขณะที่เรามีความทุกข์ยากลำบากต่าง ๆ เพราะบัดนี้เรารู้สึกสดชื่นเหมือนมีชีวิตใหม่ เพราะท่านยืนหยัดมั่นคงในองค์พระผู้เป็นเจ้า เราจะขอบพระคุณพระเจ้าเรื่องท่านได้อย่างไรสำหรับความยินดีทั้งปวงที่เรามีเพราะท่านเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้า ขณะที่เราวอนขอทั้งกลางวันกลางคืนด้วยใจร้อนรน ให้ได้พบท่าน และเพิ่มเติมความเชื่อของท่านในส่วนที่ยังบกพร่องอยู่
      ขอให้พระเจ้าพระบิดาของเรา และพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ทรงนำทางให้เราพบท่าน ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ท่านมีความรักต่อกันและต่อทุกคนเพิ่มพูนขึ้นอย่างล้นเหลือดังที่เรารักท่าน ขอพระองค์โปรดให้ดวงใจของท่านมั่นคงอยู่ในความศักดิ์สิทธิ์เฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้าพระบิดาของเรา เมื่อพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเสด็จมาพร้อมกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                               มธ 24:42-51
      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “จงตื่นเฝ้าระวังเถิด เพราะท่านไม่รู้ว่านายของท่านจะมาเมื่อไร พึงรู้ไว้เถิด ถ้าเจ้าบ้านรู้ว่าขโมยจะมาในยามใด เขาคงจะตื่นเฝ้าไม่ปล่อยให้ขโมยงัดแงะบ้านของตนได้ ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน จงเตรียมพร้อมไว้ เพราะว่าบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในเวลาที่ท่านมิได้คาดหมาย
     “ใครเล่าเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์และรอบคอบซึ่งนายแต่งตั้งให้ดูแลผู้รับใช้ เพื่อแจกจ่ายอาหารให้ตามเวลาที่กำหนด ผู้รับใช้นั้นย่อมเป็นสุข เมื่อนายกลับมาพบเขากำลังทำเช่นนี้ เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า นายจะแต่งตั้งเขาให้ดูแลทรัพย์สินทั้งปวงของตน แต่ถ้าผู้รับใช้นั้นคิดว่า ‘นายจะมาช้า’ แล้วเขาก็เริ่มตบตีเพื่อนผู้รับใช้ กินดื่มกับพวกขี้เมา นายของผู้รับใช้นั้นจะกลับมาในวันที่เขามิได้คาดหมาย ในเวลาที่เขาไม่รู้ นายก็จะแยกเขาออกให้ไปอยู่กับพวกหน้าซื่อใจคด ที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง

ข้อคิด
     มีคำกล่าวเกี่ยวกับ “การโกหก และความจำ” ที่น่าสนใจว่า ถ้าเราพูดแต่ความจริง เราไม่จำเป็นต้องจำอะไรเลย เพราะเราไม่ต้องมาจดจำว่า เราเคยโกหกไปแบบไหนกับใครบ้าง เหมือนกับในพระวรสารของวันนี้ที่พระเยซูเจ้าทรงสอนให้เราใช้ชีวิตอยู่ในพระหรรษทานของพระอยู่ตลอด ตระหนักถึงการประทับอยู่ของพระองค์ในชีวิตของเรา มองเห็นพระองค์ในตัวของบุคคลต่าง ๆ ที่เราพบเจอ ทำงาน หรือพูดคุยด้วย เหมือนกับตัวอย่างของ น.ดอมินิก ซาวีโอ ที่ครั้งหนึ่ง มีคนถามว่า ถ้าพระจะรับเธอไปตอนนี้ เธอจะทำอะไร ดอมินิก ซาวีโอ ตอบว่า ผมก็จะเล่นต่อไป นี่คือจิตตารมณ์ที่พระเยซูเจ้าต้องการบอกกับเราในวันนี้ คือ การดำเนินชีวิตอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าตลอดเวลา