บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                             อสย 55:9-11
     พระเจ้าตรัสว่า “ฝนและหิมะลงมาจากท้องฟ้า และไม่กลับไปที่นั่นถ้าไม่ได้รดแผ่นดิน ทำให้แผ่นดินอุดม ทำให้พืชงอกขึ้น เพื่อให้ผู้หว่านมีเมล็ดพันธุ์ และให้ผู้กินมีอาหารฉันใด
     ถ้อยคำที่ออกจากปากของเรา จะไม่กลับมาหาเราโดยไม่เกิดผล ไม่ทำตามที่เราปรารถนา และไม่บรรลุจุดประสงค์ที่เราส่งมาฉันนั้น”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                              มธ 6:7-15
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า“เมื่อท่านอธิษฐานภาวนา จงอย่าพูดซ้ำเหมือนคนต่างศาสนา เขาคิดว่าถ้าเขาพูดมากพระเจ้าจะทรงสดับฟัง อย่าทำเหมือนเขาเลย เพราะพระบิดาของท่านทรงทราบแล้วว่าท่านต้องการอะไร ก่อนที่ท่านจะขอเสียอีก ดังนั้น ท่านทั้งหลายจงอธิษฐานภาวนาดังนี้
‘ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย พระองค์สถิตในสวรรค์
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ
พระอาณาจักรจงมาถึง
พระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดิน เหมือนในสวรรค์
โปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้
โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า
เหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น
โปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การประจญ
แต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้ายเทอญ’
เพราะถ้าท่านให้อภัยผู้ทำความผิด พระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์ ก็จะประทานอภัยแก่ท่านด้วย แต่ถ้าท่านไม่ให้อภัยผู้ทำความผิด พระบิดาของท่านก็จะไม่ประทานอภัยแก่ท่านเช่นเดียวกัน”

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าภาวนาหาพระบิดาสม่ำเสมอ บางครั้งพระองค์ขึ้นบนภูเขาเพื่อสวดภาวนา ทั้งนี้เพื่อพระองค์จะทราบน้ำพระทัยของพระบิดา. เราคริสตชนก็ควรเลียนแบบอย่างของพระองค์ เพราะหลายครั้งเราต้องการทราบน้ำพระทัยของพระเจ้าเพื่อจะปฏิบัติได้ถูกและไม่เสียเวลา. วันนี้ พระเยซูเจ้าสอนเราให้สวดบทข้าแต่พระบิดา ซึ่งเป็นยอดของบทสวดของเรา พระเยซูเจ้าบอกเราว่า “เมื่อสวด อย่าพูดซ้ำซาก ไม่ใช่พูดมากสวดมากแล้วพระเจ้าจะฟัง” การสวดภาวนาไม่ใช่การขอโน่นขอนี่สำหรับตนเอง แต่เป็นการสรรเสริญพระบิดาเจ้าก่อนเสมอ แล้วเราจึงขอพระองค์ประทานอาหารประจำวัน หรือความต่างๆของเรา. อนึ่ง เราต้องอภัยคนอื่นเหมือนพระเจ้าให้อภัยแก่เรา.
     มีเรื่องเล่าว่า วันหนึ่งในมิสซา เมื่อพระสงฆ์ก่อสวดบทข้าแต่พระบิดา ทุกคนสวดดังจนถึงโปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพจ้าทั้งหลายในวันนี้ แล้วทุกคนเงียบปล่อยให้เจ้าวัดสวดคนเดียวว่า “โปรดอภัยแก่ข้าพเจ้าเหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น”. หลังมิสซาคุณพ่อจึงถามสัตบุรุษ เขาตอบว่า เพิ่งมีการเลือกตั้งอบต. อยจ.เสร็จ และเราแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ทะเลาะกันรุนแรงและยังให้อภัยกันไม่ได้ จึงไม่สวดต่อ....
     คนที่เสียความสัมพันธ์กับพระเจ้าก็ดำเนินชีวิตมาถึงทางตัน เหมือนกับคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า.คนที่ไม่ให้อภัยคนอื่น เขาก็ทำลายสะพานที่เข้าต้องเดินไปสวรรค์