บทอ่านจากหนังสือวิวรณ์                                          วว 10:8-11
     ข้าพเจ้า ยอห์น เสียงที่ข้าพเจ้าได้ยินจากสวรรค์กล่าวแก่ข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งว่า “จงไปเอาม้วนหนังสือที่คลี่อยู่ในมือของทูตสวรรค์ซึ่งยืนอยู่ในทะเลและบนแผ่นดิน” ข้าพเจ้าจึงไปหาทูตสวรรค์และขอม้วนหนังสือเล็กๆ นั้น ทูตสวรรค์บอกข้าพเจ้าว่า “จงเอาไปและกินเถิด มันจะทำให้ท้องของท่านขม แต่เมื่ออยู่ในปาก มันจะหวานเหมือนน้ำผึ้ง” ข้าพเจ้าจึงนำม้วนหนังสือเล็กๆ นั้นจากมือของทูตสวรรค์แล้วกิน เมื่ออยู่ในปากมันหวานเหมือนน้ำผึ้ง แต่เมื่อข้าพเจ้ากลืนลงไป ก็รู้สึกขมในท้อง มีผู้บอกข้าพเจ้าว่า “ท่านต้องประกาศพระวาจาอีกเกี่ยวกับประชาชน ชนชาติ ภาษา และกษัตริย์จำนวนมาก”

สดด 119:13-14,24,72,102-103,111-112,131-132

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                               ลก 19:45-48
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในพระวิหาร ทรงเริ่มขับไล่บรรดาพ่อค้า ตรัสกับเขาว่า “มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า บ้านของเราจะเป็นบ้านแห่งการอธิษฐานภาวนา แต่ท่านทั้งหลายกลับมาทำให้เป็นซ่องโจร”
พระองค์ทรงสั่งสอนในพระวิหารทุกวัน บรรดาหัวหน้าสมณะ ธรรมาจารย์และหัวหน้าประชาชนหาวิธีกำจัดพระองค์ แต่หาวิธีไม่ได้ว่าจะทำอย่างไร เพราะประชาชนทุกคนกำลังตั้งใจฟังพระองค์

ข้อคิด
     เมื่อวาน เราสวดภาวนา ขอให้เรายอมรับและเชื่อในพระองค์ วันนี้นักบุญยอห์น ผู้ซึ่งได้รับการไขแสดงจากพระเจ้าให้เขียนหนังสือวิวรณ์ ได้เพิ่มเติมแก่เราอีกว่า มิใช่เพียงแต่ยอมรับและเชื่อ แต่ต้องประกาศด้วย ด้วยเหตุนี้ มิใช่เพียง พระสงฆ์ นักบวช แต่เราทุกคน ฉะนั้น ทุกครั้งที่เรามายังวิหาร - มาวัด ซึ่งเป็นบ้านของพระเจ้า - เป็นบ้านของการอธิษฐานภาวนา เราทุกคนจะต้องเอาใจใส่ที่จะอ่าน ทีจะฟัง และนำเอาพระวาจานั้นไปฏิบัติด้วย