บทอ่านจากหนังสือประกาศกอาโมส อมส 5:14-15,21-24
องค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาลตรัส “จงแสวงหาความดี อย่าแสวงหาความชั่ว แล้วท่านจะมีชีวิต องค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาลจะสถิตกับท่านดังที่ท่านอ้าง จงเกลียดชังความชั่ว จงรักความดี จงตั้งความยุติธรรมไว้ที่ประตูเมือง บางทีองค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาล จะทรงสงสารพงศ์พันธุ์โยเซฟที่เหลืออยู่
เราเกลียด เรารังเกียจเทศกาลฉลองของท่าน เราไม่พอใจการประชุมสง่างามของท่าน แม้ท่านทั้งหลายถวายเครื่องเผาบูชา เราก็ไม่พอใจธัญบูชาของท่าน เราไม่มองสัตว์อ้วนพีที่ท่านถวายเป็นศานติบูชา จงให้เสียงอึกทึกของบทเพลงของท่านอยู่ห่างจากเรา เราทนฟังเสียงพิณใหญ่ของท่านไม่ได้ แต่จงให้ความยุติธรรมหลั่งไหลลงเหมือนน้ำ และให้ความชอบธรรมเป็นเหมือนธารน้ำที่ไม่มีวันเหือดแห้ง
สดด 50:7-10,11-13,16-18
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 8:28-34
เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จข้ามฟากมาถึงดินแดนของชาวกาดารา ผู้ถูกปีศาจสิงสองคน ออกจากบริเวณหลุมศพมาเฝ้าพระองค์ ทั้งสองคนดุร้ายมากจนไม่มีใครเดินผ่านทางนั้นได้ ทันใดนั้น ทั้งสองคนร้องตะโกนว่า “ข้าแต่บุตรของพระเจ้า ท่านมายุ่งกับเราทำไม ท่านมาที่นี่เพื่อทรมานเราก่อนเวลาหรือ” ไม่ไกลจากที่นั่นมีหมูฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่
พวกปีศาจจึงอ้อนวอนพระองค์ว่า “ถ้าท่านขับไล่พวกเรา ขอได้ส่งเราเข้าไปในหมูฝูงนั้นเถิด” พระองค์ตรัสกับมันว่า “จงไปเถิด” พวกปีศาจจึงออกไปสิงในหมู หมูทั้งฝูงต่างวิ่งกระโจนจากหน้าผาลงไปในทะเลสาบ จมน้ำตาย คนเลี้ยงหมูหนีเข้าไปในเมืองเล่าเรื่องทั้งหมดนี้และเรื่องผู้ถูกปีศาจสิงด้วย คนทั้งเมืองต่างออกมาเฝ้าพระเยซูเจ้า เมื่อเห็นพระองค์ ก็ทูลขอพระองค์ให้เสด็จออกไปจากเขตแดนของเขา
ข้อคิด
นักบุญมัทธิวผู้นิพนธ์พระวรสารอยากจะสื่อให้ผู้อ่านเห็นว่าพระเยซูเจ้ามิใช่คนธรรมดา พระองค์มีอานุภาพขับไล่จิตชั่วร้าย จิตมีมลทินได้ คำว่า ปีศาจ หมายถึงภาวะของจิตซึ่งไม่ปกติ รังเกียจความบริสุทธิ์ รังเกียจความดีงาม รังเกียจคำว่าพระเจ้า...เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมาใกล้ มันจึงรู้ได้ทันทีว่ามันอยู่ไม่ได้แล้ว เหมือนจิตคนดีกับจิตคนไม่ดีย่อมอยู่ด้วยกันยาก จิตของพระเยซูเจ้าสูงกว่าจิตของปีศาจตรงที่ว่าจิตของพระองค์เป็นจิตที่เปี่ยมด้วยความเมตตา บริสุทธิ์ เหตุนี้เอง พระองค์จึงอนุญาตให้ตามที่มันขอ คือขอไปอยู่ในฝูงหมู พระองค์ไม่ได้ทำลายจิตนั้น จิตของฉันล่ะอยู่ในภาวะใด??