บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู                                      ฮบ 5:7-9
     ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระชนมชีพบนแผ่นดินนี้ พระองค์ทรงอธิษฐาน ทูลขอ คร่ำครวญและร่ำไห้ต่อพระเจ้าผู้ทรงช่วยพระองค์ให้พ้นความตายได้ พระเจ้าทรงฟังเพราะความเคารพยำเกรงของพระเยซูเจ้า ถึงแม้ว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตร ก็ยังทรงเรียนรู้ที่จะนอบน้อมเชื่อฟังโดยการรับทรมาน และเมื่อทรงกระทำภารกิจของพระองค์สำเร็จบริบูรณ์แล้ว ก็ทรงเป็นผู้บันดาลความรอดพ้นนิรันดรแก่ทุกคนที่ยอมนอบน้อมเชื่อฟังพระองค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                 ยน 19:25-27
     เวลานั้น พระมารดาของพระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่ข้างไม้กางเขนของพระองค์พร้อมกับน้องสาวของพระนาง มารีย์ภรรยาของเคลโอปัส และมารีย์ชาวมักดาลา เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเห็นพระมารดาและศิษย์ที่รักยืนอยู่ใกล้ๆ จึงตรัสกับพระมารดาว่า “แม่ นี่คือลูกของแม่” แล้วตรัสกับศิษย์ผู้นั้นว่า “นี่คือแม่ของท่าน” ตั้งแต่เวลานั้น ศิษย์ผู้นั้นก็รับพระนางเป็นมารดาของตน

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าสอนเราด้วยชีวิตของพระองค์เอง ชีวิตในโลกที่จบลงบนไม้กางเขน แต่ชีวิตแท้อันยาวนานนั้นทั้งความตายและไม้กางเขนไม่อาจจะดึงรั้งพระองค์ไว้ได้ ตรงกันข้ามไม้กางเขนที่เคยเป็นเครื่องมือของความชั่วร้ายพระองค์ทรงเปลี่ยนให้เป็นเครื่องมือของความรอด ความตายที่คนทั่วไปมองว่าเป็นจุดจบพระองค์ทรงเปลี่ยนให้เป็นจุดเริ่มต้นชีวิตแท้ ภาพที่พระองค์ถูกตรึงไว้บนไม้กางเขนและมีพระแม่มารีย์ยืนอยู่ที่เชิงกางเขนนั้นสะท้อนความหมายของกระบวนการไถ่กู้ในอีกมุมมองหนึ่ง ต่อไปพระแม่มารีย์จะเป็นอีกผู้หนึ่งที่คอยช่วยเรานำพาชีวิตผ่านกระแสสังคมที่เต็มไปด้วยพลังด้านลบนี้ให้ไปถึงฝั่งได้ พระองค์เชื่อมั่นเช่นนั้นจึงมอบพระแม่มารีย์ให้เป็นมารดาฝ่ายจิตของเรา