บทอ่านจากหนังสืออพยพ อพย 40:16-21,34-38
ในครั้งนั้น โมเสสทำทุกสิ่งตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา เขาตั้งกระโจมที่ประทับขึ้นในวันต้นเดือนแรกของปีที่สอง หลังจากที่ได้ออกจากอียิปต์ โมเสสตั้งกระโจมที่ประทับ วางฐานรับเสา ตั้งกรอบติดไม้ขวางและตั้งเสา กางผ้าคลุมเหนือกระโจมที่ประทับ และคลุมทับอีกชั้นหนึ่ง ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา นำแผ่นศิลาจารึกใส่ลงในหีบ สอดคานหามไว้ในห่วงของหีบ นำพระที่นั่งพระกรุณามาปิดไว้ นำหีบเข้ามาตั้งไว้ในกระโจมที่ประทับ ขึงม่านกั้นหีบบรรจุแผ่นศิลาจารึกตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา
เมฆปกคลุมกระโจมนัดพบ และพระสิริรุ่งโรจน์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เต็มกระโจมที่ประทับ โมเสสเข้าไปในกระโจมนัดพบไม่ได้ เพราะเมฆหนาทึบอยู่เหนือกระโจม และพระสิริรุ่งโรจน์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เต็มกระโจมที่ประทับ
เมื่อเมฆลอยขึ้นจากกระโจมที่ประทับ ชาวอิสราเอลจะออกเดินทางต่อไป ถ้าเมฆไม่ลอยขึ้น เขาก็ไม่ออกเดินทางไปที่อื่น เขาจะคอยจนกว่าเมฆลอยขึ้น เพราะเมฆแสดงว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือกระโจมที่ประทับในเวลากลางวัน และมีไฟลุกในเมฆในเวลากลางคืน เพื่อให้ชาวอิสราเอลทั้งหมดมองเห็นได้ตลอดเวลาการเดินทาง
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 13:47-53
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่ประชาชนว่า อาณาจักรสวรรค์ยังเปรียบได้อีกกับอวนที่หย่อนลงในทะเล ติดปลาทุกชนิด เมื่ออวนเต็มแล้ว ชาวประมงจะลากขึ้นฝั่ง นั่งลงเลือกปลาดีใส่ตะกร้า ส่วนปลาเลวก็โยนทิ้งไป เมื่อถึงเวลาสิ้นโลกก็จะเป็นเช่นนี้ เมื่อถึงคราวสิ้นโลก ทูตสวรรค์จะมาแยกคนชั่วออกจากคนชอบธรรม ทิ้งคนชั่วลงในขุมไฟ ที่นั่น จะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญและขบฟันด้วยความขุ่นเคือง”
“ท่านทั้งหลายเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้หรือไม่” บรรดาศิษย์ทูลตอบว่า “เข้าใจแล้ว”
พระองค์จึงตรัสว่า “ดังนั้น ธรรมาจารย์ทุกคนที่มาเป็นศิษย์แห่งอาณาจักรสวรรค์ก็เหมือนกับเจ้าบ้านที่นำทั้งของใหม่และของเก่าออกจากคลังของตน”
เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสเรื่องอุปมาเหล่านี้จบแล้ว พระองค์เสด็จออกจากที่นั่น
ข้อคิด
ในโลก มีทั้งคนดีและคนชั่ว บางที่คนดีก็เป็นคนชั่วมาก่อนแล้วเมื่อสำนึกตัวก็กลับใจ พระศาสนจักรเป็นเหมือนอวนที่จับปลาทุกชนิด วันมรณะเป็นวันสิ้นสุดของกิจกรรมทุกอย่าง ทูตสวรรค์ของพระเจ้ามาแยกคนสองจำพวกจากกัน ทิ้งคนชั่วในขุมไฟนิรันดร.