Logo

วันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม 2016 สัปดาห์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา

หมวด: เดือนสิงหาคม 2016
เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่
ฮิต: 1142

บทอ่านจากหนังสือประกาศกเอเสเคียล                               อสค 16:59-63
     องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าตรัส เราจะทำกับเจ้าอย่างที่เจ้าได้ทำ เจ้าได้ดูหมิ่นคำสาบานและละเมิดพันธสัญญา แต่เรายังระลึกถึงพันธสัญญาของเรากับเจ้าเมื่อเจ้ายังเป็นสาว เราจะทำพันธสัญญากับเจ้าซึ่งจะคงอยู่ตลอดไป แล้วเจ้าจะระลึกถึงความประพฤติของเจ้าและจะอับอาย เมื่อเจ้าจะรับทั้งพี่และน้องสาวของเจ้า เราจะมอบเขาให้เป็นบุตรสาวของเจ้า แม้ไม่เป็นเงื่อนไขของพันธสัญญาที่เราทำกับเจ้า เราจะรื้อฟื้นพันธสัญญาของเรากับเจ้าเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อเจ้าจะได้จดจำและมีความละอาย และจะไม่อ้าปากพูดอีกเพราะความอับอาย เมื่อเราจะให้อภัยทุกสิ่งที่เจ้าได้ทำ” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าตรัส

 

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                    มธ 19:3-12
     เวลานั้น ชาวฟาริสีบางคนเข้ามาเพื่อจับผิดพระองค์ทูลถามว่า “เป็นการถูกต้องหรือไม่ที่ชายจะหย่าร้างกับภรรยาเนื่องด้วยเหตุใดก็ตาม”
     พระองค์ทรงตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านพระคัมภีร์หรือว่าเมื่อแรกนั้นพระผู้สร้างทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นชายและหญิงและตรัสว่าดังนี้ชายจะละบิดามารดาไปสนิทอยู่กับภรรยาของตนและชายหญิงจะเป็นเนื้อเดียวกัน
เขาจึงไม่เป็นสองอีกต่อไปแต่เป็นเนื้อเดียวกันดังนั้นสิ่งที่พระเจ้าทรงรวมกันไว้มนุษย์อย่าได้แยกเลย”
     ชาวฟาริสีจึงทูลถามว่า “แล้วทำไมโมเสสจึงสั่งให้ชายทำหนังสือหย่าร้าง แล้วหย่าร้างได้” พระองค์ตรัสว่า “เพราะใจดื้อแข็งกระด้างของท่าน โมเสสจึงยอมอนุญาตให้หย่าร้างได้แต่เมื่อแรกเริ่มนั้นหาเป็นเช่นนี้ไม่
เราบอกท่านทั้งหลายว่าผู้ใดหย่าร้างภรรยาและแต่งงานกับอีกคนหนึ่งเขาก็ทำผิดประเวณีเว้นแต่ในกรณีแต่งงานไม่ถูกต้อง”
     บรรดาศิษย์ทูลพระองค์ว่า “ถ้าสภาพของสามีกับภรรยาเป็นเช่นนี้ก็ไม่ควรจะแต่งงานเลย” พระองค์ตรัสว่า “ไม่ใช่ทุกคนเข้าใจคำสอนนี้คนที่เข้าใจคือคนที่พระเจ้าประทานให้เพราะว่าบางคนเป็นขันทีตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาบางคนถูกมนุษย์ทำให้เป็นขันทีและบางคนทำตนเป็นขันทีเพราะเห็นแก่อาณาจักรสวรรค์ ผู้ที่เข้าใจได้ก็จงเข้าใจเถิด”

 

ข้อคิด
     ดูเหมือนว่าในความเป็นมนุษย์เรานั้น การทำตามพันธสัญญาหรือขอผูกมัด เป็นสิ่งที่ไม่ง่ายเลย เพราะมนุษย์เองสนใจต่อความต้องการของตนเองมากกว่า สิ่งที่ต้องทำร่วมกันเพื่อให้บรรลุต่อคำสัญญานั้น นับตั้งแต่อดีตกาล พระเจ้าเองก็เป็นฝ่ายที่ตั้งพันธสัญญากับมนุษย์ พระองค์ทำในส่วนของพระองค์ มากกว่านั้นพระองค์ทรงสอน เตือน ดึงมนุษย์กลับมาเมื่อเริ่มออกนอกทางในส่วนของมนุษย์ เพื่อให้เราได้เติบโต และเรียนรู้ที่จะทำตามข้อผูกมัดแอละได้รับผลแห่งพันธสัญญานั้น