บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก กจ16:11-15
ในครั้งนั้น พวกเราแล่นเรือออกจากเมืองโตรอัส มุ่งไปยังเกาะซาโมธรัส วันรุ่งขึ้นก็เดินทางต่อไปถึงเมืองเนอาบุรี จากเมืองนี้เราเดินทางไปถึงเมืองฟีลิปปี อาณานิคมของชาวโรมัน เป็นเมืองเอกของแคว้นมาซิโดเนียเราพักอยู่ที่เมืองนี้หลายวัน
วันสับบาโตวันหนึ่ง เราออกนอกประตูเมืองไปยังริมลำธาร เพราะคิดว่าที่นั่นเป็นสถานที่สำหรับอธิษฐานภาวนาเรานั่งพูดคุยกับบรรดาสตรีที่มาชุมนุมกันอยู่ที่นั่น สตรีคนหนึ่งชื่อ ลิเดีย มาจากเมืองธิอาทิรา เป็นคนขายผ้ากำมะหยี่สีม่วงแดง เป็นคนเลื่อมใสในพระเจ้าฟังเราอยู่ องค์พระผู้เป็นเจ้าเปิดใจนางให้ยอมรับถ้อยคำของเปาโล นางและทุกคนในครอบครัวรับศีลล้างบาปแล้วจึงเชิญเรา พูดว่า “ถ้าท่านคิดว่าดิฉันเป็นผู้มีความเชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว จงมาพักที่บ้านของดิฉันเถิด” นางเชิญชวนจนเราปฏิเสธไม่ได้
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น ยน15:26-16:4
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “เมื่อพระผู้ช่วยเหลือซึ่งเราจะส่งมาจากพระบิดา จะเสด็จมา คือพระจิตแห่งความจริง ผู้ทรงเนื่องมาจากพระบิดาพระองค์จะทรงเป็นพยานให้เรา ท่านทั้งหลายก็จะเป็นพยานให้เราด้วยเพราะท่านอยู่กับเรามาตั้งแต่แรกแล้ว
เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลาย เพื่อท่านจะไม่แคลงใจเขาจะขับไล่ท่านออกจากศาลาธรรมเวลานั้นกำลังมาถึง เมื่อผู้ที่ฆ่าท่านจะคิดว่าตนกำลังถวายคารวกิจแด่พระเจ้า เขาจะทำเช่นนี้เพราะเขาไม่รู้จักทั้งพระบิดาและเรา แต่เราบอกเรื่องนี้กับท่าน เพื่อว่าเมื่อเวลานั้นมาถึงท่านจะระลึกได้ว่าเราบอกท่านแล้ว”
ข้อคิด
ศิษย์ได้ละทิ้งพระองค์ไปในค่ำคืนที่มืดมิดในสวนเกทเสมนีในคืนนั้นที่เขาได้ก้าวเดินไปอย่างผิดพลาดและมองไม่เห็นคุณค่าของตนเองพระองค์ยังคงเห็นคุณค่าของเขาพระจิตแห่งความจริงจะทรงเป็นพยานให้เราท่านทั้งหลายก็จะเป็นพยานให้เราด้วยเพราะท่านอยู่กับเรามาตั้งแต่แรกแล้ว
พระองค์ยังคงรักและห่วงใยเขา ราวกับว่า เขาไม่เคยทิ้งหนีพระองค์ไปไหน พระเจ้าผู้สัตย์ซื่อ ยังคงสัตย์ซื่อ แม้มนุษย์จะไม่สัตย์ซื่อ ในวันนั้นที่เขาจะต้องเผชิญกับการถูกปฏิเสธ และถูกขับไล่...ความรักห่วงใยของพระองค์ยังคงเข้มข้นไม่เคยขาดหาย เราบอกเรื่องนี้กับท่านเพื่อว่าเมื่อเวลานั้นมาถึงท่านจะระลึกได้ว่าเราได้บอกท่านแล้วพระองค์ทรงเตรียมศิษย์ของพระองค์ให้พร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่งและทรงก้าวเดินไปกับเขาในทุกสถานการณ์