บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก กจ18:9-18
คืนหนึ่ง องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่เปาโลในนิมิตว่า “อย่ากลัว จงพูดต่อไป อย่าเงียบเลย เพราะเราอยู่กับท่าน ไม่มีใครกล้าทำร้ายท่าน เพราะหลายคนในเมืองนี้เป็นประชากรของเราแล้ว” เปาโลพักอยู่ที่นั่นและสั่งสอนพระวาจาของพระเจ้าแก่ชาวเมืองนั้นเป็นเวลาหนึ่งปีหกเดือน
ขณะที่กัลลิโอเป็นผู้ว่าราชการแคว้นอาคายาชาวยิวช่วยกันจู่โจมจับเปาโลและนำเขาไปขึ้นศาล กล่าวฟ้องว่า “ชายผู้นี้ชักชวนประชาชนให้นมัสการพระเจ้าอย่างผิดกฎหมาย”
เปาโลกำลังจะกล่าวตอบ กัลลิโอก็พูดกับชาวยิวว่า “ชาวยิวเอ๋ย ถ้าเป็นเรื่องอาชญากรรมหรือการฉ้อฉลเลวร้าย ข้าพเจ้ายินดีจะรับฟังคำร้องของท่านอย่างแน่นอน แต่ถ้าเป็นเพียงปัญหาเรื่องคำสอน เรื่องถ้อยคำ เรื่องชื่อ และเรื่องธรรมบัญญัติของท่าน ท่านจงไปจัดการกันเองเถิด ข้าพเจ้าไม่ต้องการเป็นผู้พิพากษาตัดสินในเรื่องเช่นนี้” กัลลิโอจึงสั่งชาวยิวเหล่านั้นให้ออกไปจากศาล ทุกคนจับโสสเธเนสหัวหน้าศาลาธรรม และโบยตีต่อหน้าศาล แต่กัลลิโอมิได้สนใจเลย
เปาโลพักอยู่ในเมืองโครินธ์อีกหลายวัน กล่าวลาบรรดาพี่น้องแล่นเรือไปยังแคว้นซีเรีย พร้อมกับ
ปริสซิลลาและอาควิลา ก่อนออกเรือที่เมืองเคนเครียเปาโลโกนศีรษะ เพราะได้บนขอไว้
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น ยน16:20-23ก
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่าท่านจะร้องไห้ คร่ำครวญแต่โลกจะยินดีท่านจะเศร้าโศกแต่ความเศร้าโศกของท่านจะเปลี่ยนเป็นความยินดีหญิงที่กำลังจะคลอดบุตรย่อมมีความทุกข์เพราะถึงเวลาของนางแล้วแต่เมื่อคลอดบุตรแล้ว นางก็จำความทุกข์ไม่ได้อีกต่อไปเพราะความยินดีที่มนุษย์คนหนึ่งเกิดมาในโลกท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกันบัดนี้ท่านมีความทุกข์แต่เราจะเห็นท่านอีก และใจของท่านจะยินดีไม่มีใครนำความยินดีไปจากท่านได้วันนั้นท่านทั้งหลายจะไม่ถามอะไรจากเราอีก”
ข้อคิด
บนเส้นทางแห่งกางเขน..ความบาดเจ็บ และโดดเดี่ยว อาจดูโดดเด่น แต่...ไม่เคยมี กางเขนใดที่ปราศจากพระคริสตเจ้า และไม่มีพระคริสตเจ้าใดที่ปราศจากกางเขน เพื่อจะพบกับพระองค์ ศิษย์ไม่อาจเลือกเดินเส้นทางอื่นใด นอกจากเส้นทางที่ พระองค์ได้ก้าวเดิน... ทางกางเขน ณ ที่ซึ่งปลายทาง..เขาจะพบเจอสัจธรรมพลิกผัน ที่ความทุกข์จะแปรเปลี่ยนเป็นความสุขยินดี
กางเขนอาจดูน่ากลัว สำหรับ หัวใจมนุษย์ที่เปราะบาง อาจมีคำถามมากมาย ที่ไม่เคยได้รับคำตอบ อาจมีข้อสงสัยมากมาย ที่ไม่เคยได้รับคำอธิบาย แต่...จะมีคำตอบและคำอธิบายใด ที่ทำให้หัวใจ ของเขาอิ่มสุข นอกจากคำตอบและคำอธิบายที่มาจากการพบเจอความรัก ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงของพระองค์ ผู้ทรงก้าวเดินไปกับเขา และมีสิ่งเดียว ที่เขาสามารถทำได้เพื่อสัมผัสกับความอิ่มสุขของชีวิต... คือการก้าวเดินไป ด้วยความเชื่อมั่นในความรักนิรันดร์กาลของพระองค์