บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก กจ 2:1-11
เมื่อวันเปนเตกอสเตมาถึง บรรดาศิษย์ทุกคน มาชุมนุมในสถานที่เดียวกัน ทันใดนั้นมีเสียงจากฟ้าเหมือนเสียงลมพัดแรงกล้า ทุกคนที่อยู่ในบ้านได้ยิน เขาเห็นเปลวไฟลักษณะเหมือนลิ้น แยกไปอยู่เหนือศีรษะของเขาแต่ละคน ทุกคนได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม และเริ่มพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระจิตเจ้าประทานให้พูด
ขณะนั้นที่กรุงเยรูซาเล็มมีชาวยิวผู้เลื่อมใสศรัทธาในพระเจ้ามาจากทุกชาติทั่วโลก เมื่อประชาชนได้ยินเสียงนี้ จึงมาชุมนุมกันจำนวนมาก รู้สึกฉงนสนเท่ห์เพราะแต่ละคนได้ยินคนเหล่านี้พูดภาษาของตน และประหลาดใจอย่างยิ่ง กล่าวว่า “ทุกคนที่กำลังพูดอยู่นี้เป็นชาวกาลิลีมิใช่หรือ แล้วทำไมเราแต่ละคนจึงได้ยินเขาพูดภาษาท้องถิ่นของเรา เราชาวปารเธีย ชาวมีเดีย และชาวเอลาม บางคนอาศัยอยู่ในเขตเมโสโปเตเมีย แคว้นยูเดีย แคว้นคัปปาโดเซีย แคว้นปอนทัสและแคว้นอาเซีย แคว้นฟรีเจียและแคว้นปัมฟีเลีย บางคนมาจากอียิปต์และเขตของประเทศลิเบียรอบๆ เมืองไซรีน บางคนมาจากกรุงโรม ทั้งชาวยิวและผู้กลับใจเข้านับถือลัทธิยิวบางคนเป็นชาวเกาะครีตและชาวอาหรับ พวกเราได้ยินคนเหล่านี้ประกาศกิจการยิ่งใหญ่ของพระเจ้าเป็นภาษาของเรา”
เพลงสดุดี สดด 104:1-2,28-30,31 และ 33
ก) จิตใจข้าพเจ้าเอ๋ย จงถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า พระองค์ทรงยิ่งใหญ่เหลือล้น
พระองค์ทรงความรุ่งเรืองและพระเกียรติยศเป็นเสมือนอาภรณ์
ทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างต่างพระภูษา
พระองค์ทรงคลี่ท้องฟ้าให้กางออกดุจกางกระโจม
ข) เมื่อพระองค์ประทานอาหาร สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นก็เก็บไว้
เมื่อพระองค์ยื่นพระหัตถ์ สิ่งมีชีวิตก็มีของดีๆ กินจนอิ่ม
ถ้าพระองค์เบือนพระพักตร์ไปทางทิศอื่น สิ่งมีชีวิตก็ตื่นตระหนก
ถ้าพระองค์ทรงเรียกลมปราณกลับคืน สิ่งมีชีวิตก็ตายและกลับเป็นฝุ่นดิน
เมื่อพระองค์ทรงส่งพระจิตของพระองค์ลงมา สิ่งมีชีวิตก็ถูกสร้างขึ้น
พระองค์ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของแผ่นดิน
ค) พระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดไป
ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชื่นชมในพระราชกิจของพระองค์
ข้าพเจ้าจะขับร้องเพลงถวายพระองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดชีวิต
จะร้องเพลงสดุดีถวายพรพระเจ้าของข้าพเจ้า ตราบเท่าที่ข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวก ถึงชาวโครินทร์ฉบับที่หนึ่ง 1คร 12:3ข-7,12-13
พี่น้องทั้งหลาย ไม่มีผู้ใดพูดโดยพระจิตเจ้าทรงดลใจว่า “พระเยซูจงถูกสาปแช่ง” และหากพระจิตเจ้ามิได้ทรงดลใจก็ไม่มีผู้ใดพูดได้ว่า “พระเยซูคือองค์พระผู้เป็นเจ้า”
พระพรพิเศษมีหลายประการแต่มีพระจิตเจ้าพระองค์เดียวมีหน้าที่หลายอย่างต่างกันแต่มีองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงพระองค์เดียวกิจการมีหลายอย่างแต่มีพระเจ้าพระองค์เดียวผู้ทรงกระทำทุกอย่างในทุกคนพระจิตเจ้าทรงแสดงพระองค์ในแต่ละคนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม
แม้ร่างกายเป็นร่างกายเดียวแต่ก็มีอวัยวะหลายส่วนอวัยวะต่างๆเหล่านี้แม้จะมีหลายส่วนก็ร่วมเป็นร่างกายเดียวกันฉันใดพระคริสตเจ้าก็ฉันนั้นเดชะพระจิตเจ้าพระองค์เดียวเราทุกคนจึงได้รับการล้างมารวมเข้าเป็นร่างกายเดียวกันไม่ว่าจะเป็นชาวยิวหรือชาวกรีกไม่ว่าจะเป็นทาสหรือเป็นไทยก็ตามเราทุกคนต่างได้รับพระจิตเจ้าพระองค์เดียวกัน
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น ยน 20:19-23
ค่ำวันนั้นซึ่งเป็นวันต้นสัปดาห์ ประตูห้องที่บรรดาศิษย์กำลังชุมนุมกันปิดอยู่เพราะกลัวชาวยิว พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามายืนอยู่ตรงกลาง ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “สันติสุขจงสถิตกับท่านทั้งหลายเถิด” ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงให้บรรดาศิษย์ดูพระหัตถ์และด้านข้างพระวรกาย เมื่อเขาเหล่านั้นเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้า ก็มีความยินดี 21พระองค์ตรัสกับเขาอีกว่า “สันติสุขจงสถิตกับท่านทั้งหลายเถิดพระบิดาทรงส่งเรามาฉันใดเราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น”
ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงเป่าลมเหนือเขาทั้งหลาย ตรัสว่า“จงรับพระจิตเจ้าเถิดท่านทั้งหลายอภัยบาปของผู้ใดบาปของผู้นั้นก็ได้รับการอภัยท่านทั้งหลายไม่อภัยบาปของผู้ใดบาปของผู้นั้นก็ไม่ได้รับการอภัยด้วย”
ข้อคิด
ศิษย์ผู้ตื่นตระหนกรวมตัวในห้องชั้นบน...ประตูปิดแน่นสนิทห้องนี้เคยอบอุ่นใกล้ชิดในอาหารค่ำครั้งสุดท้าย บัดนี้..อบอ้าวอึดอัดด้วยแรงกดดัน..เต็มด้วยความหวาดกลัวและหวาดระแวง เสียงก้าวเท้าของผู้ประหารเมื่อวันก่อนยังคงดังก้องในโสตประสาทเป็นที่หวาดผวาพวกเขาภาวนา...เพื่อจะได้รอดปลอดภัยและไม่ต้องพบกับชะตากรรมเดียวกันกับพระอาจารย์
ในห้องแห่งความหวาดกลัวที่ประตูลั่นดาล...มีเสียงลมพัดแรงกล้า ลมแห่งพระจิต..พัดผ่านประตูหัวใจที่ปิดแน่น ครั้งหนึ่ง..เคยเป็นสายลมอ่อน..พัดแผ่วเบา บัดนี้ ทรงเป็นพายุแรงกล้า ให้พลังใหม่...แรงบันดาลใจใหม่ และทิศทางใหม่ ทรงเปิดขอบฟ้าแห่งชีวิตสาวก ให้กว้างไกลถึงทุกผู้คน พวกเขาก้าวออกจากห้องแห่งความหวาดกลัว มุ่งสู่ลานสาธารณะ พบปะผู้คน..ประกาศการอัศจรรย์ที่พระเจ้าได้ทรงกระทำ