บทอ่านจากจดหมายนักบุญยากอบอัครสาวก                     ยก 4:1-10
พี่น้องที่รักยิ่ง การต่อสู้และการทะเลาะวิวาทในหมู่ท่านนั้นมาจากที่ใดมิใช่มาจากกิเลสตัณหาซึ่งต่อสู้อยู่ภายในร่างกายของท่านหรือท่านอยากได้แต่ไม่ได้จึงฆ่ากันท่านอยากได้แต่ไม่สมหวังจึงทะเลาะวิวาทและต่อสู้กันท่านไม่มีเพราะไม่ได้วอนขอท่านวอนขอแต่ไม่ได้รับเพราะท่านวอนขอไม่ถูกต้องคือวอนขอเพื่อนำไปสนองกิเลสตัณหาของท่านท่านที่ไม่ซื่อสัตย์ท่านไม่รู้หรือว่าการเป็นมิตรกับโลกคือการเป็นศัตรูกับพระเจ้าฉะนั้นผู้ใดต้องการเป็นมิตรกับโลกก็ตั้งตนเป็นศัตรูกับพระเจ้าท่านคิดว่าพระคัมภีร์กล่าวไร้สาระหรือว่า “พระเจ้าทรงรักจิตอย่างหวงแหนจิตที่พระองค์ประทานให้สถิตในเรา” พระองค์ยังประทานพระหรรษทานที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่านั้นอีกดังนั้น พระคัมภีร์จึงกล่าวอีกว่า “พระเจ้าทรงต่อต้านคนเย่อหยิ่งแต่ประทานพระหรรษทานแก่ผู้ถ่อมตน” ท่านทั้งหลายอยู่ใต้อำนาจพระเจ้าจงต่อต้านปีศาจแล้วมันจะหลบหนีไปจากท่านจงเข้าใกล้พระเจ้าแล้วพระองค์จะเสด็จมาใกล้ท่านคนบาปทั้งหลายจงล้างมือให้สะอาดคนใจโลเลทั้งหลายจงทำใจให้บริสุทธิ์เถิดจงคร่ำครวญ จงเป็นทุกข์โศกเศร้าและร้องไห้เถิดจงให้การหัวเราะของท่านกลายเป็นความเศร้าโศกจงให้ความยินดีของท่านกลายเป็นความเศร้าใจจงถ่อมตนลงเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าและพระองค์จะทรงยกย่องท่าน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                                มก 9:30-37
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นพร้อมกับบรรดาศิษย์ผ่านแคว้นกาลิลีพระองค์ไม่ทรงต้องการให้ผู้ใดรู้ทรงสั่งสอนบรรดาศิษย์และตรัสว่า “บุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบในเงื้อมมือของคนทั้งหลายเขาจะประหารชีวิตพระองค์แต่เมื่อถูกประหารแล้วในวันที่สามพระองค์จะกลับคืนชีพ” บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจพระวาจานี้แต่ก็ไม่กล้าทูลถาม
     พระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงเมืองคาเปอรนาอุมพร้อมกับบรรดาศิษย์เมื่อเสด็จเข้าไปในบ้านพระองค์ตรัสถามเขาว่า “ท่านถกเถียงกันเรื่องอะไรขณะที่เดินทาง” เขาก็นิ่งเพราะระหว่างทางเขาถกเถียงกันว่าผู้ใดยิ่งใหญ่กว่ากันพระองค์จึงประทับนั่งแล้วทรงเรียกอัครสาวกสิบสองคนเข้ามาตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอยากเป็นคนที่หนึ่งก็ให้ผู้นั้นทำตนเป็นคนสุดท้ายและเป็นผู้รับใช้ของทุกคน” ครั้นแล้วพระองค์ทรงจูงเด็กเล็กๆคนหนึ่งมายืนกลางกลุ่มพวกเขาทรงโอบเด็กนั้นไว้ตรัสว่า “ผู้ใดที่ต้อนรับเด็กเล็กๆเช่นนี้ในนามของเราก็ต้อนรับเราและผู้ใดที่ต้อนรับเราก็มิใช่ต้อนรับเพียงเราเท่านั้นแต่ต้อนรับผู้ที่ทรงส่งเรามาด้วย”

ข้อคิด
     ทำไมมนุษย์เราต้องทะเลาะ ด่า ว่า โกรธ โมโห อิจฉา เข่นฆ่ากันทุกวัน ฯลฯ บุญก็ไม่ได้ บาปอีกต่างหาก ดีไม่ดีหัวใจจะวายตายด้วย น่าจะมารัก สามัคคี ช่วยเหลือกันและกัน จะทำให้โลกนี้โสภาน่าอยู่มากกว่านี้เยอะเลย
ใครอยากเป็นใหญ่ ให้รับใช้ผู้อื่นจงเป็นเหมือนเด็กเล็ก ๆ เหล่านี้ แล้วท่านจะได้เข้าสวรรค์ ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินไป แล้วเราจะได้พบสวรรค์ในโลกนี้ด้วย