บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่หนึ่ง 1ซมอ 16:1-13
ในครั้งนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่ซามูเอลว่า “ท่านจะเป็นทุกข์ใจถึงซาอูลต่อไปอีกนานเท่าใด บัดนี้เราละทิ้งเขาไม่ยอมให้เป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลอีกแล้วจงเอาน้ำมันมะกอกเทศบรรจุใส่ขวดเขาสัตว์จนเต็ม และออกเดินทาง เราส่งท่านไปที่เมืองเบธเลเฮม ไปหาเจสซี เพราะเราเลือกบุตรคนหนึ่งของเขาเป็นกษัตริย์”ซามูเอลทูลถามว่า “ข้าพเจ้าจะไปได้อย่างไรถ้ากษัตริย์ซาอูลทรงทราบเรื่อง ก็จะทรงฆ่าข้าพเจ้า”องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงเอาลูกโคเพศเมียตัวหนึ่งไปด้วย แล้วจงบอกว่า ‘ข้าพเจ้ามาถวายเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า’ ท่านจะเชิญเจสซีมาร่วมถวายบูชาด้วย แล้วเราจะบอกท่านว่าจะต้องทำอะไร ท่านจะต้องเจิมผู้ที่เราจะบอกนั้นให้เป็นกษัตริย์’”
ซามูเอลก็ทำตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้า เขาไปที่เมืองเบธเลเฮม บรรดาผู้อาวุโสของเมืองออกมาพบเขาด้วยความหวาดกลัว ถามว่า “ท่านผู้ทำนาย ท่านมาดีหรือ”ซามูเอลตอบว่า “ข้าพเจ้ามาดี ข้าพเจ้ามาเพื่อถวายเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า ท่านทั้งหลายจงชำระตนให้บริสุทธิ์ แล้วมาร่วมถวายบูชากับข้าพเจ้าเถิด”ซามูเอลให้เจสซี กับบุตรทำพิธีชำระตน แล้วเชิญให้มาถวายเครื่องบูชา
เมื่อเจสซีกับบุตรมาถึง ซามูเอลเห็นเอลีอับ ก็คิดว่า “ผู้ที่อยู่เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้นี้คือผู้ที่จะต้องรับเจิม”แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับซามูเอลว่า “อย่าสนใจมองแต่รูปร่างหน้าตา หรือความสูงของเขา เพราะเราไม่เลือกเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงมองอย่างมนุษย์มอง มนุษย์มองแต่รูปร่างภายนอก แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมองจิตใจ”แล้วเจสซีเรียกอาบีนาดับมาพบซามูเอล ซามูเอลก็ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงเลือกคนนี้ด้วย”เจสซีพาชัมมาห์เข้ามา แต่ซามูเอลก็กล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงเลือกคนนี้เช่นเดียวกัน”เจสซีพาบุตรทั้งเจ็ดคนมาพบซามูเอลทีละคน แต่ซามูเอลกล่าวแก่เจสซีว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงเลือกคนเหล่านี้คนใดเลย”ซามูเอลถามเจสซีว่า “บุตรชายของท่านมาหมดแล้วหรือ”เจสซีตอบว่า “ยังมีคนสุดท้องอีกคนหนึ่ง แต่ขณะนี้เขากำลังเลี้ยงแกะอยู่”ซามูเอลสั่งเจสซีว่า “จงส่งคนไปตามเขามาเถิด เราจะไม่นั่งกินอาหารจนกว่าเขาจะมา”เจสซีจึงส่งคนไปตามมา เด็กหนุ่มนั้นมีผมแดง ดวงตางดงาม และรูปร่างดี องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงลุกขึ้น เจิมเขาเถอะ เป็นคนนี้แหละ”ซามูเอลก็เอาขวดเขาสัตว์ที่บรรจุน้ำมันมะกอกเทศมาเจิมดาวิดต่อหน้าบรรดาพี่ชาย พระจิตขององค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับดาวิดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ส่วนซามูเอลก็ออกเดินทางกลับไปที่เมืองรามาห์
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก มก 2:23-28
วันสับบาโตวันหนึ่งพระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลีบรรดาศิษย์ที่เดินทางอยู่ด้วยเด็ดรวงข้าวชาวฟาริสีทูลถามพระองค์ว่า “ทำไมศิษย์ของท่านทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโต” พระองค์ตรัสตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านพระคัมภีร์หรือว่ากษัตริย์ดาวิดทรงทำสิ่งใดในยามที่มีความจำเป็นและความหิวโหยทั้งพระองค์และผู้ติดตามพระองค์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าเมื่ออาบียาธาร์เป็นมหาสมณะเสวยขนมปังที่ตั้งถวายซึ่งใครจะกินไม่ได้นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้นพระองค์ยังทรงให้ผู้ติดตามกินอีกด้วย”
แล้วพระเยซูเจ้าทรงเสริมว่า “วันสับบาโตมีไว้เพื่อมนุษย์มิใช่มนุษย์มีไว้เพื่อวันสับบาโตดังนั้นบุตรแห่งมนุษย์จึงเป็นนายเหนือแม้กระทั่งวันสับบาโตด้วย”
ข้อคิด
ในบทอ่านจากหนังสือประกาศกซามูเอล เราจะเห็นว่าพระเจ้าทรงมอบให้ท่านทำหน้าที่ไปเลือกผู้ที่ต้องทำหน้าที่ผู้ปกครองชาวยิว ในการนี้ ผู้ที่ได้รับเลือกคือดาวิด ท่านได้เจิมน้ำมันให้ดาวิด บุตรชายคนสุดท้องของเจสซี
มนุษย์เราบางคนก็ตรงไปตรงมาในการปฏิบัติหน้าที่และการดำเนินชีวิต แต่บางคนก็หละหลวมและพยายามหาข้อยกเว้นในการปฏิบัติตามภาระหน้าที่ของเขา
ในพระวรสารของวันนี้ พระเยซูเจ้าทรงสอนให้เรารู้ว่า เราควรปฏิบัติตัวอย่างไรในเรื่องนี้ ซึ่งนับว่าเป็นอันตรายในชีวิตคริสตชนของเรา พระเยซูเจ้าทรงแสดงให้เราเห็นว่า ในขอบเขตอันตรายในชีวิตของเรา โดยทรงประทานหลักเกณฑ์ในการตัดสินที่เรียบง่ายและชัดเจน “วันสับบาโตมีไว้เพื่อมนุษย์ มิใช่มนุษย์มีไว้เพื่อวันสับบาโต”