บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม      รม 4:20-25

      พี่น้อง อับราฮัมไม่สงสัยเพราะความไม่เชื่อในพระสัญญาของพระเจ้า แต่กลับได้รับพละกำลังจากความเชื่อ และถวายพระเกียรติแด่พระองค์ โดยเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยมว่า สิ่งใดที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ พระองค์ย่อมมีพระอำนาจที่จะทำสิ่งนั้นให้เป็นจริงตามพระสัญญาได้ นี่คือความเชื่อซึ่งนับได้ว่าเป็นความชอบธรรมสำหรับเขา ประโยคนี้มิได้เขียนขึ้นโดยหมายถึงอับราฮัมเท่านั้น แต่หมายถึงเราทุกคนด้วย ความเชื่อจะนับได้ว่าเป็นความชอบธรรมสำหรับเราเช่นกัน เพราะเราเชื่อในพระองค์ผู้ทรงบันดาลให้พระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย พระเยซูคริสตเจ้าทรงยอมสละพระชนมชีพเพราะบาปของเรา และทรงกลับคืนพระชนมชีพเพื่อให้เราเป็นคนชอบธรรม

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 12:13-21
     เวลานั้น ประชาชนคนหนึ่งทูลพระเยซูเจ้าว่า “พระอาจารย์ โปรดบอกพี่ชายข้าพเจ้าให้แบ่งมรดกให้ข้าพเจ้าเถิด” พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “มนุษย์เอ๋ย ใครตั้งเราเป็นผู้พิพากษาหรือเป็นผู้แบ่งมรดกของท่าน” แล้วพระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นว่า “จงระวังและรักษาตัวไว้ให้พ้นจากความโลภทุกชนิด เพราะชีวิตของคนเราไม่ขึ้นกับทรัพย์สมบัติของเขา แม้ว่าเขาจะมั่งมีมากเพียงใดก็ตาม”
     พระองค์ยังตรัสอุปมาเรื่องหนึ่งให้เขาทั้งหลายฟังอีกว่า “เศรษฐีคนหนึ่งมีที่ดินที่เกิดผลดีอย่างมาก เขาจึงคิดว่า ‘ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันไม่มีที่พอจะเก็บพืชผลของฉัน’ เขาคิดอีกว่า ‘ฉันจะทำอย่างนี้ จะรื้อยุ้งฉางเก่าแล้วสร้างใหม่ให้ใหญ่โตกว่าเดิม จะได้เก็บข้าวและสมบัติทั้งหมดไว้ แล้วฉันจะพูดกับตนเองว่า ดีแล้ว เจ้ามีทรัพย์สมบัติมากมายเก็บไว้ใช้ได้หลายปี จงพักผ่อน กินดื่มและสนุกสนานเถิด’ แต่พระเจ้าตรัสกับเขาว่า ‘คนโง่เอ๋ย คืนนี้ เขาจะเรียกเอาชีวิตเจ้าไป แล้วสิ่งที่เจ้าได้เตรียมไว้จะเป็นของใครเล่า คนที่สะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนเอง แต่ไม่เป็นคนมั่งมีสำหรับพระเจ้า ก็จะเป็นเช่นนี้’”

ข้อคิด

     หัวใจมนุษย์ที่เปราะบางและขลาดกลัว... เกาะยึดกับบางสิ่งที่ก่อเกิดเป็นความมั่นคงปลอดภัย ในความมืดบอด มีเสียงกระซิบให้... รื้อยุ้งฉางเก่า และสร้างใหม่ใหญ่ขึ้น เพื่อเก็บสมบัติให้คงอยู่...เพื่อพักผ่อน กินดื่ม และสนุกสนาน เขาไขว่คว้าหาทรัพย์สมบัติ หวังใช้เป็นสรณะพึ่งพิง
     เขามองหาพระเจ้า...แต่ไม่เคยมองเห็นพระองค์ เขาเห็นเพียงแค่ผู้พิพากษาแบ่งมรดก ดวงตาเขาจะมืดบอดอย่างไร ดวงใจของพระเจ้ายังคงฉายส่องแสงแห่งความรักห่วงใยของพระองค์อย่างไม่จบสิ้น เสี้ยวแห่งความสว่างของพระองค์ เฝ้าบอกให้ออกห่างจากความโลภ และลุ่มหลง ... กลับคืนสู่พระองค์ผู้ทรงเป็นต้นธารความมั่นคงปลอดภัย เพื่อเขาจะได้ไม่ต้องดิ้นรน...ไม่ต้องต่อสู้...ไม่ต้องบาดเจ็บ แต่จะอยู่บ้านที่ทรงจัดเตรียมไว้สำหรับเขาตั้งแต่นิรันดร์กาล