ประมวลภาพ บรรยากาศพิธีชุมนุมเคารพศีลมหาสนิท เขต 4

วันเสาร์ที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2008 คุณพ่อสุขุม กิจสกุล เจ้าอาวาส ร่วมกับ สภาอภิบาล และสัตบุรุษวัดนักบุญเทเรซา หนองจอก ร่วมรำลึก ฉลอง 90 ปี ชุมชนคริสตังวัดนักบุญเทเรซา และพร้อมใจกัน ร่วมเคารพศีลมหาสนิทเขต 4

เวลา 9.30 น. พระคาร์ดินัล ไมเกิ้ล มีชัย กิจบุญชู ประธานในพิธีมาถึง สภาอภิบาล สัตบุรุษวัดนักบุญเทเรซา คณะครู นักเรียนโรงเรียนเซนต์เทเรซา โดยมีวงดุริยางค์ของโรงเรียน  ให้การต้อนรับ

จากนั้น เวลา 10.30 น.พระคาร์ดินัล ไมเกิ้ล มีชัย กิจบุญชู เป็นประธานในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณ ร่วมกับคุณพ่อวรวุฒิ กิจสกุล หัวหน้าเขตการปกครอง 5 คณะสงฆ์ พร้อมจิต พร้อมใจ กับสัตบุรุษ ที่วันนี้มาร่วมไม่ต่ำกว่า สองพันคน

วันนี้ยังมีโอกาสสำคัญที่ เราร่วมฉลองท่านนักบุญเทเรซา องค์อุปถัมภ์ของวัด จึงมีพิธีเสกดอกกุหลาบ รวมถึง ยังได้ร่วมจิตใจ ให้เกียรติต่อศีลมหาสนิท โดยมีคณะนักขับร้องของวัด ทั้งรุ่นเยาว์ รุ่นพี่ รวมถึง สามเณรเล็ก ขับร้องอย่างสง่า

ปีนี้ทางวัดได้จัดทำ ย้อนรอยความทรงจำของคริสตชน เมื่อ 90 ปีที่แล้ว บันทีึกลง ซีดี เพื่อเป็นที่ระลึกในโอกาสฉลองวัดอีกด้วย  

ปีนี้ ทางวัดยังได้จัดทำหนังสืออนุสรณ์  90 ปี ชุมชุนแห่งความเชื่อ แต่ทั้งนี้ จะรวบรวมรูปภาพ อันเป็นประวัติศาสตร์ที่น่าจดจำ ของการฉลองวัดจนถึงปีปัจจุบัน ซึ่งต้องอาศัยเวลาสักหน่อย คาดว่าจะเป็นของขวัญสำหรับพี่น้องในโอกาสต่อไป

มีสาสน์แสดงความยินดีของพระคาร์ดินัล ไมเกิ้ล มีชัย กิจบุญชู
โอกาสฉลอง 90 ปี วัดนักบุญเทเรซา หนองจอก  ขอนำบางคำที่รู้สึกประทับใจมาให้ได้อ่านกันครับ

พระคุณเจ้า กล่าวว่า “โลกปัจจุบันนี้เจริญก้าวหน้าหลาย ๆ ด้าน แต่พร้อม ๆ กับความเจิรญก้าวหน้าเหล่านี้ สังคมโลกมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงทั้งในทางดี และไม่ดี วัดคาทอลิกมีหน้าที่เพิ่มขั้น นอกเหนือจากหน้าที่อภิบาลจิตวิญญาณ หน้าที่ให้บริการด้านศีลศักดิ์สิทธิ์ต่าง  ๆนั่นคือ “หน้าที่ในการอบรมด้านศีลธรรม” หน้าที่มีส่วนร่วมในการแก้ปัญหาสังคมต่าง ๆ ยืนหยัดเคียงข้างความยุติธรรม  บทบาทและหน้าที่ต่าง ๆ เหล่านี้ เรียกร้องให้วัดคาทอลิกไม่สามารถนิ่งเฉยได้ แต่ต้องศึกษาหาทางช่วยเหลือและอบรมด้วยความเข้มแข็ง เหตุผลที่สำคัญของหน้าที่เหล่านี้ก็คือ “เราทุกคนถูกเรียกมาสู่ความศักดิ์สิทธิ์ “ ดังที่ท่านนักบุญเปาโลกล่าวสอนไว้ “รม.1:7 )

วัดนักบุญเทเรซา หนองจอก ได้ทำหน้าที่บริการและงานอภิบาลต่าง ๆ แก่บรรดาคริสตชนและสังคมมาเป็นเวลา 90 ปี ต้องถือว่า เป็นวัดที่เก่าแก่วัดหนึ่ง เป็นความภูมิใจของบรรดาคริสตชนที่นี่ ความภาคภูมิใจนี้ต้องเป็นกำลังสำคัญที่ทำให้ชีวิตเราใกล้ชิดกับพระมากขึ้น วัดจึงเป็น “ศูนย์กลางแห่งความรอด” ของมนุษย์ทุกคน ใกล้ชิดกับวัด ก็คือ ใกล้ชิดกับพระ เพราะวัดคือที่พระเจ้าสถิตอยู่