บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์ ยรม 18:1-6
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเยเรมีย์ดังนี้ว่า “จงรีบไปที่บ้านของช่างปั้นหม้อ แล้วเราจะแจ้งถ้อยคำของเราแก่ท่านที่นั่น” ข้าพเจ้าจึงลงไปที่บ้านของช่างปั้นหม้อ เห็นเขากำลังทำงานอยู่ที่แป้นหมุน แต่ภาชนะที่เขากำลังใช้ดินเหนียวปั้นอยู่นั้นเสียรูปใช้ไม่ได้ ดังที่อาจเกิดกับดินเหนียวในมือของช่างปั้นหม้อ เขาจึงใช้ดินเหนียวนั้นปั้นภาชนะอีกใบหนึ่งตามที่เขาคิดว่าเหมาะสม แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับท่านอย่างที่ช่างปั้นหม้อคนนี้ทำไม่ได้หรือ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส ดูซิ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ดินเหนียวอยู่ในมือของช่างปั้นหม้ออย่างไร ท่านทั้งหลายก็อยู่ในมือของเราอย่างนั้น”
สดด 146:1-2,3-4,5-6
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 13:47-53
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่ประชาชนว่า “อาณาจักรสวรรค์ยังเปรียบได้อีกกับอวนที่หย่อนลงในทะเล ติดปลาทุกชนิด เมื่ออวนเต็มแล้ว ชาวประมงจะลากขึ้นฝั่ง นั่งลงเลือกปลาดีใส่ตะกร้า ส่วนปลาเลวก็โยนทิ้งไป เมื่อถึงเวลาสิ้นโลกก็จะเป็นเช่นนี้ เมื่อถึงคราวสิ้นโลก ทูตสวรรค์จะมาแยกคนชั่วออกจากคนชอบธรรม ทิ้งคนชั่วลงในขุมไฟ ที่นั่น จะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง”
“ท่านทั้งหลายเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้หรือไม่” บรรดาศิษย์ทูลตอบว่า “เข้าใจแล้ว”
พระองค์จึงตรัสว่า “ดังนั้น ธรรมาจารย์ทุกคนที่มาเป็นศิษย์แห่งอาณาจักรสวรรค์ก็เหมือนกับเจ้าบ้านที่นำทั้งของใหม่และของเก่าออกจากคลังของตน”
เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสเรื่องอุปมาเหล่านี้จบแล้ว พระองค์เสด็จออกจากที่นั่น
ข้อคิด
เมื่ออาณาจักสวรรค์เปรียบเสมือนอวนที่หย่อนลงลงในฐานะส่วนหนึ่งของอาณาจักรนี้ พระศาสนจักรจึงประกอยด้วยสมาชิกหลายประเภท ทั้งดีและไม่ดี ศักดิ์สิทธิ์และไม่ศักดิ์สิทธิ์ ซื่อสัตย์และไม่ซื่อสัตย์ เหมือนปลาทุกชนิดถูกรวมเข้าด้วยกันในอวนเดียว ประชาชนทุกคนถูกเรียกให้เป็นสมาชิกของอาณาจักนี้และรับชีวิตนิรันดร ชาวประมงไม่ได้จับปลาเพียงเพื่อทิ้งไว้ในอวน แต่นำไปขายหรือใช้บริโภค ในทำนองเดียวกันพระเจ้าทรงเรียกมนุษย์เข้ามาในอาณาจักรสวรรค์เพื่อพระนามของพระองค์จะดีที่รู้จักผ่านทางพวกเขา พระองค์ทรงให้โอกาสและความช่วยเหลืออย่างเพียงพอแก่ทุกคน พระองค์ทรงคาดหวังว่าผ่าทางกิจการดีที่แต่ละคนทำ พระนามของพระองค์จะได้รับการสรรเสริญ และพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์จะเป็นที่ประจักษ์แก่สายตามนุษย์ทุกคน