บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์ ยรม 1:1,4-10
ถ้อยคำของเยเรมีย์บุตรของฮิลคียาห์ สมณะคนหนึ่งซึ่งอยู่ที่หมู่บ้านอานาโธทในแผ่นดินของชนเผ่าเบนยามิน
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ก่อนที่เราปั้นท่านในครรภ์มารดา เราก็รู้จักท่านแล้ว ก่อนที่ท่านจะเกิด เราก็แยกท่านไว้เป็นของเราแล้ว เราแต่งตั้งท่านให้เป็นประกาศกสำหรับนานาชาติ”
ข้าพเจ้าทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้า จะเป็นไปได้อย่างไร พระองค์ทรงเห็นแล้วว่าข้าพเจ้ายังพูดไม่เป็น ข้าพเจ้ายังเป็นเด็ก”
แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “อย่าพูดว่าท่านยังเป็นเด็กเลย เราส่งท่านไปหาผู้ใด ก็จงไปเถิด เราสั่งให้ท่านพูดอะไร ก็จงพูดเถิด อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราอยู่กับท่าน เพื่อป้องกันท่าน” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์มาสัมผัสปากของข้าพเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ดูซิ เราใส่ถ้อยคำของเราในปากของท่านแล้ว ดูซิ วันนี้เราตั้งท่านเหนือนานาชาติและเหนืออาณาจักรต่างๆ เพื่อถอนรากและทำให้พังทลาย เพื่อทำลายและรื้อลง เพื่อจะได้ก่อสร้างและปลูกขึ้นใหม่”
สดด 71:1-3ก,3ข-5,6-7,16-18ก
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 13:1-9
วันเดียวกันนั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากบ้านมาประทับที่ริมทะเลสาบ ประชาชนจำนวนมากมาเฝ้าพระองค์ พระองค์จึงเสด็จไปประทับอยู่ในเรือ ส่วนประชาชนยืนอยู่บนฝั่ง พระองค์ตรัสสอนเขาหลายเรื่องเป็นอุปมา
พระองค์ตรัสว่า “จงฟังเถิด ชายคนหนึ่งออกไปหว่านเมล็ดพืช ขณะที่เขากำลังหว่านอยู่นั้น บางเมล็ดตกอยู่ริมทางเดิน นกก็จิกกินจนหมด บางเมล็ดตกบนพื้นหินที่มีดินเล็กน้อย ก็งอกขึ้นทันทีเพราะดินไม่ลึก แต่เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ก็ถูกแดดเผาและเหี่ยวแห้งไปเพราะไม่มีราก บางเมล็ดตกในพงหนาม ต้นหนามก็ขึ้นคลุมไว้ ทำให้เหี่ยวเฉาตายไป บางเมล็ดตกในที่ดินดี จึงเกิดผลร้อยเท่าบ้าง หกสิบเท่าบ้าง สามสิบเท่าบ้าง ใครมีหู ก็จงฟังเถิด”
ข้อคิด
พระเยซุเจ้าไม่ทรงต้องการให้เราเป็นเพียงแค่ดินดีที่ทำให้พระวาจาที่พระองค์ทรงหว่านเกิดดอกออกผลมากมายเท่านั้น แต่ทรงปรารถนาให้เราเป็นผู้หว่านเหมือนพระองค์ด้วย นั้นคือ เป็นผู้สานต่อพันธกิจของพระองค์ด้วยการเผยแผ่พระวาจาซึ่งเป็นข่าวดีแห่งความรักและความรอดพ้นสำหรับมวลมนุษย์ด้วยใจกว้าง ปราศจากการแบ่งแยกหรือการตัดสินว่าใครเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเป็นคนใจกว้างและไม่ทรงกีดกันใครออกจากข่าวดี ความรัก ความเมตตา และการให้อภัยของพระองค์ ในฐานะศิษย์ของพระองค์เราจึงไม่ควรจำกัดขอบเขตข่าวดี ความรก ความเมตตา และการให้อภัยของพระองค์เฉพาะคนบางกลุ่มเท่านั้น เพราะพระองค์เสด็จมาในโลกนี้เพื่อความรอดพ้นขิงทุกคน