บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์ อสย 58:9ข-14
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่าถ้าท่านจะเลิกข่มเหงผู้อื่น เลิกชี้หน้ากล่าวหาและพูดร้ายต่อเขา ถ้าท่านแบ่งอาหารให้แก่คนหิว และตอบสนองความต้องการของผู้มีทุกข์ ความสว่างของท่านจะปรากฏขึ้นในความมืด และความมืดของท่านจะเป็นเหมือนเวลาเที่ยงวัน องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงนำท่านตลอดไป จะตอบสนองความต้องการของท่านในแผ่นดินแห้งแล้ง จะทรงทำให้กระดูกของท่านแข็งแรง ท่านจะเป็นเหมือนสวนที่มีน้ำรด เป็นเหมือนพุน้ำที่มีน้ำไหลไม่หยุด ประชากรของท่านจะบูรณะซากปรักหักพังโบราณขึ้นใหม่ ท่านจะวางรากฐานที่เคยวางไว้แต่โบราณขึ้นมาอีก ท่านจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ซ่อมกำแพงที่พังแล้ว เป็นผู้บูรณะถนนให้มีบ้านเรือนเป็นที่อาศัย
ถ้าท่านหยุดละเมิดวันสับบาโต คือไม่ทำตามใจชอบในวันศักดิ์สิทธิ์ของเรา เรียกวันสับบาโตว่า “วันปีติยินดี” และเรียกวันศักดิ์สิทธิ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “วันน่าเคารพ” ถ้าท่านให้เกียรติวันนั้นโดยไม่เดินทาง เลิกแสวงหาสิ่งที่ท่านพอใจ และเลิกพูดเรื่องไร้สาระ ท่านจะได้ความปีติยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า และเราจะให้ท่านขี่ม้าฉลองชัยอยู่บนที่สูงของแผ่นดิน เราจะเลี้ยงท่านด้วยมรดกของยาโคบบิดาของท่าน เพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสแล้ว
สดด 86:1,2-3,4-5,6-7
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา ลก 5:27-32
หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกไป ทอดพระเนตรเห็นคนเก็บภาษีคนหนึ่งชื่อเลวีนั่งอยู่ที่ด่านภาษี จึงตรัสสั่งเขาว่า “จงตามเรามาเถิด” เลวีก็ลุกขึ้น ละทิ้งทุกสิ่ง แล้วตามพระองค์ไป
เลวีจัดเลี้ยงใหญ่ในบ้านของตนเป็นเกียรติแด่พระองค์ คนเก็บภาษีและคนอื่นๆ จำนวนมากมาร่วมโต๊ะด้วย บรรดาชาวฟาริสีและธรรมาจารย์ของเขาเหล่านั้นกล่าวด้วยความไม่พอใจกับบรรดาศิษย์ของพระองค์ว่า “ทำไมท่านทั้งหลายจึงกินอาหารและดื่มกับคนเก็บภาษีและคนบาป” พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “คนสบายดีย่อมไม่ต้องการหมอ แต่คนป่วยต้องการ เราไม่ได้มาเพื่อเรียกคนชอบธรรม แต่มาเพื่อเรียกคนบาปให้กลับใจ”
ข้อคิด
เรื่องราวเลวีคนเก็บภาษีในพระวสารวันนี้สอนเราว่า พระเยซูเจ้าต้องการให้เราติดตามพระองค์ด้วยการหันหลังให้กับชีวิตเก่าที่เต็มไปด้วยบาป ด้วยความโลภ ด้วยความเกลียดชัง แล้วหันหน้ามามุ่งมั่นติดตามพระองค์ ผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรัก ความเมตตากรุณาอย่างใกลัชิด ไม่ดูหมิ่นเหยียดหยามคนอื่น พระวรสารบันทึกไว้ว่า แม้คนบาปและคนที่สังคมรังเกียจ พระองค์ก็พร้อมที่จะอยู่ท่ามกลางพวกเขาฉันเพื่อนพ้อง และป้องกันศักดิ์ศรีของพวกเขา คริสตชนได้ชื่อว่า "ศิษย์พระคริสต์" ต้องลอกเลียนแบบอย่างพระคริสตเจ้า ทำให้ความรักความเมตตาขององค์พระอาจารย์ปรากฏชัดแจ้งในชีวิต ผ่านทั้งทางคำพูดและการกระทำ แม้ในสิ่งเล็กน้อย ไม่โดดเด่นก็ตาม