บทอ่านที่ 1 กจ 22:3-16
เปาโล จึงกล่าวกับประชาชนว่า "ข้าพเจ้าเป็นชาวยิว เกิดที่เมืองทาร์ซัสในแคว้น ซิลีเซีย แต่เติบโตในเมืองนี้ กามาลิเอลเป็นอาจารย์สอนข้าพเจ้าให้ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของบรรพบุรุษอย่างเคร่งครัด ข้าพเจ้ารับใช้พระเจ้าด้วยความกระตือรือร้น
อยู่เสมอเช่นเดียวกับที่ท่านทั้งหลายปฏิบัติอยู่ในวันนี้ ผู้ที่ดำเนินตามวิถีทางนี้ เคยถูก ข้าพเจ้าเบียดเบียนถึงตาย ข้าพเจ้าจับกุมทั้งชาย และหญิงจองจำไว้ในคุก ดังที่มหาสมณะ และสภาผู้อาวุโสทุกคนเป็นพยานยืนยันได้ เพราะเขามอบจดหมายให้ข้าพเจ้านำไปให้ ฉลองการกลับใจ แก่บรรดาพี่น้องชาวยิวที่เมืองดามัสกัส ข้าพเจ้าจึงออกเดินทางเพื่อไปจับกุมบรรดาของนักบุญเปาโล คริสตชนซึ่งอยู่ที่นั่น นำกลับมายังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อลงโทษ เวลาประมาณเที่ยงวัน ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังเดินทางใกล้จะถึงเมืองดามัสกัส ทันใด นั้นมีแสงสว่างจ้าจากท้องฟ้าล้อมรอบตัวข้าพเจ้าไว้ ข้าพเจ้าล้มลงที่พื้นดินและได้ยินเสียงพูดกับข้าพเจ้าว่า "เซาโล เซาโล เจ้าเบียดเบียนเราทำไม"
ข้าพเจ้าจึงถามว่า "พระเจ้าข้า พระองค์คือใคร" พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า "เราคือเยซูชาวนาซาเร็ธ ซึ่งเจ้ากำลังเบียดเบียนอยู่"... แล้วข้าพเจ้าถามอีกว่า "พระเจ้าข้า ข้าพเจ้าจะต้องทำอะไร" องค์พระผู้เป็น
เจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า "จงลุกขึ้น เข้าไปในเมืองดามัสกัส ที่นั่นจะมีคนบอกทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เจ้าทำ"...
ชายคนหนึ่งชื่ออานาเนีย เป็นผู้ยำเกรงพระเจ้าและปฏิบัติตามธรรมบัญญัติ เป็นที่เคารพนับถือของชาวยิวทุกคนซึ่งอยู่ที่นั่น เขามาพบข้าพเจ้า ยืนใกล้ๆ พูดกับข้าพเจ้าว่า "เซาโล น้องเอ๋ย จงกลับมองเห็นเถิด" และในเวลานั้นเองข้าพเจ้าก็มองเห็นเขา อานาเนียบอกข้าพเจ้าว่า "พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราทรงเลือกสรรท่านให้รู้พระประสงค์ของพระองค์ ให้เห็นพระคริสตเจ้าผู้ทรงชอบธรรม และได้ยินพระสุรเสียงจากพระโอษฐ์ของพระองค์ เพราะท่านจะเป็น พยานของพระองค์ยืนยันสิ่งที่ท่านได้เห็นและได้ยินแก่มนุษย์ทุกคน บัดนี้ท่านรออะไรอยู่อีกเล่า จงลุกขึ้นรับศีลล้างบาป และเรียกขานพระนามของพระองค์ชำระล้างบาปของท่านเถิด
พระวรสาร มก 16:15-18
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ท่านทั้งหลายจงออกไปทั่วโลก ประกาศข่าวดีให้มนุษย์ทั้งปวง ผู้ที่เชื่อและรับศีลล้างบาปก็จะรอดพ้น ผู้ที่ไม่เชื่อจะถูกตัดสินลงโทษ ผู้ที่เชื่อจะทำอัศจรรย์เหล่านี้ได้ คือจะขับไล่ปีศาจในนามของเรา จะพูดภาษาใหม่ๆ ได้ จะจับงูได้ และถ้าดื่มยาพิษก็จะไม่ได้รับอันตราย เขาจะปกมือเหนือคนเจ็บ คนเจ็บเหล่านั้นก็จะหายจากโรคภัย"
ข้อคิด
นักบุญเปาโลได้เคยทุ่มเทสุดกำลังอย่างจริงใจ ในการต่อต้านกับบุคคลที่ประกาศสอนว่า "มนุษย์ที่ ชื่อเยซู คือองค์พระผู้เป็นเจ้า" ซึ่งขัดกับพระคัมภีร์ของชาวยิวที่ยึดถืออย่างสุดชีวิตต่อๆ กันว่า "มีพระเป็นเจ้าเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น" จนเมื่อนักบุญเปาโลได้ตกลงสู่กันบึ้งของความเป็นมนุษย์ที่มีข้อจำกัดและว่างเปล่า ณ เวลานั้นเป็นเวลาแห่งการเปิดใจที่สัมผัสข้อจำกัดและความว่างเปล่า ที่ทำให้มีที่ว่างและมีเวลาให้กับ "เสียงของพระ"พระเยซูเจ้าได้เรียกนักบุญเปาโลบนชีวิตที่จริงใจของท่าน และให้มีประสบการณ์ตรงกับ "เสียงของพระเยซูเจ้า" ในช่วงเวลาแห่งพระหรรษทานนี้ ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของท่าน โดยมิได้ทำลายความทุ่มเทและความจริงใจที่ท่านมีอยู่