บทอ่านที่ 1 2 ชมอ 15:13-14,30;16:5-13ก
มีผู้มากราบทูลกษัตริย์ดาวิดว่า "ชาวอิสราเอลมีใจไปเข้ากับอับซาโลมแล้ว" กษัตริย์ดาวิดจึงตรัสกับข้าราชบริพารทั้งหลายที่อยู่กับพระองค์ในกรุงเยรูซาเล็มว่า "จงรีบหนีกันเถิด มิฉะนั้น พวกเราจะไม่มีใครหนีรอดพ้นอับซาโลมได้..."
เมื่อกษัตริย์ดาวิดเสด็จมาถึงบาหุริม ชายคนหนึ่งชื่อชิเมอีบุตรของเกราออกมาแช่งด่าพระองค์ พลางเดินตามไป... อาบีชัยบุตรของนางเศรุยาห์ทูลกษัตริย์ว่า "ทำไมไอ้หมาตายตัวนี้จะต้องแช่งด่าพระราชาเจ้านายของข้าพเจ้า โปรดอนุญาตให้ข้าพเจ้าไป ตัดหัวของมันเถิด" แต่กษัตริย์ตรัสตอบว่า "บุตรของนางเศรุยาห์เอ๋ย เรามีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ถ้าเขาแช่งด่าเราเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบอกเขาว่า 'จงไปแช่งด่าดาวิดเถิด' ใครจะมีสิทธิ์ถามเขาว่า ทำไมท่านจึงทำเช่นนี้"...
สดด 3:1-3,4-5, 6-7
พระวรสาร มก 5:1-20
เวลานั้น พระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ข้ามทะเลสาบมาถึงดินแดนของชาวเกราชา ครั้นพระองค์เสด็จขึ้นจากเรือ ชายคนหนึ่งซึ่งถูกปีศาจสิงออกมาจากบริเวณหลุมศพ เข้ามาเฝ้าพระองค์ทันที ชายคนนี้อาศัยอยู่ตามหลุมศพ ไม่มีใครล่ามเขาไว้ได้ แม้จะใช้โซ่ล่ามก็ตาม มีผู้ใช้โช่ตรวนล่ามเขาหลายครั้ง เขาก็หักโซ่ตรวนไม่มีใครทำให้เขาสยบได้ เขาอยู่ตามหลุมศพและตามภูเขาตลอดวันตลอดคืน ส่งเสียงร้องเอ็ดอึงและใช้หินทุบตีตนเอง เมื่อเห็นพระเยซูเจ้าแต่ไกล เขาก็วิ่งเข้ามากราบเฉพาะพระพักตร์ ร้องเสียงดังว่า "ข้าแต่พระเยซูบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุด ท่นมายุ่งเกี่ยวกับข้าพเจ้าทำไม ข้าพเจ้าวอนขอท่านในพระนามพระเจ้าอย่าทรมานข้าพเจ้าเลย" ทั้งนี้เพราะพระเยซูเจ้าตรัสสั่งปีศาจว่า "เจ้าปีศาจ จงออกจากชายผู้นี้" แล้วพระองค์ทรงถามว่า "เจ้าชื่ออะไร" มันตอบว่า "ชื่อกองพล เพราะเราอยู่กันจำนวนมาก" และมันพร่ำวอนพระองค์มิให้ขับไล่มันออกจากบริเวณนั้น หมูฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่บนเนินเขาที่นั่น พวกปีศาจจึงอ้อนวอนพระองค์ว่า "ขอได้โปรดส่งพวกเราเข้าไปในหมูฝูงนั้นเถิด" พระองค์ก็ทรงอนุญาต พวกปีศาจจึงออกไปสิงอยู่ในร่างหมู หมูฝูงนั้นซึ่งมีประมาณสองพันตัวก็พากันวิ่งกระโจนจากหน้าผาลงไปในทะเลสาบ และจมน้ำตายทั้งหมดคนเลี้ยงหมูต่างวิ่งหนีไปเล่าเรื่องนี้ตามเมืองและตามชนบท ประชาชนออกมาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อเขาเข้ามาใกล้พระเยซูเจ้า ก็แลห็นคนที่เคยถูกปีศาจกองพลสิงนั่งอยู่ สวมเสื้อผ้า มีสติดี พวกเขาต่างมีความกลัว ผู้ที่เห็นเหตุการณ์ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้ที่ถูกปีศาจสิงและเล่าเรื่องหมูให้ฟัง ประชาชนจึงขอร้องพระเยซูเจ้าให้เสด็จออกไปจากเขตแดนของเขา เมื่อพระองค์เสด็จลงเรือ ผู้ที่เคยถูกปีศาจสิงขออนุญาตตามเสด็จด้วย แต่พระองค์ไม่ทรงอนุญาต ตรัสว่า "จงกลับบ้าน ไปหาญาติพี่น้องของท่าน เล่าให้เขาฟังถึงเหตุการณ์ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำและแสดงพระเมตตาต่อท่าน" ชายนั้นจากไป...'
ข้อคิด
แม้กับชายถูกปีศาจสิง ซึ่งเป็นบุคคลที่ผู้คนรังเกียจ ไม่มีใครคบคำติดต่อด้วย แต่พระเยซูเจ้าก็ทรงใส่ใจและเมตตาต่อเขา แม้ทรงทราบว่าผลลัพธ์ของการทำดี คือการจะถูกปฏิเสธและลงมติขอใทัพระองค์ออกจากเมืองของพวกเขา พระเยซูเจ้าก็ยังยืนยันจะช่วยผู้ที่ถูกรังเกียจ อยู่โดดเดี่ยวและอยู่ในความทุกข์นั้น....ในปัจจุบันนี้ ไม่ว่าเราจะเป็นใคร อาจจะตกอยู่ในภาวะใด หรืออาจจะรู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนไม่มีใครสนใจ แต่แน่นอนที่สุดว่า พระเยซูเจ้าทรงสนใจ ใส่ใจ และเมตตาเรา ทรงอยู่ข้างๆ เราเสมอ ณ ขณะนี้จึงขึ้นกับเราว่า เราจะวิ่งเข้ามาหาพระเยซูเจ้าเหมือนชายที่ถูผู้คนปฏิเสธ หรือเราจะเป็นเหมือนซาวเมืองที่ปฏิเสธพระองค์ และขอให้พระองค์ออกไปห่างๆจากเรา....