บทอ่านจากหนังสือประกาศกเศคาริยาห์ ศคย 12:10-11
พระเจ้าตรัสว่า “เราจะเทจิตแห่งความเมตตากรุณาและการวอนขอลงเหนือราชวงศ์กษัตริย์ดาวิด และเหนือผู้อาศัยที่กรุงเยรูซาเล็ม เขาทั้งหลายจะมองดูผู้ที่เขาได้แทงเขาจะไว้ทุกข์ให้ผู้นั้น เหมือนไว้ทุกข์ให้บุตรคนเดียว และจะร้องคร่ำครวญอย่างขมขื่นถึงเขา เหมือนร้องคร่ำครวญถึงบุตรคนแรก วันนั้น จะมีการร้องไห้คร่ำครวญยิ่งใหญ่ที่กรุงเยรูซาเล็ม เหมือนการร้องไห้คร่ำครวญสำหรับฮาดัดริมโมนในที่ราบเมกิดโด”
เพลงสดุดี สดด 63:1-2,3-5,6-9
ก) ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าแสวงหาพระองค์ตั้งแต่เช้าตรู่
จิตใจข้าพเจ้ากระหายหาพระองค์
ร่างกายข้าพเจ้าปรารถนาจะพบพระองค์
เหมือนผืนดินที่แห้งผาก แห้งแล้ง ไม่มีน้ำ
ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงเฝ้ามองพระองค์ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
เพื่อชมพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
ข) เพราะความรักมั่นคงของพระองค์มีคุณค่ากว่าชีวิต
ริมฝีปากข้าพเจ้าจะพร่ำสรรเสริญพระองค์
ข้าพเจ้าจะถวายพระพรแด่พระองค์ตลอดชีวิต
ข้าพเจ้าจะชูมือขึ้นเรียกขานพระนามของพระองค์
ข้าพเจ้าจะอิ่มประดุจได้กินอาหารโอชาในงานเลี้ยง
ริมฝีปากของข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ด้วยความยินดี
ค) เมื่อนอนบนเตียง ข้าพเจ้าระลึกถึงพระองค์
ข้าพเจ้าคำนึงถึงพระองค์ทุกโมงยามตลอดคืน
เพราะพระองค์ทรงเป็นความช่วยเหลือของข้าพเจ้าเสมอมา
ข้าพเจ้าจึงร้องเพลงด้วยความยินดีอยู่ใต้ร่มปีกของพระองค์
จิตใจข้าพเจ้าชิดสนิทกับพระองค์
พระหัตถ์ขวาของพระองค์พยุงข้าพเจ้าไว้
ส่วนผู้ที่มุ่งเอาชีวิตของข้าพเจ้า
จะต้องลงไปในขุมลึกของแผ่นดิน
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวก ถึงชาวกาลาเทีย กท 3:26-29
พี่น้อง ท่านทุกคนเป็นบุตรของพระเจ้าโดยอาศัยความเชื่อในพระคริสตเยซูเพราะท่านทุกคนที่ได้รับศีลล้างบาปในพระคริสตเจ้าก็สวมพระคริสตเจ้าไว้ไม่มีชาวยิวหรือชาวกรีกไม่มีทาสหรือมีไทยไม่มีชายหรือมีหญิงอีกต่อไปเพราะท่านทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันในพระคริสตเยซูและถ้าท่านเป็นของพระคริสตเจ้าแล้วท่านก็เป็น “เชื้อสาย” ของอับราฮัมเป็นทายาทตามพระสัญญา
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา ลก 9:18-24
วันหนึ่ง พระเยซูเจ้าทรงอธิษฐานภาวนาอยู่เพียงพระองค์เดียว บรรดาศิษย์เข้ามาเฝ้า พระองค์จึงตรัสถามเขาว่า “ประชาชนว่าเราเป็นใคร” เขาทูลตอบว่า “บ้างว่าเป็นยอห์นผู้ทำพิธีล้าง บ้างว่าเป็นเอลียาห์ บ้างว่าเป็นประกาศกในอดีตคนหนึ่งซึ่งกลับคืนชีพ” พระเยซูเจ้าตรัสถามเขาว่า “ท่านล่ะว่าเราเป็นใคร” เปโตรทูลตอบว่า “พระองค์คือพระคริสต์ของพระเจ้า” พระองค์จึงทรงกำชับบรรดาศิษย์มิให้พูดเรื่องนี้แก่ผู้ใด
พระองค์ตรัสว่า “บุตรแห่งมนุษย์จะต้องรับทรมานเป็นอันมาก จะถูกบรรดาผู้อาวุโส มหาสมณะและธรรมาจารย์ปฏิเสธไม่ยอมรับ และจะถูกประหารชีวิต แต่จะกลับคืนชีพในวันที่สาม”
หลังจากนั้น พระองค์ตรัสกับทุกคนว่า “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็จงเลิกนึกถึงตนเอง จงแบกไม้กางเขนของตนทุกวันและติดตามเรา ผู้ใดใคร่รักษาชีวิต ผู้นั้นจะต้องสูญเสียชีวิต แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตเพราะเรา ผู้นั้นจะรักษาชีวิตได้”
ข้อคิด
เราเรียนรู้เราเข้าใจเทววิทยาและคำสอนมากมายเราซาบซึ้งและตรึงใจในเหตุการณ์ความรักยิ่งใหญ่ที่เล่าขานถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำ, แต่แค่ความรู้สึกที่ประทับใจความเข้าใจที่บันทึกลงในสมองยังน้อยไปยังไม่พอเพราะสิ่งที่พระประสงค์คือให้เราได้ปฏิบัติแบบพระองค์ให้เราได้ติดตามพระองค์ด้วยในทุกวันที่ยังมีชีวิตในทุกจังหวะของลมหายใจทรงประสงค์ให้เราได้ตายต่อความปรารถนาแห่งตนเพื่อรับเอาพระองค์เป็นชีวิต