นักบุญ ซีริล แห่งเยรูซาเลม

    นักบุญ ซีริล เป็นสังฆราชของกรุงเยรูซาเลมในสมัยที่พวกเฮเรติกที่นิยมอารีอุสกำลังระบาด ท่านมีชื่อเสียงจาก “คำสอน” ที่ใช้สอนพวกคริสตชนสำรอง ซึ่งเราถือว่าเป็นหนังสือ “คำสอน” ที่สำคัญที่สุดเล่มหนึ่งในสมัยแรกๆของพระศาสนจักร เป็นหนังสืออธิบายคำสอนที่ชัดแจ้งทั้งในเนื้อหาและความสละสลวยของการประพันธ์ และโดยอาศัยหนังสือคำสอนนี้เองที่ได้ทำให้เราทราบว่านายชุมพาบาล ( สังฆราช ) ได้เอาใจใส่เรื่องการสอนคำสอนให้กับคริสตชนใหม่อย่างไร ทั้งให้เราได้ทราบว่ามีความเคร่งครัดอย่างไร ในการยอมรับคริสตชนสำรองให้รับศีลล้างบาปได้ และพวกคริสตชนสำรองเหล่านี้จะต้องมีความรู้เรื่องคำสอนลึกซึ้งเพียงใด ฯลฯ สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ได้ทำให้เราได้ทราบถึงชีวิตของคริสตชนในศตวรรษที่ 4 ได้เป็นอย่างดี 

    นักบุญ ซีริล ต้องการให้ผู้ที่เป็นคริสตชนทุกคนได้มีความเชื่ออย่างแท้จริง และให้เจริญชีวิตสอดคล้องกับความเชื่อนั้นด้วย และท่านได้ชี้แสดงให้คริสตชนสำรองได้แลเห็นถึงวิถีทางที่ คริสตชนจะต้องดำเนินว่ามีขั้นตอนอย่างไร : จากศีลล้างบาปไปสู่ศีลมหาสนิท ที่สุดไปสู่การดำเนินชีวิตที่แท้จริง

    “คริสตชน คือผู้ที่นำพระคริสตเจ้าไปให้สู่ผู้อื่น” นี่คือคติพจน์ของคำสอนของท่าน ท่านนักบุญได้รับการประกาศให้เป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักรเมื่อปี 1882 ในพระสมณสมัยของ สมเด็จพระสันตปาปา เลโอที่ 13

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ

1. ขอให้พระศาสนจักรได้ให้ความสำคัญกับการประกาศพระวรสารและการสอนคำสอนเป็นอันดับแรกด้วยเถิด 

2. ขอให้เทศกาลมหาพรตจงเป็น “การเดินทางของความเชื่อ” ที่แท้จริงด้วยเถิด

3. ขอให้คริสตชนทุกคนได้พยายามเรียนรู้พระคริสตเจ้าให้ลึกซึ้งยิ่งๆขึ้น

4. ขอให้คริสตชนชาวไทยทุกคนได้พยายามที่จะประกาศพระคริสตเจ้าให้เพื่อนร่วมชาติได้มารู้จักและรักพระองค์