บทอ่านจากหนังสือประกาศกมีคาห์                                     มคา 7:14-15,18-20
     โปรดทรงใช้ไม้ขอของผู้เลี้ยงแกะเลี้ยงดูประชากร คือฝูงแพะแกะที่เป็นมรดกของพระองค์ ซึ่งอาศัยโดดเดี่ยวอยู่ในป่า ที่มีแผ่นดินอุดมสมบูรณ์อยู่โดยรอบ โปรดทรงให้เขาหากินอยู่ในแคว้นบาชานและกิเลอาด เหมือนในสมัยก่อน โปรดทรงแสดงปาฏิหาริย์แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย เหมือนในสมัยที่ทรงนำข้าพเจ้าทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอียิปต์
     เทพเจ้าใดเล่าเป็นเหมือนพระองค์ ผู้ทรงให้อภัยความผิด และทรงมองข้ามการล่วงละเมิดแก่ผู้ที่เหลืออยู่เป็นมรดกของพระองค์ พระองค์ไม่ทรงเก็บพระพิโรธไว้ตลอดไป แต่พอพระทัยแสดงความรักมั่นคงขอพระองค์ทรงพระเมตาต่อข้าพเจ้าทั้งหลายอีกครั้งหนึ่ง โปรดทรงเหยียบย่ำความผิดของข้าพเจ้าทั้งหลาย พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปของข้าพเจ้าทั้งหลายลงไปในทะเลลึก พระองค์จะทรงแสดงความซื่อสัตย์แก่ยาโคบ ทรงแสดงความรักมั่นคงแก่อับราฮัม ดังที่เคยทรงปฏิญาณต่อบรรพบุรุษของข้าพเจ้าทั้งหลายตั้งแต่นานมาแล้ว

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                    มธ 12:46-50
     ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังตรัสกับประชาชนพระมารดาและพระประยูรญาติของพระองค์ มายืนอยู่ข้างนอกต้องการพูดกับพระองค์พระองค์จึงตรัสถามผู้ที่มาทูลนั้นว่า “ใครเป็นมารดาใครเป็นพี่น้องของเรา” แล้วทรงยื่นพระหัตถ์ชี้บรรดาศิษย์ตรัสว่า “นี่คือมารดาและพี่น้องของเราเพราะผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ผู้นั้นเป็นพี่น้องชายหญิงและเป็นมารดาของเรา”

ข้อคิด
     บทอ่านจากมีคาห์ตอนสุดท้ายนี้เป็นคำอธิษฐานภาวนาขอให้ศัตรูต้องอับอาย ภาพผู้เลี้ยงแกะที่ดีทำให้เราคิดถึงเพลงสดุดีที่ 23 และเอเสเคียลที่ 34 ผู้เลี้ยงแกะแห่งอิสราเอล
     ย่อหน้าที่สองเป็นคำวอนขอการอภัยจากพระเจ้า ทำให้เราคิดถึงเพลงสดุดีที่ 103:9 สรรเสริญพระทัยดีของพระเจ้า
     ทำให้เราคิดถึงคติพจน์ของโป๊ปฟรังซิส “แม้ข้าพเจ้าเป็นคนบาปน่าสงสาร แต่พระองค์ทรงเลือก”