• คณะกรรมการรัฐบาลออสเตรเลีย ที่ก่อตั้งมาแล้ว 4 ปี ได้ทำการสำรวจกรณีโรคใคร่เด็ก ของกลุ่มศาสนาต่างๆ
รวมทั้งสถาบันสาธารณะอื่นๆ ในประเทศ และตีพิมพ์ ข้อเสนอ 85 ข้อ ให้ปฏิรูปกฎหมายประเทศออสเตรเลีย
เพื่อป้องกันเหตุร้ายที่จะเกิดจากคนเป็นโรคนี้หนึ่งในนั้นก็คือ กฎหมายที่บังคับให้พระสงฆ์ละเมิดศีลอภัยบาป
เพื่อบอกสิ่งที่ผู้เป็นโรคนี้ได้มาสารภาพสิ่งที่พวกเขาได้ทำ

(pedophilia ... คนรักเด็ก, คนชอบมีเพศสัมพันธ์กับเด็ก)

• หากกฎหมายฉบับนี้ได้รับการอนุมัติ พระสงฆ์คาทอลิกจะจัดอยู่ในสถานะที่ไม่สามารถทำได้ พวกท่านจะต้องเลือกเอาว่าจะ
ละเมิดศีลศักดิ์สิทธิ์หรือเป็นผู้ถูกบัพชาณียกรรม (excommunication) ที่เป็นเช่นนี้เพราะกฎหมายพระศาสนจักร มาตรา 983 ยืนยันว่า
“ความลับในศีลอภัยบาปไม่สามารถละเมิดได้ เพราะเป็นข้อต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัดที่สุดสำหรับผู้ฟังแก้บาป มิให้เปิดเผยสิ่งที่ผู้มาสารภาพ
ไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือวิธีอื่นๆ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม”

• ยิ่งกว่านั้น ตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายพระศาสนจักรมาตรา 1550
กรณีที่มีการสอบสวน แม้จะได้รับการขอร้องจากผู้มาสารภาพบาปเองให้พูดถึงบาปของตน พระสงฆ์จะได้รับยกเว้นไม่ต้องทำตามคำขอร้องนี้

อย่างไรก็ตามจะมีโอกาสที่พระสงฆ์เข้าแทรกแซงในเหตุการณ์ โดยไม่ถือเป็นความผิดละเมิดความลับในศีลอภัยบาป
ตัวอย่างอันหนึ่ง เช่นการต้องหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดการฆาตกรรม พระสงฆ์ได้รับอนุญาตแจ้งเตือนตำรวจว่ามีชีวิตคนที่ตกอยู่ในอันตราย
โดยไม่ต้องระบุว่าท่านรู้มาได้อย่างไร ในบางประเทศกฎหมายกำหนดยกเว้นพระสงฆ์จากการต้องเป็นพยาน ในเรื่องอาชญากรรม
ที่ท่านรู้มาจากศีลอภัยบาป

• ความลับในที่แก้บาปยังครอบคลุมเลยเรื่องการรักษาความลับที่ต้องทำตามหน้าที่ จากมุมมองทางเทววิทยาถือว่าผู้เข้ามาสารภาพบาป
เข้ามาสารภาพกับพระสงฆ์ ผู้เป็น “พระคริสตเจ้า”ในฐานะพระคริสตเจ้าอีกองค์หนึ่ง พระสงฆ์จึงต้องยึดปฏิบัติคือ
 ลืมสิ่งที่ได้ยินมาทันทีในสิ่งที่ท่านเพิ่งจะยกอภัยสิ่งนั้นออกไป