ไม้กางเขนแขวนหน้าอกของพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 บรรจุพระธาตุของนักบุญออกัสตินและนักบุญมอนิกา (Pope Leo XIV's pectoral cross holds relics of Saints Augustine and Monica)

     วันที่ 8 พฤษภาคม 2025 หลังจากที่พระสันตะปาปาเลโอที่ 14 ได้รับการเลือกตั้งเป็นพระสันตะปาปาองค์ใหม่ และออกมาอวยพรชาวโรมและชาวโลก (Urbi et orbi) ทรงสวมไม้กางเขนที่บรรจุพระธาตุของนักบุญออกัสติน พระสังฆราชแห่งฮิปโปเรเจียส ในประเทศแอลจีเรีย แอฟริกาเหนือ ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็นปิตาจารย์ของพระศาสนจักร (Father of the Church) เสียชีวิตเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 430 และยังมีพระธาตุของผู้ศักดิ์สิทธิ์อื่นอีก 4 องค์ ประดับอยู่ในด้านทั้ง 4 ของไม้กางเขน คือ

1) นักบุญมอนิกา มารดาของนักบุญออกัสติน (St. Monica)
2) นักบุญโทมัสแห่งวิลลาโนวา (St. Thomas of Villanova)
3) บุญราศีอันเซลโม โปลันโก (Blessed Anselmo Polanco) และ
4) ผู้น่าเคารพจูเซปเป บาร์โตโลเมโอ เมโนคิโอ (Venerable Giuseppe Bartolomeo Menochio)

 

ของขวัญจากคูเรียของคณะออกัสติน (A present from the Augustinian General Curia)

     คุณพ่อโจเซฟ ซิเบอร์รัส (Fr. Josef Sciberras) ผู้รับผิดชอบกระบวนการสถาปนานักบุญ (Postulator General) ของคณะออกัสติน เป็นผู้มอบไม้กางเขนบรรจุพระธาตุอันนี้เพื่อเป็นของขวัญจากคูเรียของคณะออกัสตินให้กับพระคาร์ดินัลโรเบิร์ต เปรโวสต์ เมื่อท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นพระคาร์ดินัลเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2023 พระธาตุแต่ละชิ้นเป็นตัวแทนของบุคคลที่สะท้อนให้ถึงคุณลักษณะสำคัญของความศักดิ์สิทธิ์ภายในครอบครัวออกัสติน นั่นก็คือ การดำเนินชีวิตเป็นประจักษ์พยานถึงความเชื่อ ความซื่อสัตย์ การปฏิรูป การรับใช้ และการเป็นมรณสักขี คุณพ่อซิเบอร์รัสกล่าวกับสำนักข่าววาติกันว่า ท่านรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการเลือกตั้งพระสันตะปาปาองค์ใหม่ พระคาร์ดินัลพรีโวสต์รู้สึก “ซาบซึ้งใจมาก”

     เมื่อท่านได้รับไม้กางเขนนี้ระหว่างงานฉลองที่ห้องอาหารของวิทยาลัยนานาชาตินักบุญมอนิกา ท่านทราบว่าท่านจะต้องนำพระธาตุของนักบุญออกัสตินและมารดาของพระองค์ติดตัวไปด้วย คุณพ่อซิเบอร์รัสเล่าว่า “ก่อนวันประชุมลับ ผมส่งข้อความไปให้ท่านเพื่อเตือนท่านให้สวมไม้กางเขนที่ข้าพเจ้ามอบให้กับท่าน สำหรับความคุ้มครองจากนักบุญออกัสตินและนักบุญมอนิกา ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะข้อความของผมหรือเปล่า แต่เมื่อผมเห็นว่าท่านสวมไม้กางเขนนั้นขณะกล่าวคำสาบาน และอีกครั้งเมื่อเขาออกไปที่ระเบียงของพระมหาวิหาร ผมรู้สึกซาบซึ้งใจมาก”

 

ออกัสตินและโมนิกา (Augustine and Monica)

     ชิ้นส่วนกระดูกของนักบุญออกัสตินเป็นเครื่องเตือนใจถึงคณะนักบุญออกัสติน ที่ได้รับการรับรองจากสันตะสำนักในปี 1244 ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา สมาชิกได้ยึดถืออุดมคติในการดำรงชีวิตหมู่คณะ การรับใช้สันตะสำนัก จิตวิญญาณ และการศึกษา พระธาตุของนักบุญมอนิกาเน้นย้ำถึงความผูกพันอันลึกซึ้งและยั่งยืนระหว่างนักบุญออกัสตินกับมารดาของท่าน ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความเข้มแข็งและความอดทน  ด้วยน้ำตาและการสวดภาวนาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เธอได้ช่วยให้ลูกชายของเธอกลับใจ นักบุญออกัสตินยกย่องคุณธรรมของมารดาของตนในหนังสือที่ว่า “คำสารภาพบาป” ของท่านโดยมองว่าคุณธรรมเหล่านั้นเป็นพระหรรษทานจากพระเจ้า พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงมีความศรัทธาต่อนักบุญมอนิกาเป็นพิเศษ สมัยที่เป็นทั้งพระคาร์ดินัลและพระสันตะปาปา พระองค์มักจะเสด็จไปเยี่ยมหลุมศพของนักบุญมอนิกาที่พระวิหารนักบุญออกัสตินในคัมโปมาร์ซีโอ (Campo Marzio) ของกรุงโรมเป็นประจำ

 

โธมัสแห่งวิลลาโนวา (Thomas of Villanova)

     นักบุญโทมัสแห่งวิลลาโนวา เป็นพระอัครสังฆราชแห่งบาเลนเซียในศตวรรษที่ 15 และ 16 เป็นนักปฏิรูปศาสนาที่สำคัญ และเป็นผู้อภิบาลที่แท้จริง ผู้ที่ “มีกลิ่นของแกะ” ซึ่งเป็นวลีที่พระสันตะปาปาฟรังซิสใช้บ่อย ๆ ท่านเป็นที่รู้จักในเรื่องการอภิบาลผู้ยากจนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และการสนับสนุนงานแพร่ธรรมในโลกใหม่ (โลกที่พึ่งค้นพบ) ท่านเป็นนักเทววิทยาที่ชาญฉลาด และยังก่อตั้งสามเณราลัยในบาเลนเซียในปี 1550 ซึ่งยังคงมีอยู่จนถึงทุกวันนี้ ซึ่งเกิดขึ้นก่อนที่สภาสังคายนาจะปฏิรูปการอบรมพระสงฆ์เสียอีก

 

อันเซลโม่ โปลันโก (Anselmo Polanco)

     บุญราศีอันเซลโม โปลันโก พระสังฆราชแห่งเตรูเอล ถูกสังหารระหว่างสงครามกลางเมืองสเปน (1936–1939) ท่านยึดมั่นในหน้าที่ต่อประชากรของพระเจ้าจนกระทั่งวาระสุดท้าย โดยทรงประกาศว่า “ตราบใดที่ยังมีแกะของข้าพเจ้าเหลืออยู่ ข้าพเจ้าก็จะอยู่ต่อไป” บุญราศีอันเซลโม โปลันโก จงรักภักดีต่อทั้งพระสันตะปาปาและประชากรของท่าน ท่านถูกสังหารเพราะความเชื่ออันแน่วแน่และการเป็นพยานยืนยันถึงพระวรสารของท่าน

 

บาร์โทโลเมโอ เมโนคิโอ (Bartolomeo Menochio)

     ผู้น่าเคารพบาร์โทโลเมโอ เมโนคิโอ ท่านเป็นพระสังฆราชแห่งพอร์ฟีรี (Bishop of Porphyry) และหัวหน้าห้องซาคริสตีของสันตะสำนักตั้งแต่ปี 1800 ในสมัยนโปเลียน ท่านยืนหยัดมั่นคงในความจงรักภักดีต่อพระสันตะปาปาและอดทนต่อความยากลำบากมากมายเพื่อสิ่งนี้ ท่านมีบทบาทสำคัญในชีวิตของพระศาสนจักรในกรุงโรมและเสียชีวิต "ด้วยกลิ่นแห่งความศักดิ์สิทธิ์" เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 1823 พระสันตะปาปายอห์นปอลที่ 2 ได้ประกาศแต่งตั้งให้ท่านเป็นผู้น่าเคารพเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 1991 ในฐานะที่ท่านเป็นพระสังฆราชผู้ทุ่มเท และเป็นคนเดียวที่ปฏิเสธที่จะสาบานตนจงรักภักดีต่อนโปเลียน แต่เลือกที่จะอุทิศชีวิตของตนอย่างเต็มที่เพื่อรับใช้ชาวโรมแทน

 

สัญลักษณ์ของความเชื่อและพันธกิจด้านงานอภิบาลที่เห็นได้ (A Visible Sign of Faith and Pastoral Mission)

     พระธาตุของนักบุญออกัสติน, นักบุญมอนิกา, นักบุญโทมัสแห่งวิลลาโนวา, บุญราศีโปลันโก และผู้น่าเคารพเมโนคิโอ แต่เดิมถูกเก็บรักษาไว้ในกล่องบรรจุพระธาตุของคณะออกัสติน คุณพ่อซิเบอร์รัสได้มอบพระธาตุเหล่านี้ให้กับอันโตนิโอ คอตตอน ผู้เชี่ยวชาญด้านพระธาตุ ซึ่งต่อมาได้นำไปวางไว้ภายในไม้กางเขนแขวนหน้าอก และได้มอบให้กับผู้ที่ต่อมาจะเป็นพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 คุณพ่อซิเบอร์ราสอธิบายว่า “ไม้กางเขนนี้ไม่ใช่แค่ของประดับเท่านั้น แต่เป็นสัญลักษณ์แห่งเชื่อที่มองเห็นได้ และความโดดเด่นในการอุทิศตนเพื่องานอภิบาล พระธาตุที่บรรจุไว้ในไม้กางเขนนี้เชื่อมโยงกับธรรมประเพณีของคณะออกัสติน นักบุญแต่ละองค์สะท้อนให้เห็นถึงความซื่อสัตย์ การปฏิรูป การรับใช้ และการเป็นมรณสักขี คุณธรรมเหล่านี้จะช่วยนำและสนับสนุนพันธกิจต่าง ๆ ของพระสันตะปาปาองค์ใหม่