เกี่ยวกับการเปลี่ยนปังและเหล้าองุ่นให้เป็นพระกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้า นักบุญเปาโลคือบุคคลแรกที่บันทึกเรื่องราวนี้ไว้ในจดหมายถึงชาวโครินธ์ที่เราได้ฟังในบทอ่านที่สองวันนี้ว่า “ในคืนที่ทรงถูกทรยศนั้นเอง พระเยซูเจ้าทรงหยิบปัง ขอบพระคุณ แล้วทรงบิออก ตรัสว่า ‘นี่คือกายของเราเพื่อท่านทั้งหลาย จงทำการนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด’ เช่นเดียวกัน หลังอาหารค่ำ ก็ทรงหยิบถ้วย ตรัสว่า ‘ถ้วยนี้คือพันธสัญญาใหม่ในโลหิตของเรา ทุกครั้งที่ท่านจะดื่ม จงทำการนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด’” (เปาโลเขียนประมาณปี 53-57; มาระโกปี 66-74)
     พี่น้องครับ นี่คือพินัยกรรมสุดท้ายของพระเยซูเจ้า
     จะเห็นว่าเนื้อหาของพินัยกรรมฉบับนี้มีอยู่ 2 ประการด้วยกัน ประการแรกก็คือ พระองค์ต้องการจะมอบพระกายของพระองค์ซึ่งอยู่ในรูปของแผ่นปังให้เป็นอาหารแก่เรา และประการที่สองก็คือ พระองค์ต้องการจะมอบพระโลหิตของพระองค์ซึ่งอยู่ในรูปของเหล้าองุ่นให้เป็นพันธสัญญาใหม่กับเรา
     พินัยกรรม 2 ประการนี้แหละ คือที่มาและวัตถุประสงค์ของศีลมหาสนิทซึ่งเป็นศูนย์กลางของชีวิตคริสตชน เรามาดูกันว่าพินัยกรรมทั้ง 2 ประการนี้มีความสำคัญต่อเราอย่างไร
เริ่มที่พินัยกรรมประการแรก เนื่องจากพระเยซูเจ้าทรงมอบพระกายของพระองค์เองให้เป็นอาหารแก่เราระหว่างงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งสุดท้ายซึ่งเป็นงานเลี้ยงปัสกา ซึ่งแต่ไหนแต่ไรมาชาวยิวใช้ลูกแกะทำอาหารสำหรับงานเลี้ยงอันยิ่งใหญ่นี้ จึงเท่ากับว่า พระเยซูเจ้ากำลังมอบตัวพระองค์เองให้เป็นลูกแกะปัสกา
     ลูกแกะปัสกาสำคัญอย่างไร ?
     ย้อนกลับไปในพระธรรมเดิม คืนก่อนที่ชาวยิวจะรอดพ้นจากการเป็นทาสในอียิปต์ พวกเขากินลูกแกะปัสกา แล้วนำเลือดลูกแกะมาทาที่วงกบประตูเพื่อเป็นเครื่องหมายว่านี่เป็นบ้านของชาวยิว นี่ป็นประชากรของพระเจ้า จะได้รอดพ้นจากทูตมรณะ ชาวยิวต้องร่วมงานเลี้ยงปัสกาทุกปีเพื่อรื้อฟื้นการเป็นประชากรของพระเจ้า และการรอดพ้นจากความตาย
     ในแง่นี้ ศีลมหาสนิทแม้ภายนอกจะดูเป็นแผ่นปัง แต่เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสว่า “นี่เป็นกายของเรา” พระองค์ทรงเปลี่ยนแผ่นปังให้เป็นพระกายของพระองค์ ให้เป็นลูกแกะปัสกาเช่นเดียวกับที่ชาวยิวเคยใช้ในอดีต ศีลมหาสนิทจึงเป็นแหล่งเดียวที่ทำให้เราสามารถแสดงตนและรื้อฟื้นการเป็นประชากรใหม่ของพระเจ้า ซึ่งจะทำให้เรารอดพ้นจากความตายนิรันดรได้
     ส่วนวัตถุประสงค์ของพินัยกรรมประการที่สองก็คือ พระองค์ต้องการมอบโลหิตของพระองค์ให้เป็น “โลหิตแห่งพันธสัญญาใหม่” กับเรา
     ในอดีต ชาวยิวใช้เลือดสัตว์เป็นองค์ประกอบสำคัญของการทำพันธสัญญา !
     แต่ใน “พันธสัญญาใหม่” พระเยซูเจ้ามิได้ใช้เลือดแพะ เลือดแกะ หรือเลือดโคประพรมประชาชน หรือถวายลูกแกะเป็นเครื่องบูชาเหมือนชาวยิวในอดีต แต่ทรงใช้ชีวิตของพระองค์เอง ทั้งกายและโลหิต เป็นเครื่องบูชาแด่พระเจ้า พระองค์จึงเป็นทั้งผู้ถวายบูชาและในเวลาเดียวกันก็เป็นเครื่องบูชาด้วย
     ในพันธสัญญาใหม่นี้ พระเยซูเจ้าทรงเป็นผู้กระทำทุกสิ่งเพื่อเรา พระองค์ทรงยอมตายแทนเรา พระองค์ทรงเป็นผู้ประทานความรอดพ้นแก่เรา พระองค์ทรงมอบพระวรกายและพระโลหิตของพระองค์เองให้แก่เรา
ทั้งหมดนี้เกิดจาก “ความรัก” ที่ทำให้พระองค์ยอมพลีได้แม้กระทั้งชีวิตของพระองค์เอง !!!
     ในเมื่อพระองค์ทรงรักเราถึงเพียงนี้ หน้าที่ของฝ่ายเราซึ่งเป็นประชากรใหม่นี้ก็คือ รักตอบพระองค์และเข้ามารับผลประโยชน์จากบูชาของพระองค์ โดยการมาร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณ เพื่อเราจะได้มีส่วนในผลบุญอันเกิดจากการถวายบูชาของพระองค์ และในเวลาเดียวกันก็เพื่อขอบพระคุณพระองค์สำหรับความรักใหญ่หลวงที่ทรงมอบแก่เราจนถึงกับยอมมอบพระกายและพระโลหิตของพระองค์เองแก่เรา และแม้เมื่อเราทำบาป พระองค์ก็ไม่ทำให้พันธสัญญาใหม่นี้แตกหักเหมือนในอดีต เพราะพันธสัญญาใหม่นี้เป็นพันธสัญญาที่คงอยู่ชั่วนิรันดร
     นอกจากนั้น ขอให้เราระลึกถึงพระวาจาของพระเยซูเจ้าที่ว่า “ผู้ที่กินเนื้อของเรา และดื่มโลหิตของเรา ก็มีชีวิตนิรันดร เพราะเนื้อของเราเป็นอาหารแท้ และโลหิตของเราเป็นเครื่องดื่มแท้” (ยน 6:53-54)
พี่น้องครับ จริงอยู่ พระวรกายและพระโลหิตของพระองค์เป็นอาหารแท้และเครื่องดื่มแท้ แต่นักบุญเอากุสตินบอกว่าอาหารและเครื่องดื่มแท้นี้แตกต่างจากอาหารอื่นๆ ที่เรากินกันอยู่ทุกวัน อาหารอื่นๆ นั้น เมื่อกินแล้วก็ถูกย่อยสลายให้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเรา แต่อาหารแท้นั้นเป็น “อาหารฝ่ายวิญญาณ” ซึ่งเมื่อรับประทานเข้าไปแล้ว เป็นชีวิตของเราเองที่ต้องถูกเปลี่ยนให้เป็นเหมือนอาหารแท้ที่เรากินเข้าไป นั่นคือทำให้เรามีกายที่พร้อมจะแบกกางเขน และมีชีวิตจิตใจที่รักพระเจ้าและรักเพื่อนมนุษย์เหมือนอย่างพระเยซูเจ้า
     ในโอกาสสมโภชพระวรกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้าวันนี้ ให้เราวอนขอพระองค์โปรดทวีความเชื่อในศีลมหาสนิทแก่เรา ให้เราสามารถมองเห็นพระกายและพระโลหิตของพระองค์ภายใต้รูปปรากฏของปังและเหล้าองุ่น เพื่อเราจะได้เข้ามารับศีลมหาสนิทบ่อยๆ และขอให้ชีวิตของเรายิ่งวันยิ่งเปลี่ยนไปเป็นชีวิตแบบพระองค์ เพื่อเราจะได้เหมาะสมอยู่กับพระองค์ตลอดนิรันดรด้วยเทอญ