บทอ่านจากหนังสือปฐมกาล                                           ปฐก 17:1,9-10,15-22
     เมื่ออับรามอายุเก้าสิบเก้าปี องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่เขา ตรัสว่า “เราคือพระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ จงดำเนินชีวิตตามความประสงค์ของเรา และเป็นคนดีพร้อมเถิด
     พระเจ้าตรัสกับอับราฮัมว่า “ท่านและลูกหลานของท่านที่จะตามมาทุกรุ่นจะต้องรักษาพันธสัญญาของเราไว้ นี่คือพันธสัญญาของเราซึ่งท่านจะต้องรักษาไว้คือพันธสัญญากับท่านและกับลูกหลานของท่านที่จะตามมาภายหลัง ผู้ชายทุกคนจะต้องเข้าสุหนัต
พระเจ้าตรัสกับอับราฮัมว่า “ส่วนนางซาราย ภรรยาของท่านนั้น ท่านอย่าเรียกนางว่าซารายอีก แต่จงเรียกว่าซาราห์ เราจะอวยพรนาง เราจะให้นางมีบุตรแก่ท่านด้วย เราจะอวยพรนางและนางจะเป็นมารดาของชนหลายชาติ กษัตริย์ของชนหลายชาติจะมาจากนาง” อับราฮัมกราบลงกับพื้นดิน หัวเราะ คิดในใจว่า “ชายชราอายุหนึ่งร้อยปีจะมีบุตรได้หรือ นางซาราห์อายุเก้าสิบปีแล้วจะคลอดบุตรได้หรือ” อับราฮัมทูลพระเจ้าว่า “ขอให้อิชมาเอลมีชีวิตอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์เถิด” พระเจ้าตรัสว่า “ไม่ใช่ แต่นางซาราห์ ภรรยาของท่านจะคลอดบุตรชายคนหนึ่งให้ท่าน และท่านจะตั้งชื่อเขาว่าอิสอัค เราจะรักษาพันธสัญญาที่เราได้ให้ไว้กับเขาและกับลูกหลานของเขาที่จะตามเขามา เป็นพันธสัญญาที่คงอยู่ตลอดไป สำหรับอิชมาเอลนั้น เราฟังท่านแล้ว เราจะอวยพรเขา จะทำให้เขามีลูกหลานมาก เราจะทวีจำนวนเขายิ่งๆ ขึ้น เขาจะเป็นบิดาของเจ้าชายสิบสององค์ เราจะทำให้เขาเป็นชนชาติใหญ่ เราจะรักษาพันธสัญญาไว้กับอิสอัค นางซาราห์จะคลอดอิสอัคให้แก่ท่านในปีหน้า เวลาเดียวกันนี้” เมื่อพระเจ้าตรัสกับอับราฮัมแล้ว ก็เสด็จจากเขาไป

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                 มธ 8:1-4
     เวลานั้น เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จลงมาจากภูเขา ประชาชนจำนวนมากติดตามพระองค์ ทันใดนั้น คนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ กราบลงทูลว่า “พระเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ก็ทรงรักษาข้าพเจ้าให้หายได้” พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสเขา ตรัสว่า “เราพอใจ จงหายเถิด” โรคเรื้อนก็หายไปทันที พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาอีกว่า “ระวัง อย่าบอกให้ใครรู้เลย จงไปแสดงตนแก่สมณะและถวายเครื่องบูชาตามที่โมเสสกำหนด เพื่อเป็นพยานหลักฐานแก่คนทั้งหลาย”

ข้อคิด
     คนโรคเรื้อนถูกสังคมรังเกียจ ถูกไล่ออกจากสังคม เขาเข้าไปหาพระเยซูเจ้าด้วยความเชื่อมั่นใจ และด้วยความสุภาพถ่อมตน เป็นแบบอย่างแก่เราในการขอ “ถ้าพระองค์พอพระทัย” ไม่บังคับพระ สุดแล้วแต่พระ พระเยซูเจ้าไม่รังเกียจ ทรงสัมผัสคนโรคเรื้อน แม้ผิดกฎ พอพระทัยรักษา เราแต่ละคนเป็นคนโรคเรื้อนฝ่ายวิญญาณ เราต้องการพระเจ้ารักษา ให้เราเข้าไปหาพระองค์ เพื่อรับการรักษาด้วยความเชื่อมั่น สุภาพ ไม่บังคับพระ สุดแล้วแต่พระ (ถ้าพระองค์พอพระทัย)