บทอ่านจากหนังสือเนหะมีย์                                         นหม 2:1-8
     เดือนนิสาน ปีที่ยี่สิบแห่งรัชกาลกษัตริย์อารทาเซอร์ซีส เมื่อถึงเวลาที่กษัตริย์ต้องเสวยเหล้าองุ่น ข้าพเจ้าก็นำเหล้าองุ่นมาถวายพระองค์ ข้าพเจ้าไม่เคยเศร้าโศกเฉพาะพระพักตร์พระองค์ กษัตริย์ตรัสถามข้าพเจ้าว่า “ทำไมท่านจึงมีใบหน้าเศร้าหมอง ท่านไม่ได้เจ็บป่วย ท่านคงจะเป็นทุกข์ใจแน่ๆ” ข้าพเจ้ามีความกลัวยิ่งนัก ทูลตอบกษัตริย์ว่า “ขอพระราชาทรงพระเจริญตลอดไปเถิด ใบหน้าของข้าพเจ้าจะไม่เศร้าหมองได้อย่างไรในเมื่อเมืองที่บรรพบุรุษของข้าพเจ้าถูกฝังไว้ยังเป็นซากปรักหักพัง และประตูเมืองก็ถูกไฟเผาทำลาย” กษัตริย์ตรัสถามข้าพเจ้าว่า “ท่านอยากจะขออะไร” ข้าพเจ้าจึงอธิษฐานภาวนาต่อพระเจ้าแห่งสวรรค์ แล้วทูลกษัตริย์ว่า “ถ้าพระองค์พอพระทัย และถ้าผู้รับใช้ของพระองค์เป็นที่โปรดปรานเฉพาะพระพักตร์ ขอทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปยังแคว้นยูดาห์ ในเมืองที่มีหลุมศพของบรรพบุรุษ เพื่อข้าพเจ้าจะได้สร้างเมืองขึ้นใหม่” กษัตริย์กับพระราชินีซึ่งประทับอยู่เคียงข้างตรัสถามข้าพเจ้าว่า “ท่านจะไปนานสักเท่าใด และจะกลับมาเมื่อใด” ข้าพเจ้าก็ทูลกำหนดเวลาให้ทรงทราบ พระองค์ก็พอพระทัย จึงทรงอนุญาต
     ข้าพเจ้าทูลขอกษัตริย์อีกว่า “ถ้าพระราชาพอพระทัย ขอประทานพระราชสาสน์ให้ข้าพเจ้านำไปถึงผู้ว่าราชการแคว้นตะวันตกของแม่น้ำยูเฟรติส เพื่อเขาจะได้อนุญาตให้ข้าพเจ้าผ่านไปจนถึงแคว้นยูดาห์ และขอพระองค์ประทานพระราชสาสน์ถึงอาสาฟเจ้าพนักงานป่าไม้หลวง เพื่อเขาจะได้จัดหาไม้ให้ข้าพเจ้าสำหรับทำประตูป้อมของพระวิหาร ทำประตูที่กำแพงเมือง และสร้างบ้านที่ข้าพเจ้าจะเข้าพักอาศัย” กษัตริย์ประทานให้ตามที่ข้าพเจ้าทูลขอ เพราะพระเจ้าของข้าพเจ้าทรงพระกรุณาช่วยเหลือข้าพเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 9:57-62
     เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินตามทางพร้อมกับบรรดาศิษย์ ชายผู้หนึ่งทูลพระองค์ว่า “ข้าพเจ้าจะติดตามพระองค์ไปทุกแห่งที่พระองค์จะเสด็จ” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรแห่งมนุษย์ไม่มีที่จะวางศีรษะ”
พระองค์ตรัสกับอีกคนหนึ่งว่า “จงตามเรามาเถิด” แต่เขาทูลว่า “ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด ส่วนท่านจงไปประกาศพระอาณาจักรของพระเจ้า”
     อีกคนหนึ่งทูลว่า “พระเจ้าข้า ข้าพเจ้าจะตามพระองค์ไป แต่ขออนุญาตกลับไปร่ำลาคนที่บ้านก่อน” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ผู้ใดที่จับคันไถแล้วเหลียวดูข้างหลัง ผู้นั้นก็ไม่เหมาะสมกับพระอาณาจักรของพระเจ้า”

ข้อคิด
     ทุก ๆ การเลือก เราต้องเสียสละบางสิ่งบางอย่าง ยิ่งเป็นทางเลือกที่ยิ่งใหญ่ การเสียสละของเราก็ต้องมีมากขึ้น การติดตามพระเยซูเจ้าก็เป็นทางเลือกที่ยิ่งใหญ่และเรียกร้องการเสียสละอย่างใหญ่หลวงเพื่อจะประกาศความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า การติดตามพระเยซูเจ้าไม่ใช่เรื่องของการเลียนแบบพระองค์ แต่เป็นการเลือกที่จะเข้ามามีประสบการณ์ชีวิต มีภารกิจ และมีชะตากรรมแบบพระเยซูเจ้า แค่ความกระตือรือร้นอย่างเดียวไม่พอ ความตั้งใจดีนี้เรียกร้องการเสียสละ ศิษย์ของพระเยซูเจ้าต้องเตรียมเสียสละความมั่นคงในชีวิต ครอบครัว และความต้องการของตัวเอง และไม่ใช่เรื่องการตัดขาดความสัมพันธ์จากครอบครัว แต่มากกว่านั้นคือความซื่อสัตย์ต่อเสียงเรียกสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า