วันอังคารที่ 31 ตุลาคม 2017 สัปดาห์ที่ 30 เทศกาลธรรมดา
หมวด: เดือนตุลาคม 2017 เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่ ฮิต: 607
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม รม 8:18-25
พี่น้อง ข้าพเจ้าคิดว่า ความทุกข์ทรมานในปัจจุบันเปรียบไม่ได้เลยกับพระสิริรุ่งโรจน์ที่จะทรงบันดาลให้ปรากฏแก่เรา เพราะสรรพสิ่งต่างกำลังรอคอยอย่างกระวนกระวาย เพื่อพระเจ้าจะได้ทรงบันดาลให้บรรดาบุตรของพระองค์ปรากฏในพระสิริรุ่งโรจน์ สรรพสิ่งต้องอยู่ใต้อำนาจของความไม่เที่ยงแท้มิใช่โดยสมัครใจ แต่ตามความประสงค์ของผู้ที่บังคับให้สรรพสิ่งต้องอยู่ในสภาพดังกล่าว ถึงกระนั้น สรรพสิ่งยังมีความหวังว่า จะได้รับการปลดปล่อยจากการเป็นทาสของความเสื่อมสลายเพื่อไปรับอิสรภาพอันรุ่งเรืองของบรรดาบุตรของพระเจ้า เรารู้ดีว่า จนถึงเวลานี้ สรรพสิ่งกำลังร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดราวกับสตรีคลอดบุตร มิใช่เพียงแต่สรรพสิ่งเท่านั้น แม้แต่เราเองซึ่งได้รับผลิตผลครั้งแรกของพระจิตเจ้าแล้ว ก็ยังคร่ำครวญอยู่ภายใน ในเมื่อเรามีความกระตือรือร้นรอคอยให้พระเจ้าทรงรับเราเป็นบุตรบุญธรรม ให้ร่างกายของเราได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสระ เพราะเราได้รอดพ้นเพียงในความหวัง แต่ความหวังที่มองเห็นได้ก็ไม่ใช่ความหวัง เพราะสิ่งที่มองเห็นแล้ว เขาจะหวังอีกทำไม แต่ถ้าเราหวังสิ่งที่เรามองไม่เห็น เราก็ย่อมมีความมานะพากเพียรรอคอยสิ่งนั้น
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา ลก 13:18-21
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า “พระอาณาจักรของพระเจ้าเหมือนกับสิ่งใด เราจะเปรียบพระอาณาจักรกับสิ่งใด พระอาณาจักรก็เหมือนกับเมล็ดมัสตาร์ดซึ่งชายคนหนึ่งทิ้งไว้ในสวนของตน มันเติบโตขึ้นและกลายเป็นต้นไม้ จนกระทั่งบรรดานกในอากาศมาทำรังอาศัยบนกิ่งได้”
พระองค์ยังตรัสอีกว่า “เราจะเปรียบพระอาณาจักรของพระเจ้ากับสิ่งใด พระอาณาจักรก็เหมือนกับเชื้อแป้งที่หญิงคนหนึ่งนำมาเคล้าผสมกับแป้งสามถัง จนแป้งฟูขึ้นทั้งหมด”
ข้อคิด
ภาพของอาณาจักรพระเจ้าที่พระเยซูเจ้าบอกเราผ่านทางพระวรสารนี้คือภาพของการเติบโตและการมีคุณค่า อาณาจักรของพระเจ้านั้นมีชีวิต ไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่ ซึ่งเริ่มจากสิ่งเล็ก ๆ แต่ที่สุดได้ให้คุณประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ อาณาจักรพระเจ้าไม่ใช่อาณาจักรที่มีอยู่เพื่อตัวเอง แต่มีอยู่เพื่อความดีของมนุษยชาติ เราทุกคนได้รับเชิญให้เข้ามาในอาณาจักรนี้เพื่อเรียนรู้ที่จะเติบโตและนำข่าวดีเรื่องอาณาจักรพระเจ้านี้ไปแบ่งปันให้กับคนอื่น ๆ ในสังคมต่อไป