บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู                                    ฮบ12:4-7,11-15
     พี่น้องในการต่อสู้กับบาปท่านยังมิได้ต้านทานจนถึงกับต้องหลั่งเลือดเลยท่านลืมคำเตือนที่พระเจ้าตรัสกับท่านในฐานะที่เป็นบุตรแล้วหรือลูกเอ๋ยอย่าดูถูกการเฆี่ยนตีสั่งสอนขององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่าท้อถอยเมื่อพระองค์ทรงตำหนิเจ้าเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเฆี่ยนตีสั่งสอนผู้ที่พระองค์ทรงรักและทรงเฆี่ยนตีทุกคนที่ทรงรับไว้เป็นบุตร
  ท่านจงอดทนรับการเฆี่ยนตีสั่งสอนเถิดพระเจ้าทรงกระทำต่อท่านเยี่ยงกระทำต่อบุตรมีบุตรคนใดบ้างที่บิดาไม่เฆี่ยนตีสั่งสอนเลยเป็นความจริงที่ว่าขณะที่ถูกเฆี่ยนตีสั่งสอนไม่มีความน่ายินดีมีแต่ความทุกข์แต่ให้ผลเป็นสันติและเป็นความชอบธรรมแก่ผู้ที่ยอมรับการเฆี่ยนตีสั่งสอนเป็นการฝึกฝนตนเองดังนั้นท่านทั้งหลายจงทำให้มือที่อ่อนเปลี้ยและหัวเข่าที่สั่นเทามีกำลังมั่นคงขึ้นจงเดินให้ตรงทางเพื่อว่าขากะเผลกจะได้ไม่ต้องพิการแต่จะหายเป็นปกติ
     จงพยายามอยู่อย่างสันติกับทุกคนจงมีความศักดิ์สิทธิ์ซึ่งจำเป็นเพื่อจะได้เห็นพระเจ้าจงระวังอย่าให้มีผู้ใดขาดพระหรรษทานของพระเจ้าและอย่าให้มีรากแห่งความขมขื่นใดๆงอกขึ้นมาก่อความวุ่นวายซึ่งอาจจะเป็นพิษแก่คนจำนวนมาก

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                              มก 6:1-6
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นกลับไปยังถิ่นกำเนิดของพระองค์บรรดาศิษย์ติดตามไปด้วยครั้นถึงวันสับบาโตพระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนในศาลาธรรมผู้ฟังจำนวนมากต่างประหลาดใจและพูดว่า “เขาเอาเรื่องทั้งหมดนี้มาจากไหนปรีชาญาณที่เขาได้รับมานี้คืออะไรอะไรคืออัศจรรย์ที่สำเร็จด้วยมือของเขาคนนี้เป็นช่างไม้ลูกนางมารีย์เป็นพี่น้องของยากอบโยเสทยูดาและซีโมนไม่ใช่หรือพี่สาวน้องสาวของเขาก็อยู่ที่นี่กับพวกเรามิใช่หรือ” คนเหล่านั้นรู้สึกสะดุดใจและไม่ยอมรับพระองค์พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยามนอกจากในถิ่นกำเนิดท่ามกลางวงศ์ญาติและในบ้านของตน” พระองค์ทรงทำอัศจรรย์ที่นั่นไม่ได้นอกจากทรงปกพระหัตถ์รักษาผู้เจ็บป่วยบางคนให้หายจากโรคภัยพระองค์ทรงแปลกพระทัยที่เขาเหล่านั้นไม่มีความเชื่อ

ข้อคิด
    พระเยซูเจ้าทรงต้องการความร่วมมือจากมนุษย์ด้วยแต่ถ้าเราปิดกั้นและสงสัยต่อกิจการหรือการกระทำของพระองค์ เราก็ไม่สามารถเข้าถึงข่าวดีของพระองค์ แน่นอนเหมือนพระวรสารวันนี้ ที่ผู้คนต่างประหลาดใจกับคำพูดและปรีชาญาณ พวกเขาสะดุดและไม่เปิดใจยอมรับพระองค์ จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้พระองค์ไม่สามารถปฏิบัติภารกิจของพระองค์ได้มากกว่านี้ ที่สุดพวกเขาก็ไม่ได้สัมผัสถึงข่าวดีของพระองค์เลย ส่วนเรามีอะไรบ้างที่มาปิดกั้นระหว่างพระเป็นเจ้ากับเราบ้างไหม