บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                               อสย58:7-10
            พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า “แบ่งปันอาหารกับผู้หิวโหยนำคนยากจนไร้ที่อยู่อาศัยเข้ามาในบ้าน ให้เสื้อผ้าแก่ผู้ที่ท่านเห็นว่าไม่มีเสื้อผ้าสวม และไม่หันหน้าหนีจากญาติพี่น้อง แล้วความสว่างของท่านจะขึ้นมาเหมือนรุ่งอรุณ แผลของท่านจะหายอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมจะเดินนำหน้าท่าน และพระสิริรุ่งโรจน์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะเดินตามท่าน ท่านจะทูลขอ และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงตอบ ท่านจะร้องขอความช่วยเหลือ และพระองค์จะตรัสว่า “เราอยู่ที่นี่” ถ้าท่านจะเลิกข่มเหงผู้อื่น เลิกชี้หน้ากล่าวหาและพูดร้ายต่อเขา ถ้าท่านแบ่งอาหารให้แก่คนหิว และตอบสนองความต้องการของผู้มีทุกข์ความสว่างของท่านจะปรากฏขึ้นในความมืด และความมืดของท่านจะเป็นเหมือนเวลาเที่ยงวัน”

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง             1 คร2:1-5
      พี่น้องทั้งหลายเมื่อข้าพเจ้ามาพบท่านข้าพเจ้ามิได้มาประกาศธรรมล้ำลึก เรื่องพระเจ้าโดยใช้สำนวนโวหารหรือโดยใช้หลักเหตุผลอันฉลาดปราดเปรื่องข้าพเจ้าตัดสินใจว่าจะไม่สอนเรื่องใดแก่ท่านนอกจากเรื่องพระเยซูคริสตเจ้าคือพระองค์ผู้ทรงถูกตรึงกางเขนข้าพเจ้ายังอยู่กับท่านด้วยความอ่อนแอมีความกลัวและหวาดหวั่นมากวาจาและคำเทศน์ของข้าพเจ้ามิใช่คำพูดชวนเชื่ออย่างชาญฉลาดแต่เป็นถ้อยคำแสดงพระอานุภาพของพระจิตเจ้าเพื่อมิให้ความเชื่อของท่านเป็นผลจากปรีชาญาณของมนุษย์แต่เป็นผลจากพระอานุภาพของพระเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                มธ5:13-16
            เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาอัครสาวกว่า
           “ท่านทั้งหลายเป็นเกลือดองแผ่นดินถ้าเกลือจืดไปแล้วจะเอาอะไรมาทำให้เค็มอีกเล่าเกลือนั้นย่อมไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากจะถูกทิ้งให้คนเหยียบย่ำ
        ท่านทั้งหลายเป็นแสงสว่างส่องโลกเมืองที่ตั้งอยู่บนภูเขาจะไม่ถูกปิดบังไม่มีใครจุดตะเกียงแล้วเอามาวางไว้ใต้ถัง แต่ย่อมตั้งไว้บนเชิงตะเกียงจะได้ส่องสว่างแก่ทุกคนในบ้านในทำนองเดียวกันแสงสว่างของท่านต้องส่องแสงต่อหน้ามนุษย์เพื่อคนทั้งหลายจะได้เห็นกิจการดีของท่านและสรรเสริญพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์”

ข้อคิด
           พระเยซูเจ้าต้องการตักเตือนเรื่องเอกลักษณ์ของความเป็นศิษย์ของพระองค์ จะต้องมีลักษณะและตัวตนอย่างไร โดยใช้คำเปรียบเทียบ เพื่อให้พวกเขาเข้าใจว่า ผู้ที่จะเป็นศิษย์ติดตามพระองค์นั้น จะต้องมีจิตตารมณ์และวิถีความคิดแบบอย่างของพระองค์ คือ ต้องเป็นผู้มีใจเมตตากรุณา มีความรักและการให้อภัยเสมอ เมื่อพวกเขาดำเนินชีวิตแบบนี้ เขาจะเป็นดั่งความสว่างที่ฉายแสงอยู่ในความมืด ทำให้คนทั้งหลายได้เห็นองค์พระคริสตเจ้า ในโลกนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น