บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงโคโลสี      คส 1:21-23
     พี่น้อง ในอดีต ท่านทั้งหลายห่างเหินและเป็นศัตรูกับพระเจ้า มุ่งจะทำกิจการชั่วร้าย แต่บัดนี้ พระเจ้าโปรดให้ท่านมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพระองค์อีกโดยการสิ้นพระชนม์ของพระคริสตเจ้าในร่างกายที่ตายได้ เพื่อจะได้ถวายท่านทั้งหลายเฉพาะพระพักตร์ให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ไร้มลทินและไม่ถูกตำหนิ ดังนั้น ท่านจงยืนหยัดมั่นคงในความเชื่อ ไม่หวั่นไหวจากความหวังตามข่าวดีที่ท่านได้รับฟัง ข่าวดีนี้ประกาศแก่มนุษย์ทุกคนในโลกนี้แล้ว ข้าพเจ้า เปาโล ก็เป็นผู้รับใช้ในการประกาศข่าวดีนี้ด้วย

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                      ลก 6:1-5
     วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลี บรรดาศิษย์เด็ดรวงข้าวมาขยี้กิน ชาวฟาริสีบางคนจึงถามว่า “ทำไมท่านทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโตเล่า” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านหรือว่ากษัตริย์ดาวิดและผู้ติดตามได้ทำอะไรเมื่อหิวโหย พระองค์เสด็จเข้าในพระนิเวศของพระเจ้า ทรงหยิบขนมปังที่ตั้งถวายมาเสวยและประทานแก่ผู้ติดตาม ขนมปังนี้ใครจะกินไม่ได้นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้น” แล้วพระเยซูเจ้าทรงเสริมว่า “บุตรแห่งมนุษย์เป็นนายเหนือวันสับบาโต”

ข้อคิด
     กฏการมีชีวิตอยู่เป็นกฏที่มีค่าและสำคัญยิ่ง คนเราเพื่อจะมีชีวิตอยู่อาจต้องละเมิดกฏอื่นๆ กระนั้นก็ตามกฏที่มีค่าสูงกว่ากฏของการมีชีวิตก็คือกฏแห่งความรักที่พระเยซูเจ้าทรงรับเอามาใช้ในชีวิตของพระองค์เอง พระองค์ยอมตายเพื่อให้คนอื่นมีชีวิต การที่คนๆหนึ่งอุทิศตนเพื่อคนอื่นจะได้มีชีวิตและเดินในแนวทางที่ถูกต้องนั้นเราชาวคริสต์ถือว่าเป็นคุณธรรมขั้นสูงซึ่งปรากฏในชีวิตของบรรดานักบุญและมรณสักขีในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา พวกเขายอมตายเพื่อให้ความเชื่อมั่นในพระเจ้าและอาณาจักรของพระองค์ยืนยาวไปในประวัติศาสตร์และเราเชื่อว่าแม้เขาจะตายแต่เขาก็ได้ชีวิตนิรันดร์นั่นเอง..... กฏแห่งความรักสูงส่งที่สุด