บทอ่านจากหนังสือปฐมกาล     ปฐก. 11:1-9

     มนุษย์ทั่วโลกพูดภาษาเดียวกัน ใช้ถ้อยคำเดียวกัน เมื่อเขาอพยพมาจากทิศตะวันออก ก็พบที่ราบในแผ่นดินชินาร์ จึงตั้งหลักแหล่งอยู่ที่นั่น ต่างก็พูดกันว่า “มาเถิด เราจงทำอิฐ เผาให้สุกจนแข็ง” เขาใช้อิฐแทนหิน และใช้ยางมะตอยต่างปูนสอ แล้วพูดว่า “มาเถิด เราจงสร้างเมืองและสร้างหอให้ยอดสูงเทียมฟ้า เราจงสร้างชื่อเสียงไว้เพื่อเราจะไม่ต้องกระจัดกระจายกันไปทั่วแผ่นดิน”  องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาทอดพระเนตรเมืองและหอซึ่งมนุษย์ได้สร้างขึ้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ดูซิ เขาทุกคนเป็นชนชาติเดียวกัน มีภาษาเดียวกัน นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นการงานของเขา บัดนี้ ไม่มีอะไรที่เขาอยากทำแล้วทำไม่ได้ มาเถิด เราจงลงไปและทำให้ภาษาของมนุษย์สับสนวุ่นวาย จนเขาไม่เข้าใจกันอีกต่อไป” องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงกระทำให้เขากระจัดกระจายจากที่นั่นไปทั่วแผ่นดิน เขาจึงเลิกสร้างเมือง เพราะฉะนั้น เมืองนี้จึงมีชื่อว่าบาเบล เพราะว่าที่นั่นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำให้ภาษาทั่วแผ่นดินสับสนวุ่นวาย และที่นั่นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำให้มนุษย์กระจัดกระจายไปทั่วแผ่นดิน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก     มก. 8:34-9:1

     เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงเรียกประชาชนและบรรดาศิษย์เข้ามา ตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเรา ก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง ให้แบกไม้กางเขนของตน และติดตามเรา ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น จะต้องสูญเสียชีวิตนั้น แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเรา และเพราะข่าวดี ก็จะรักษาชีวิตได้ มนุษย์จะได้ประโยชน์ใดในการที่จะได้โลกทั้งโลกเป็นกำไร แต่ต้องเสียชีวิต มนุษย์จะให้อะไรเพื่อแลกกับชีวิตที่สูญเสียไป ถ้าผู้ใดอับอายเพราะเราและเพราะถ้อยคำของเราในยุคของคนไม่ซื่อสัตย์และชั่วร้ายนี้ บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอับอายเพราะเขา เมื่อพระองค์จะเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดาพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ด้วยเช่นเดียวกัน”พระองค์ยังตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า “เราบอกความจริงกับท่านว่า บางท่านที่ยืนอยู่ที่นี่จะไม่ลิ้มรสความตาย จนกว่าจะเห็นพระอาณาจักรของพระเจ้ามาถึงพร้อมด้วยพระอานุภาพ”

ข้อคิด

     ผู้ใดที่พยายามรักษาชีวิตของตนเองจะต้องสูญเสียชีวิตนั้น แต่ผู้ใดที่ยอมสละชีวิตของตนเพื่อพระองค์และข่าวดีผู้นั้นจะรักษาชีวิตนั้นไว้ พระองค์ทรงย้ำถึงความสำคัญของการให้คุณค่าแก่สิ่งที่เป็นนิรันดร์เหนือสิ่งที่เป็นชั่วคราวของโลกนี้ การเสียสละเพื่อพระเจ้าอาจดูเป็นสิ่งที่ยากลำบาก แต่เป็นหนทางที่นำไปสู่ชีวิตที่แท้จริงและความสุขอันนิรันดรในอาณาจักรของพระเจ้า เราพร้อมที่จะสละความสะดวกสบายและความต้องการส่วนตัวเพื่อพระเจ้า และเดินตามรอยพระคริสต์อย่างเต็มใจและตั้งใจหรือไม่