บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่สอง 2 ซมอ 7:1-5,8-12,14ก,16

     เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงเข้าไปประทับในพระราชวังและองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานความสงบจากศัตรูโดยรอบ กษัตริย์ตรัสกับประกาศกนาธันว่า “ดูซิ เราอยู่ในวังสร้างด้วยไม้สนสีดาร์ แต่หีบของพระเจ้ากลับอยู่ในกระโจม” นาธันทูลตอบว่า “พระองค์ทรงคิดจะทำอะไร ก็โปรดทำเถิด เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับพระองค์”

     แต่ในคืนนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่นาธันว่า “จงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ท่านจะไม่เป็นผู้สร้างวิหารให้เราอยู่ บัดนี้ ท่านจงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า จอมจักรวาลตรัสดังนี้ เราให้ท่านเลิกเลี้ยงแกะในทุ่งหญ้ามาเป็นผู้นำอิสราเอล ประชากรของเรา เราอยู่กับท่านไม่ว่าท่านไปที่ใด เรากำจัดศัตรูทั้งปวงที่ท่านเผชิญหน้า เราจะทำให้ท่านมีชื่อเสียงเหมือนกับผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน เราจะเลือกที่แห่งหนึ่งให้อิสราเอลประชากรของเราตั้งหลักแหล่ง เขาจะอยู่ที่นั่นโดยไม่มีใครรบกวน

     จะไม่มีคนชั่วคอยกดขี่ข่มเหงเขาเหมือนในอดีต เมื่อเราเคยแต่งตั้งผู้วินิจฉัยให้ปกครองอิสราเอลประชากรของเรา เราจะให้ท่านได้พักจากศัตรูทั้งหลายของท่าน เรา องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศแก่ท่านว่า เราจะสร้างราชวงศ์ให้ท่าน เมื่อท่านสิ้นชีวิตในวัยชรา และถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษแล้ว เราจะตั้งเชื้อสายคนหนึ่งของท่าน ซึ่งเป็นบุตรของท่าน ให้เป็นกษัตริย์ต่อจากท่าน เราจะพิทักษ์รักษาอาณาจักรของเขาให้มั่นคง เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรของเรา ราชวงศ์และอาณาจักรของท่านจะมั่นคงอยู่ต่อหน้าเราตลอดไป อำนาจปกครองของท่านจะตั้งมั่นอยู่ตลอดไป’”

สดด 89:1-2,3-4,26 และ 28

 

 

 

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา ลก 1:67-79

     เศคาริยาห์ผู้เป็นบิดาได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม จึงกล่าวพยากรณ์ดังนี้ ขอถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าแห่งอิสราเอล เพราะพระองค์เสด็จเยี่ยมและทรงกอบกู้ประชากรของพระองค์ พระองค์ทรงบันดาลให้พระผู้ทรงอำนาจ เกิดจากราชวงศ์กษัตริย์ดาวิดผู้รับใช้พระองค์ ตามที่ทรงสัญญาไว้โดยปากของบรรดาประกาศกผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ตั้งแต่โบราณกาลว่าจะให้เรารอดพ้นจากศัตรู จากเงื้อมมือของผู้ที่เกลียดชังเรา

     ทรงสัญญาว่าจะทรงแสดงพระกรุณาแก่บรรพบุรุษของเรา ทรงระลึกถึงพันธสัญญาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และคำปฏิญาณที่ทรงให้ไว้แก่อับราฮัมบรรพบุรุษของเรา ว่าจะทรงช่วยเราให้พ้นจากเงื้อมมือของศัตรู เพื่อรับใช้พระองค์โดยปราศจากความหวาดกลัวใดๆ ให้เราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์และชอบธรรม เฉพาะพระพักตร์พระองค์ตลอดชีวิตของเรา ส่วนเจ้า ทารกเอ๋ย เจ้าจะได้ชื่อว่าเป็นประกาศกของพระผู้สูงสุด เจ้าจะนำหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า

     เพื่อเตรียมทางสำหรับพระองค์ เพื่อให้ประชากรของพระองค์รู้ว่า เขาจะรอดพ้น เพราะบาปของเขาได้รับการอภัย เดชะพระเมตตากรุณาของพระเจ้าของเรา พระองค์จะเสด็จมาเยี่ยมเราจากเบื้องบน ดังแสงอรุโณทัย ส่องแสงสว่างให้ทุกคนที่อยู่ในความมืดและในเงาแห่งความตาย เพื่อจะนำเท้าของเรา ให้ดำเนินไปตามทางแห่งสันติสุข

 

 

 

ข้อคิด

     เช้าวันสุดท้ายของก่อนการสมโภชค่ำวันนี้... พระคริสตสมภพ... เราควรได้เตรียมใจต้อนรับพระองค์ กษัตริย์ดาวิดกังวลพระทัย ต้องการสร้างที่ประทับให้กับพระเจ้าพระยาห์เวห์ เพื่อวางหีบพระบัญญัติแสนประเสริฐที่บรรจุพระวาจาของพระเจ้า แต่พระเจ้าไม่ได้ให้ดาวิดสร้างพระวิหาร... เพราะอันที่จริง “พระเจ้าสถิตและประทับกับกษัตริย์ดาวิด”

     และถ้าเราจะทบทวน ชีวิตของเราคือพระวิหารของพระเจ้า ที่ประทับของพระเจ้า บางทีข้อคิดชัดๆ ปีนี้ ไม่ใช่รางหญ้า ไม่ใช่ถ้ำพระกุมาร แต่ที่สำคัญหัวใจของเรา ชีวิตของเราคือเบธเลเฮม คือ รางหญ้า คือ ที่พำนักเพื่อการบังเกิดของพระกุมารมากกว่าสิ่งใดๆ ชีวิตของเราคือที่ประทับ “พระสัญญา” ที่ให้กับบรรพบุรุษเสมอมา รางหญ้าปีนี้และเสมอไปควรเป็นหัวใจที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม สุภาพ รองรับการบังเกิดของพระกุมาร