บทอ่านจากหนังสือประกาศกโฮเชยา                             ฮชย 5:15ค,6:1-6
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เมื่อเขามีความทุกข์ เขาจะกระตือรือร้นแสวงหาเรา มาเถิด พวกเราจงกลับไปหาองค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงฉีก และจะทรงรักษาเราให้หาย พระองค์ทรงโบยตี และจะทรงพันบาดแผลให้เรา อีกสองวันพระองค์จะทรงให้เราฟื้น วันที่สาม จะทรงทำให้เราลุกขึ้น แล้วเราจะมีชีวิตอยู่เฉพาะพระพักตร์ พวกเราจงรู้จัก จงรีบรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด พระองค์จะเสด็จมาอย่างแน่นอนเหมือนรุ่งอรุณ จะเสด็จมาหาเราเหมือนฝน เหมือนฝนต้นฤดูใบไม้ผลิที่รดพื้นแผ่นดิน”
     “เอฟราอิมเอ๋ย เราจะทำอย่างไรดีกับท่าน ยูดาห์เอ๋ย เราจะทำอย่างไรดีกับท่าน ความรักของท่านเป็นเหมือนเมฆในยามเช้า เหมือนน้ำค้างที่หายไปตั้งแต่เช้าตรู่ ดังนั้น เราจึงใช้บรรดาประกาศกให้ทุบเขาทั้งหลายจนแหลกลาญ เราใช้คำพูดจากปากของเราฆ่าเขา คำพิพากษาของเราจะออกมาเหมือนแสงสว่าง เพราะเราต้องการความรักมั่นคง ไม่ประสงค์การถวายบูชา เราต้องการการรู้จักพระเจ้า มากกว่าเครื่องเผาบูชา”

สดด 51:1-2,16-17,18-19

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 18:9-14
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสเล่าอุปมาเรื่องนี้ให้บางคนที่ภูมิใจว่าตนเป็นผู้ชอบธรรมและดูหมิ่นผู้อื่นฟังว่า “มีชายสองคนขึ้นไปอธิษฐานภาวนาในพระวิหาร คนหนึ่งเป็นชาวฟาริสี อีกคนหนึ่งเป็นคนเก็บภาษี ชาวฟาริสียืนอธิษฐานภาวนาในใจว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระองค์ที่ข้าพเจ้าไม่เป็นเหมือนมนุษย์คนอื่น ที่เป็นขโมย อยุติธรรม ล่วงประเวณี หรือเหมือนคนเก็บภาษีคนนี้ ข้าพเจ้าจำศีลอดอาหารสัปดาห์ละสองวัน และถวายหนึ่งในสิบของรายได้ทั้งหมดของข้าพเจ้า’ ส่วนคนเก็บภาษียืนอยู่ห่างออกไป ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ได้แต่ข้อน-อก พูดว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงพระกรุณาต่อข้าพเจ้าคนบาปด้วยเถิด’ เราบอกท่านทั้งหลายว่า คนเก็บภาษีกลับไปบ้าน ได้รับความชอบธรรม แต่ชาวฟาริสีไม่ได้รับ เพราะว่าผู้ใดที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง ผู้ใดที่ถ่อมตนลง จะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

ข้อคิด
     พฤดิกรรมมนุษย์เมื่อประสบปัญหาหรือตกทุกข์... เมื่อนั้นเขาจะร้องหาพระเจ้าและหาคนเข้ามาช่วยเหลือ แต่เมื่อความทุกข์ผ่านพ้นไป เขาก็ลืม ลืมเพื่อนมนุษย์ ลืมพระเจ้า และภูมิใจคิดว่าตัวเองเก่งสิ่งที่พระเจ้าทรงต้องการสอน...คือเรียนรู้พระประสงค์ของพระองค์ อันได้แก่ บัญญัติ10 ประการ และเมื่ออ่านพระคัมภีร์ก็ให้ทราบว่า...เกิดเป็นคนต้องสู้ชีวิต เมื่อประสบปัญหาต้องเข้มแข็งตามที่พระเยชูเจ้าตรัส "ให้แบกกางเขน สู้ชีวิตตามแบบอย่างพระองค์"....เมื่อจะสร้างครอบครัวหรือจะอยู่ในชุมชน ต้องมีความรักเอื้ออาทรต่อกัน และมีชีวิตอย่างสุภาพถ่อมตน...และทุกอย่างจะสำเร็จลงได้โดยง่าย